Σκληρές Επιλογές
Βιντεοπαιχνίδια. Η επιτομή της διαδραστικής διασκέδασης, το μέσον που φέρνει την αφήγηση και την εξερεύνηση κοντά στον παίκτη όπως κανένα άλλο δεν μπορεί. Ακόμη και την καλύτερη ταινία ή σειρά τηλεόρασης να μου παραθέσετε, όλες θα είναι ένα βήμα πίσω από κάποιο βιντεοπαιχνίδι σε ατμόσφαιρα και σε βαθμό που συγκινεί το κοινό. Γιατί αυτές προβάλλουν κάτι δημιουργημένο, κάτι στατικό. Κάτι που όσο αριστουργηματικό κι αν είναι, θα είναι πάντοτε το ίδιο, όσες φορές κι αν πατήσετε το replay button.
Φυσικά μιλάω για τα παιχνίδια με karma options και πολλαπλά φινάλε που τα τελευταία χρόνια κερδίζουν ολοένα και περισσότερη δημοτικότητα, λόγω κυρίως του ότι άρχισαν να εκπροσωπούνται από σπουδαίες και στιβαρές κυκλοφορίες, με πρωτεργάτη το αριστουργηματικό Heavy Rain.
Μαζί με το Heavy Rain (και τις άλλες δημιουργίες της Quantic Dream, Beyond και Fahrenheit), ήρθαν να προστεθούν και οι εξαιρετικές σειρές της Telltale με πρώτο και καλύτερο το Walking Dead που έχει σημειώσει τεράστια επιτυχία. Η λίστα δεν θα μπορούσε να μην ολοκληρώνεται από την τριλογία Mass Effect φυσικά.
Οι επιλογές στα video games είναι πολλές φορές σκληρές, και δημιουργούν ίσως τις πιο αξιομνημόνευτες gaming σκηνές. Ποιος θα ξεχάσει τον Γολγοθά του Ethan Mars και τις κτηνώδεις καταστάσεις που αναγκάστηκε να περάσει προκειμένου να βρει το μικρό του γιο, και μαζί με αυτόν οι παίκτες που καλούνταν να αποφασίσουν για την τύχη μιας αλυσίδας χαρακτήρων καθώς η κάθε τους επιλογή είχε το αντίστοιχο αντίκτυπο στην εξέλιξη της ιστορίας και της δράσης.
Ναι, το Heavy Rain δεν ήταν αψεγάδιαστο, σίγουρα έχει κατηγορηθεί για σεναριακά κενά, αλλά ήταν μία εμπειρία που μόνο τα video games μπορούν να προσφέρουν. Και γι αυτό άλλωστε δεν θα μπορούσε να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη όπως απαιτούσαν πολλοί. Θα μπορούσαμε να καθίσουμε μέχρι αύριο να μιλάμε για τις σοκαριστικές σκηνές του Heavy Rain και τις τύψεις που έφερνε η κάθε απόφαση, αλλά αποφασίσαμε να παραμείνει το κείμενο spoiler-free.
Επιλογές ωστόσο δεν βρίσκουμε μόνο σε αυτά τα παιχνίδια. Karma options έχουν αρχίσει να εισάγονται σε ολοένα και περισσότερα παιχνίδια, άλλα επιτυχώς άλλα χωρίς ιδιαίτερο αντίκτυπο στην εξέλιξη της πλοκής. Τρανά παραδείγματα τα Far Cry, τα inFamous, το Deus Ex, τα Witcher, το L.A. Noire. Το καθένα με τον δικό του τρόπο, το καθένα με τη δική του λογική. Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί και το Life is Strange, ένα ιδιαίτερο adventure που οι επιλογές σας κρίνουν σε μεγάλο βαθμό την ιστορία και την εξέλιξη της δράσης. Μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να προστέθηκαν απλά για καλλωπιστικούς λόγους, αλλά για την οικονομία του άρθρου ας ασχοληθούμε με αυτά που όντως οι επιλογές ενεργοποιούσαν μία άλλη κατάσταση.
Κλείνοντας, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και τα Silent Hill, τα οποία μπορεί να έχουν πάρει την κατιούσα τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν παύουν να είναι από τα πρώτα παιχνίδια που εισήγαγαν τον διαφορετκό τρόπο εξέλιξης της ιστορίας και τα πολλαπλά τέλη ανάλογα τις επιλογές του παίκτη. Επιλογές που γίνονται ακούσια ή εκούσια, και κατά έναν μαγικό τρόπο προσαρμόζουν το παιχνίδι αντίστοιχα.
Και κάπου εδώ αναρωτιόμαστε, τι θα γινόταν αν μεγάλα έπη του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, όπως το Fight Club, το Shawshank Redemption, το Breaking Bad ή το Lost ήταν παιχνίδια και οι χρήστες θα μπορούσαν να επιλέξουν την έκβαση της πλοκής. Πόσο αριστουργηματικό και συνάμα ανατριχιαστικό θα ήταν να κρίναμε την τύχη του Walter White ή να διευθύναμε την λέσχη του Fight Club (ουπς, rule 1st!).
