Duke Nukem Forever

Duke Nukem Forever. Πόσα χρόνια διάβαζα ότι κυκλοφορεί του χρόνου; Πόσες φορές αναβαλόταν; Αλλά τώρα; Το έχω στα χέρια μου. Μου φαίνεται σαν ψέμα, σαν κακόγουστο αστείο. Αλλά όχι. Τσιμπιέμαι, βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο, ξεριζώνω τα μαλλιά μου. Ο Δούκας επανήλθε!

Η αναμονή τελείωσε. Το Duke Nukem Forever κυκλοφορεί ήδη στις κονσόλες και στα PC, από την Gearbox και την 2K Games. Άξιζε η υπομονή των φανατικών του Δούκα; Άξιζε να περιμένουν την επανεμφάνισή του;

Τρεις εταιρίες ανάπτυξης πέρασαν απο πάνω του, με την Gearbox να είναι η τέταρτη και η οποία έβαλε τις τελευταίες πινελιές στο τίτλο. Οι 3D Realms, Piranha Games και Triptych Games είναι οι εταιρίες οι οποίες τα τελευταία 12 χρόνια δούλεψαν πάνω στην ανάπτυξή του. Ναι κυρίες και κύριοι! Τρεις εταιρίες και καμία δεν κατάφερε να το τελειώσει το ρημάδι! Έπρεπε τόσα χρόνια μετά, να έρθει η Gearbox και να τους αφήσει όλους μ@λακες, με την ανακοίνωσή της ότι το Duke Nukem Forever κυκλοφορεί, χωρίς πολλά πολλά. Δεν θα ασχοληθώ με την ιστορία ανάπτυξης περεταίρω, γιατί η πίεση ανεβαίνει με γεωμετρική πρόοδο!

This is taking forever!

Το Duke Nukem Forever δεν είναι παιχνίδι του 2011. Αυτό πρέπει να ξεκαθαριστεί. Το παιχνίδι απλά τους ξέφυγε λίγο, και έπεσε μόλις μια δεκαετία μετά. Αν το ίδιο παιχνίδι το παίζαμε το 2001, τα πράγματα δεν θα ήταν τα ίδια.

Πραγματικά, τι να πρωτοπώ; Το ότι οι νόμοι της φυσικής περιορίζονται μόλις στον νόμο της βαρύτητας; Στο ότι το gameplay του είναι τόσο γραφικό; Στους άθλιους μηχανισμούς κολύμβησης, μπροστά στους οποίους το Tomb Raider Angel of Darkness μοιάζει ιδανικό; Το A.I. των εχθρών είναι και αυτό μία δεκαετία πίσω. Οι εχθροί δεν γνωρίζουν τι θα πει κάλυψη, είναι άστοχοι και θα σας καταλάβουν μόλις περάσετε την μαγική γραμμή, σαν scripted event. Ωστόσο, τα bosses είναι αρκετά καλά και θυμίζουν τα κλασσικά Duke Nukem παιχνίδια.

Θα μου πείτε βέβαια, ότι σε ένα Duke Nukem παιχνίδι, δεν χρειάζεται τίποτα, απο την στιγμή που υπάρχει ο Δούκας. Συμφωνώ και επαυξάνω φίλοι μου. Έλα όμως που στο εν λόγω παιχνίδι, τα σχόλια που πετάει που και που ο Δούκας δεν μου κίνησαν ούτε στο ελάχιστο το ενδιαφέρον, με εξαιρέσεις τους αυτοσαρκασμούς του Duke για την μακρόχρονη ανάπτυξη του τίτλου και διάφορες σπόντες σε άλλα παιχνίδια. Κορύφωση του γραμμικού gameplay είναι το γεγονός ότι οι ατάκες του Duke επαναλαμβάνονται ανα τακτά χρονικά διαστήματα. Λογικό απο την μία άποψη, αφού το παιχνίδι προορίζονταν για κονσόλες παλαιότερη γενιάς, και οι δυνατότητες ήταν περιορισμένες. Το ξαναλέω όμως, αυτό δεν είναι άλλοθι για έναν τίτλο που κυκλοφορεί σήμερα, όταν οι κονσόλες έχουν δείξει τρελά πράγματα και σε αυτόν τον τομέα. Ούτε το Navi στο Ocarina of Time έτσι!

Τα όπλα του παιχνιδιού είναι ανακυκλωμένα απο αυτά του Duke Nukem 3D, αλλά μερικά απο αυτά έχουν μερικές μετατροπές, τόσο σε εμφάνιση όσο και στα χαρακτηριστικά. Ωστόσο,ούτε αυτά εντυπωσιάζουν. Το recoil είναι μηδαμινό, η αίσθησή τους επίσης. Αυτό που ξεχωρίζει, είναι το όπλο που μπορεί να συρικνώσει τους εχθρούς, και τους οποίους μετά μπορείτε να τους λιώσετε πατώντας τους, ενώ υπάρχουν και σημεία όπου γίνεστε εσείς μικρός, και τα οποία μπορούμε να πούμε ότι παρουσιάζουν ενδιαφέρον, αλλά και έχουν πλάκα, ειδικά όταν ακούτε την παραμορφωμένη φωνή του Δούκα! Σε αυτά τα σημεία, θα χρειαστεί πολλές φορές και platforming το οποίο και πάλι δεν ικανοποιεί Η κάλυψη όμως πίσω απο τυριά, κονσέρβες, παπούτσια και το γεγονός ότι θα βλέπετε τον Δούκα στο ίδιο μέγεθος με ένα ποντίκι, απλά θα είναι μια δόση γέλιου στο γραμμικό αυτό παιχνίδι.

Η υγεία του Duke μετριέται στην μπάρα με την ονομασία “Ego” (:P) και η οποία ανεβαίνει όταν ο Δούκας καθρεπτίζεται ή όταν.. κατουρά! Τα οινοπνευματώδη ποτά μπορούν να σας δώσουν περισσότερη αντοχή στα χτυπήματα, αλλά η υπερβολική χρήση τους θα σας κάνει να τα βλέπετε διπλά. Τα αναβολικά (αν και βρίσκονται δύσκολα) δίνουν υπεράνθρωπες αντοχές στον Duke.

Ωραίες στιγμές στο παιχνίδι υπάρχουν, αλλά δεν είναι αρκετές ώστε να σώσουν ολόκληρο το Duke Nukem Forever. Και δυστυχώς το γενικό στυλάκι του Δούκα (αν εξαιρέσουμε τις ατάκες που επαναλαμβάνει κατα την δράση), δεν μπορεί να προσφέρει κάτι στο gameplay. Και κάπου εδώ πρέπει να δηλώσω ότι απογοητεύτηκα απο τον πληθυσμό των γυναικών! Είναι πολύ λίγες για έναν χαρακτήρα σαν τον Δούκα! Το τέλος είναι κάπως κενό, με τον Δούκα να το αντιλαμβάνεται ο ίδιος και να το σχολιάζει, ενώ όπως όλα δείχνουν, η σειρά θα επιστρέψει ξανά με νέο επεισόδιο!

Το παιχνίδι έχει και multiplayer το οποίο δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Πρόκειται για κλασσικό multiplayer. Το πιο ενδιαφέρον mode είναι το Capture the.. babe, στο οποίο πρέπει να πιάσετε και να αιχμαλωτίσετε 5 κοπελίτσες και να τις γυρίσετε στην βάση σας. Όσο τις κουβαλάτε, αυτές θα βάζουν τα χέρια τους μπροστά στα ματιά του Duke, και εσείς απλά θα ρίχνετε μπατσάκια στον.. ποπό του!

HD Remake.

Tα γραφικά βρίσκονται εκεί που έπρεπε να βρίσκεται το παιχνίδι. Πίσω στην γενιά του Playstation 2, Gamecube και του πρώτου XBOX. Χωρίς υπερβολές, τα animations, τα εφέ, και τα γραφικά του τίτλου μοιάζουν με παιχνίδι της σειράς HD Remakes που κατα καιρούς κυκλοφορούν. Όχι δεν κάνω πλάκα. Μονόχρωμα textures, δισδιάστατα backgrounds, κενά περιβάλλοντα και άθλιο animation των εχθρών (με εξαίρεση των φιλενάδων του Duke οι οποίες είναι καλοσχεδιασμένες :P). Όταν πεθάνει ένας εχθρός, πέφτει κάτω σαν τούβλο(πως πέθαιναν οι εχθροί στο Star Wars Kinect ή στο Duty Calls; Έτσι). Φυσικά και είναι playable και δεν κουράζει στα μάτια, αλλά συγκριτικά είναι πολύ, μα πολύ πίσω.

Η Gearbox προσπάθησε με αρκετά τεχνάσματα να κρύψει τις γραφικές αδυναμίες, όπως ορισμένα εφέ φωτισμού και αρκετό blur effect κατα την κίνηση, αλλα τα πολλά αυτά φρου φρου δεν σώζουν την μέτρια κατάσταση.

Αν ενδιαφέρεστε για αγορά σε έκδοση κονσόλας, υπάρχουν πολλές αναφορές ότι το loading είναι τεράστιο, ενώ η έκδοση του XBOX360 (παρόλο που το παιχνίδι τρέχει πάνω στην Unreal Engine 2) είναι αδικαιολογήτως κατώτερη, την στιγμή που δεν αποτελεί ορόσημο στα γραφικά.

Τουλάχιστον, τα voice overs είναι καλά, χωρίς να ισχύει το ίδιο όμως και στον συγχρονισμό των χειλιών των χαρακτήρων. Για τις εκφράσεις δεν το συζατάμε καν, γιατί απλά δεν υπάρχουν (όχι είναι καταπληκτικές, δεν υπάρχουν καθόλου στα πρόσωπα των χαρακτήρων).

Hail to the King Baby!

Aν είστε απο αυτούς που ψάχνουν ένα FPS μακριά απο τα Call of Duty και Battlefield, με απλή δράση και καφρίλα, τότε το Duke Nukem Forever ενδέχεται να σας απασχολήσει έστω και λίγο. Αν πάλι περιμένατε τον Δούκα για να παίξετε ένα σωστό FPS, μάλλον θα πρέπει να περιμένετε ακόμη.

Η Gearbox έχει αυτή τη στιγμή ένα δυνατό χαρτί στο χέρι της, το οποίο αν καταφέρει να το κάνει ξανά μοντέρνο και να συμβαδίσει στα στάνταρ των σημερινών μηχανισμών, γιατί η συνταγή της δεκαετίας του ’90 φαίνεται ότι δεν πιάνει πια. Ας ελπίσουμε ότι το επόμενο Duke Nukem (γιατί θα υπάρξει σίγουρα) να μη πάρει άλλα 13 χρόνια!