SpongeBob SquarePants Plankton’s Robotic Revenge

Μετά την επιτυχία του Μπομπ του Σφουγγαράκη σε τηλεόραση και σε κινηματογράφο, ήταν λογικό να έρθει και η ώρα του να μεταφερθεί στις κονσόλες μας. Έτσι, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, βλέπαμε το αξιαγάπητο σφουγγαράκι σε διάφορα παιχνίδια, συνήθως σε φορητές παιχνιδομηχανές (ή στο Wii). Τώρα ήρθε η ώρα του Μπομπ να εμφανιστεί σε όλες τις κονσόλες που κυκλοφορούν, και όταν λέμε όλες, εννοούμε όλες (οκ, πλην των φορητών της Sony).

Δια χειρός Activision, λοιπόν, και αυτό το παιχνίδι του Μπομπ. Με λίγα λόγια, το παιχνίδι είναι ένα τυπικό τρισδιάστατο platformer, με απλούς μηχανισμούς gameplay προκειμένου να γίνει αρεστό στους μικρούς μας φίλους, το οποίο είναι ξεκάθαρα το target group του. Έτσι, μετά το μικρό cutscene που μας εισάγει στην πλοκή του παιχνιδιού (το Πλαγκτόν έχει ένα Cyber-ρομπότ και επιχειρεί να κλέψει την μυστική συνταγή της Καβουροπάτικ -‘ισως λιγότερο κλισέ από το Μάριο να σώζει την Peach), μπαίνουμε κατευθείαν στο ψητό, το playable κομμάτι.

original

Το gameplay του παιχνιδιού είναι το ίδιο βαρετό με την πλοκή του, χωρίς υπερβολές. Τα επίπεδα του παιχνιδιού είναι εντελώς γραμμικά, με το παιχνίδι να σε κατευθύνει σε μία συγκεκριμένη πορεία, αφαιρώντας εντελώς το στοιχείο της εξερεύνησης του κόσμου και των γύρω περιβαλλόντων. Στο PRR (εν συντομία) μπορείτε να παίξετε ως Μπομπ, Πάτρικ, Σάντυ, Καλαμάρης ή ως Μίστερ Καβούρης. Κάθε χαρακτήρας έχει μία συγκεκριμένη κλασσική melee επίθεση, αλλά και μία ειδική. Ταυτόχρονα, υπάρχει στην διάθεσή σας μία αρκετά μεγάλη γκάμα από όπλα, τα οποία μπορείτε και να αναβαθμίσετε από τους πόντους που έχετε συλλέξει.

Τα τρία επίπεδα του παιχνιδιού, τα οποία συνολικά διαρκούν κάτι λιγότερο από 4 ώρες, δεν είναι αρκετά, και σίγουρα θα απογοητεύσουν όσους το αγοράσουν, πόσο μάλλον όταν είναι πανομοιότυπα και χωρίς ουσιώδεις διαφορές.  Τα τρία boss fights δε, είναι απελπιστικά εύκολα, δίχως ίχνος πρόκλησης, ακόμη και για κάποιον αρχάριο, αφού το gameplay βασίζεται στην τακτική “πατάω το κουμπί επίθεσης γρήγορα να σκοτώσω εχθρούς και να πάω παρακάτω”.  Το μόνο θετικό της υπόθεσης είναι το αστείρευτο χιούμορ που θα βρείτε, αντίστοιχο με αυτό της τηλεοπτικής σειράς, αλλά και το τετραπλό co-op που υποστηρίζεται.

2

Άσχημα είναι και τα γραφικά του παιχνιδιού. Χαμηλά πολύγωνα, κάκιστα animations, θολά textures και αρκετό aliasing συνθέτου τον τεχνικό τομέα του παιχνιδιού, ο οποίος σώζεται από την μουσική επένδυση αλλά και τις αυθεντικές φωνές που έχουν ηχογραφηθεί για τους χαρακτήρες.

Κλείνοντας, δηλώνω προσωπικά απογοητευμένος. Απογοητευμένος γιατί το παιχνίδι είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων μέτριο, και επίσης από τις δυνατότητες που θα μπορούσαν να είχαν εκμεταλλευτεί εκεί πέρα στην Activision προκειμένου να είχαν φτιάξει ένα καλύτερο platformer, αντίστοιχο του ονόματος που φέρει το παιχνίδι.

Θετικά: Χιούμορ, τετραπλό co-op, μουσική επένδυση

Αρνητικά: Μικρό, εύκολο, κάκιστος οπτικός τομέας, επαναλαμβανόμενο gameplay

Βαθμός: 4.5

Νίκος Μπούγας

Γεια σας! Ονομάζομαι Νίκος Μπούγας, γνωστός εδώ μέσα σαν Scof. Είμαι ο εμπνευστής και δημιουργός του XGamers και γενικά αυτός που βάζει την τάξη στα ρεμάλια που θέλουν να αποκαλούνται συντάκτες.. Στον ελεύθερό μου χρόνο πίνω τζιν τονικ.