Resident Evil Revelations 2

Μετά από ένα επιτυχημένο πέρασμα από 3DS και οικιακές κονσόλες, δεν άργησε και η στιγμή που το Resident Evil Revelations θα αποκτούσε το δικό του sequel. Το Resident Evil Revelation 2 είναι γεγονός και, αν δεν έχετε καταλάβει ακόμη από τον τίτλο, διατίθεται σε επεισοδιακή μορφή, με το πρώτο επεισόδιο να έχει γίνει ήδη διαθέσιμο στα ηλεκτρονικά καταστήματα. Το παιχνίδι έχει χωριστεί σε τέσσερα μέρη, ενώ κυκλοφορεί και ο πλήρες τίτλος που δίνει και πρόσβαση στα δύο εξτρά επεισόδια.

Στο Revelations 2 η Capcom φέρνει ξανά στο προσκήνιο τις γνώριμες φιγούρες των Claire Redfield (μία δεκαετία σχεδόν μετά την εμφάνιση στο Resident Evil 2) και Barry Burton ως playable χαρακτήρες, ενώ μας συστήνει και δύο νέους: την κόρη του Barry και την Natalia, ενός δεκάχρονου κοριτσιού που συμπληρώνει το horror πακέτο του τίτλου. Γιατί κάθε horror παιχνίδι που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να έχει ένα creepy κοριτσάκι με έκτη αίσθηση να περιφέρεται στην οθόνη.

revelations 2 img

Η ιστορία του παιχνιδιού είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και χωρίζεται σε δύο κεφάλαια, καθ’ ένα από τα οποία μας δίνει διαφορετική οπτική στο κοινό story. Το πρώτο μέρος αφορά την Claire και την (βαρετή) Moira Burton, οι οποίες απαγάγωνται από περίεργη οργάνωση με ελικόπτερα και βαρύ οπλισμό (στρατός;), οι οποίες ξυπνάνε σε μία εγκαταλειμμένη φυλακή με (κρατήστε την αναπνοή σας) ζόμπια. Και οι δύο χαρακτήρες είναι playable, με την Claire να αναλαμβάνει το σφάξιμο των ζωντανών νεκρών και την Moira την… φωταγώγηση του δωματίου. Ναι, γενικά η Moira είναι βάρος, ιδιαίτερα όταν τρέχετε για να ξεφύγετε και αυτή “σκαλώνει” κάπου και δεν μπορείτε να προχωρήσετε. Και όταν μιλάει. Και γενικά όταν υπάρχει στο πλάνο.

Το δεύτερο μέρος αφορά όπως αναφέραμε τον Barry Burton και την Natalia, στους οποίους η δράση έχει προσαρμοστεί ανάλογα. Ο Barry αναλαμβάνει το πιστολίδι και η Natalia με την ειδική της αίσθηση προειδοποιεί τον Barry για εχθρούς που πλησιάζουν, να τονίζει τα αδύναμα σημεία τους, αλλά και – μετέπειτα – να τους βλέπει μέσα από τείχους.

revelations 2 img1

Η ιστορία του παιχνιδιού εξελίσσεται με πολύ καλό ρυθμό, δημιουργεί αρκετά ερωτήματα και μυστήρια, σας κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον, με το κάθε επεισόδιο να καταλήγει σε ένα cliffhanger προκειμένου να κρατήσει την αγωνία μέχρι το επόμενο. Δεν ξέρω κατά πόσο έπρεπε η Capcom να οδηγηθεί στην επεισοδιακή κυκλοφορία -μιας και σαφώς αυτό έγινε για λόγους μάρκετινγκ, αν σκεφτεί κανείς πως και τα τέσσερα επεισόδια κυκλοφόρησαν μέσα σε έναν μήνα – αλλά η επεισοδιακή δομή δείχνει να ωφέλησε κάπως το storytelling. Storrytelling το οποίο χτίζεται πολύ καλά μέχρι το τέταρτο επεισόδιο, όταν και το παιχνίδι προσπαθεί να λύσει μαζεμένα όλα τα ανοιχτά μέτωπα και το κάνει με τον καταιγισμό υλικού προς… διάβασμα (σημειώματα, γράμματα και τα γνωστά συναφή). Θα μπορούσε η ομάδα ανάπτυξης να είχε κατανέμει καλύτερα όλα αυτά στα υπόλοιπα επεισόδια και να μην περίμενε το τελευταίο να μαζέψει την πλοκή.

Περνώντας από το μικρό – αλλά αρκετά σημαντικό – στραβοπάτημα στην αναδίπλωση της ιστορίας, αξίζει να αναφέρουμε πως το παιχνίδι διαθέτει δύο εναλλακτικά endings, το καλό και το κακό, ανάλογα με την πορεία που θα επιλέξετε κάποια στιγμή μέσα στο παιχνίδι.

revelations-2-raid-mode-5

Η horror αίσθηση υπάρχει, χωρίς ωστόσο να ξεφεύγουμε από την action προοπτική που προσπαθεί η σειρά τα τελευταία χρόνια να αποδώσει. Σίγουρα δεν μιλάμε για αναλογίες εποχής Resident Evil 4, αλλά αποτελεί μία βελτίωση από το action Resident Evil 5 και 6. Εκεί που το παιχνίδι χωλαίνει ιδιαίτερα είναι τα περιβάλλοντα, τα οποία είναι σχεδιασμένα χωρίς φαντασία και καταντούν γρήγορα κουραστικά, επαναλαμβανόμενα και αδιάφορα. Σε μία σειρά που μας έχει συνηθίσει σε αρκετά αξιομνημόνευτα setpieces και τοποθεσίες, θα περίμενε κανείς λίγη περισσότερη προσοχή στους χώρους που πλαισιώνουν την δράση. Το ίδιο ανέμπνευστος είναι και ο σχεδιασμός των τεράτων, αλλά και οι περισσότεροι διάλογοι των χαρακτήρων. Όσο περνάνε τα επεισόδια θα υπάρξουν μερικά πιο ανοιχτά σημεία που θα δώσουν λίγο ανανεωτικό αέρα, μέχρι να επανέλθετε στους ανεμπνευστους, μουντούς διαδρόμους.

Εδώ πρέπει να αναφερθούμε στην υποστήριξη co-op που σας επιτρέπει να δύο παίκτες να μπουν σε split screen (ή και online, πλέον) και να χειριστούν τους δύο playable χαρακτήρες της εκάστοτε σκηνής. Όποιος προλάβει να πάρει τους Claire και Barry, πρόλαβε, αφού ο άλλος συμπαίκτης θα αρκεστεί να έχει τον υποστηρικτικό ρόλο των Moira και Natalia. Παράλληλα, το RAID mode σας θέτει αντιμέτωπους με ορδές τεράτων, με το σύνολο των RAID να ξεπερνάει τις 100 σε αριθμό. Πολλοί οι playable χαρακτήρες, συμπεριλαμβανομένου και μερικών από άλλα παιχνίδια της σειράς, τους οποίους δεν θα αναφέρουμε για να σας κρατήσουμε με την αγωνία.

Τα γραφικά του τίτλου είναι μέτρια, και σίγουρα όχι επιπέδου next-gen. Θα μπορούσε να είναι ένα όμορφο παιχνίδι PS3, αλλά για τα δεδομένα της γενιάς που διανύοουμε και του 2015, η Capcom μας απογοητεύει, ενώ τα πλαστικά, χοντροκομμένα και άγαρμπα animations έχουν και σημαντικές επιπτώσεις στο gameplay. Στα θετικά πρέπει να προστεθεί το γεγονός ότι ο τίτλος τρέχει στα 60FPS, αλλά και το πολύ καλό voice acting που συνοδεύει την εμπειρία.

Κλείνοντας, το Resident Evil Revelations 2 είναι είναι αρκετά καλό παιχνίδι, που είχε τα φόντα να εξελιχθεί σε ακόμη καλύτερο. Ο ανέμπνευστος σχεδιασμός επιπέδων και εχθρών, σε συνδυασμό με τον… μπακάλικο τρόπο που επέλεξε η Capcom να κλείσει τις αιχμές του σεναρίου στο τελευταίο επίπεδο και τα μέτρια γραφικά, κάνουν το παιχνίδι να αδικεί τον εαυτό του. Γιατί το Revelations 2 είναι ίσως το πρώτο Resident Evil των τελευταίων ετών με τη σωστή αναλογία τρόμου και δράσης, ενώ παράλληλα προσφέρει και στο σύμπαν της σειράς λειτουργώντας ουσιαστικά ως sequel του Resident Evil 5.

 

Resident Evil Revelations 2

7.5

Βαθμός

7.5/10

Θετικά

  • Ενδιαφέρουσα ιστορία
  • co-op, RAID mode
  • καλή αναλογία action/horror

Αρνητικά

  • Ανέμπνευστα περιβάλλοντα
  • μέτρια γραφικά

Νίκος Μπούγας

Γεια σας! Ονομάζομαι Νίκος Μπούγας, γνωστός εδώ μέσα σαν Scof. Είμαι ο εμπνευστής και δημιουργός του XGamers και γενικά αυτός που βάζει την τάξη στα ρεμάλια που θέλουν να αποκαλούνται συντάκτες.. Στον ελεύθερό μου χρόνο πίνω τζιν τονικ.