Life Is Strange | Review

Δεν θα σας το κρύψω, το Life is Strange ήταν ένα από τα παιχνίδια που περίμενα περισσότερο, από το προηγούμενο καλοκαίρι όταν και έπεσα τυχαία πάνω του κατά τη διάρκεια της Gamescom. Είναι, βλέπετε, λίγα τα παιχνίδια που πλέον μου κινούν την προσοχή, και αυτά περιορίζονται στις προτάσεις των Telltale, Remedy, Quantic Dream και μερικών άλλων φιλόδοξων studio που προσπαθούν να δημιουργήσουν μοναδικές, story driven εμπειρίες, οπότε το Life is Strange δε θα μπορούσε να μου περάσει απαρατήρητο.

Το παιχνίδι αναπτύσσεται εδώ και περίπου δύο χρόνια από την Dontnod Entertainment, την ομάδα ανάπτυξης που μας παρέδωσε το αρκετά καλό Remember Me το 2013. Πρόκειται για ένα Adventure game στα πρότυπα των παιχνιδιών της Telltale, μόνο που στην προκειμένη περίπτωση η ομάδα ανάπτυξης αφήνει πίσω τον point and click τρόπο χειρισμού και επιτρέπει την κίνηση το περιβάλλον μέσω του αναλογικού μοχλού όπως σε ένα συνηθισμένο 3rd person game.

Life_is_Strange_Chloe_gun.0
Ωραίο μαλλί Χλόη

Στο Life is Strange αναλαμβάνετε τον ρόλο της Max Caulfield, ενός δεκαοχτάχρονου κοριτσιού που επιστρέφει στην πατρίδα της για να σπουδάσει, πέντε χρόνια αφού την εγκατέλειψε με τους γονείς της για να ζήσει στο Seattle. Ο χαρακτήρας της Max είναι καλογραμμένος, με την ηρωίδα να αποκαλύπτει τους προβληματισμούς της καθ” όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού (αλλά και τον χιπστερισμό που την διακατέχει σε σημείο υπερβολής). Προβληματισμούς που θα είχε ένα οποιαδήποτε 18χρονο κορίτσι που προσπαθεί να ενταχθεί σε ένα νέο περιβάλλον, να κάνει νέες παρέες και να εγκλιματιστεί.

Από την πρώτη στιγμή του πρώτου επεισοδίου ωστόσο, θα δείτε ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Το παιχνίδι ξεκινάει πετώντας σας στα βαθιά και εξηγώντας από τις αρχές τους μηχανισμούς του τίτλου. Μία τραυματική εμπειρία που θα γίνει μάρτυρας η Max στους χώρους του σχολείου θα την κάνει να ανακαλύψει πως έχει την μαγική ικανότητα να επιστρέφει πίσω στον χρόνο και να μπορεί να αλλάζει πράγματα, να αποτρέπει καταστάσεις, να διορθώνει αποφάσεις και καταστάσεις που θεωρεί προβληματικές. Αυτός είναι ουσιαστικά και ο βασικός gameplay μηχανισμός του παιχνιδιού, αφού καθ” όλη τη διάρκεια αυτού θα κληθείτε αρχικά να αποτρέψετε το τραγικό συμβάν και να αναπτύξετε τις σχέσεις σας με τους χαρακτήρες που η Max συναναστρέφεται. Το παιχνίδι, ως ένα άλλο Heavy Rain, σας δίνει τη δυνατότητα να αλλάξετε τη ροή του, να αλλάξετε το παρών, το μακροπρόθεσμο ή βραχυπρόθεσμο μέλλον ή και το παρελθόν, μεταμορφώνοντας το Adventure σε ένα διαδραστικό δράμα, που εσείς καλείστε να συντάξετε.

life-is-strange-episode-5-screenshot-01_1280.0
Οι ανατροπές είναι συχνό φαινόμενο στο Life is Strange

Ένα διαδραστικό δράμα που χτίζεται στα δύο πρώτα επεισόδια, κορυφώνεται στο 3ο και το 4ο και κλείνει εξίσου δυνατά στο -αν και μέτριο από gameplay- 5ο επεισόδιο. Η Dontnod έχει δημιουργήσει έναν τόσο όμορφο κόσμο και σύνολο χαρακτήρων που ο κάθε παίκτης δένεται με αυτούς, ενώ οι τροπές που μπορούν να πάρουν τα πράγματα από τις αποφάσεις του χρήστη είναι πολλές φορές σοκαριστικές και απρόβλεπτες. Κάθε δράση έχει μία αντίδραση, αυτό είναι το βασικό concept που είναι χτισμένο το σενάριο του παιχνιδιού· η ζωή είναι επιλογές, κάθε επιλογή θα φέρει και τα αντίστοιχα αποτελέσματα, βραχυπρόθεσμα ή όχι. Ένα σενάριο δυνατό με ουκ ολίγες αξιομνημόνευτες σκηνές, το οποίο περνάει παράλληλα και πολλά κοινωνικά μηνύματα αλλά και προβληματίζει τους παίκτες για διάφορα ηθικά ζητήματα της καθημερινότητας. Κοιτάζοντας το παιχνίδι σαν σύνολο μετά το τέλος του, συμπεραίνω πως πρόκειται για ένα ενήλικο δράμα που περιλαμβάνει επιστημονική φαντασία, αναλώνεται στις προβληματικές κοινωνικές σχέσεις της ηρωίδας αλλά και καταπιάνεται με νεανικά/φοιτητικά θέματα που προκύπτουν στην μία αυτή βδομάδα που διαρκούν τα γεγονότα. Και όλα αυτά μέσα από μία καταπληκτική σκηνοθεσία που αιχμαλωτίζει μοναδικά το setting της κάθε σκηνής, αλλά και ένα πανέμορφο soundtrack που δένει απόλυτα με το ύφος που θέλει να αποδώσει το φιλόδοξο στούντιο.

life is strange
ΜπουΦουΦουζ

Τα περιβάλλοντα του παιχνιδιού είναι γεμάτα από στοιχεία που μπορείτε να αλληλεπιδράσετε, άλλα χρήσιμα για την εξέλιξη της ιστορίας και την γνωριμία σας με τον κόσμο του παιχνιδιού και άλλα εντελώς καλλωπιστικά. Όλα όμως αυτά θα σας κάνουν να πιστεύετε πως κάθε τι γύρω σας έχει σημασία, και αξίζει την προσοχή σας. Ακόμη κι αν αυτό είναι ένα βαζάκι αναψυκτικού δίπλα σε ένα παγκάκι. Και όλα αυτά καλοσχεδιασμένα με ένα cell shaded ύφος που χρωματίζεται πανέμορφα από τον ιδιαίτερα καλό φωτισμό του παιχνιδιού.

Δυστυχώς όλα αυτά τα ωραία που σας περιγράφω με τον γλαφυρό τρόπου π0υ ανέκαθεν με χαρακτήριζε, επισκιάζονται από το μετριότατο lip sync και τους πλαστικούς διαλόγους που ορισμένες φορές μοιάζουν εκτός κλίματος (η κατάσταση βελτιώνεται σημαντικά μου φαίνεται από το 3ο επεισόδιο και έπειτα ή απλά τους συνήθησα και δεν μου έκαναν εντύπωση πλέον). Δηλαδή, ακόμη κι όταν η ένταση των χαρακτήρων θα έπρεπε να είναι στα ύψη όταν αντιλαμβάνονται σημαντικά γεγονότα, η ηθοποιία των voice actors ας πούμε ότι δεν πάει για Όσκαρ. Μεγάλο φάουλ για ένα παιχνίδι που θέλει να μείνει ανάμεσα σε διαμάντια του story telling.

Κλείνοντας, τολμώ να πω πως κατατάσσω πλέον το Life is Strange σε ένα από τα αγαπημένα μου adventures. Η Dontnod είναι μία εταιρία που μας απασχόλησε στο παρελθόν, και με το Life is Strange δίνει πολλές υποσχέσεις για ακόμη μεγαλύτερα πράγματα στο άμεσο μέλλον. Το ταλαντούχο studio κατάφερε να εμπνευστεί από τα adventures της Telltale, να πάρει επιρροές από τον David Lynch και τον Sam Lake, και εν τέλει να παραδώσει ένα μικρό αριστούργημα, παρά τα μικροπροβλήματά του.

Life is Strange

8.5

Βαθμός

8.5/10

Θετικά

  • Δυνατό σενάριο με πολλές καταλήξεις
  • ο μηχανισμός του χρόνου
  • πανέμορφα γραφικά σκηνοθεσία και soundtrack

Αρνητικά

  • Κακό lip sync
  • μέτριο voice acting
  • μέτριο 5ο επεισόδιο

Νίκος Μπούγας

Γεια σας! Ονομάζομαι Νίκος Μπούγας, γνωστός εδώ μέσα σαν Scof. Είμαι ο εμπνευστής και δημιουργός του XGamers και γενικά αυτός που βάζει την τάξη στα ρεμάλια που θέλουν να αποκαλούνται συντάκτες.. Στον ελεύθερό μου χρόνο πίνω τζιν τονικ.