For Honor |Review

Γενικά μιλώντας, το For Honor από την στιγμή της ανακοίνωσής του λίγο με ενθουσίασε. Λίγο το γεγονός ότι τον πρώτο καιρό δεν γνωρίζαμε και πολλά για τον νέο μεσαιωνικό τίτλο της Ubisoft, λίγο η καθυστέρηση κυκλοφορίας και λίγο το θολό τοπίο για το αν πρόκειται για έναν online τίτλο θεωρώ πως κόστισε στον τίτλο πόντους πριν καλά καλά κυκλοφορήσει στα ράφια των καταστημάτων, όσον αφορά το αγοραστικό κοινό του φυσικά.

Το For Honor ανακοινώθηκε πρίν από δύο χρόνια στην E3 του 2015, και βρίσκεται εδώ και μία εβδομάδα διαθέσιμο για αγορά. Αρχικά για να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα που μπορεί να μην έχουν γίνει κατανοητά και κρίνεται σκόπιμη η αναφορά σε αυτά πριν προχωρήσουμε στην ανάλυση του παιχνιδιού. Το παιχνίδι διαθέτει single-player, αλλά το single player αυτού απαιτεί την ύπαρξη συνεχούς σύνδεσης στο διαδίκτυο. Με άλλα λόγια, για να παίξετε τον τίτλο χρειάζεται να είστε συνδεδεμένοι στο internet, ενώ για τις περιπτώσεις των Xbox One και PS4 θα απαιτείται και αντίστοιχη συνδρομή στις online υπηρεσίες των Microsoft και Sony αντίστοιχα.

Το For Honor μας γυρίζει πίσω στον μεσαίωνα και σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια θα μας επιτρέψετε να εστιάσουμε αρχικά στο multiplayer κομμάτι του παιχνιδιού, που στην ουσία αποτελεί το κύριο mode του τίτλου. Το multiplayer mode χωρίζεται σε τρεις βασικές κατηγορίες, τις 1v1 μονομαχίες παικτών, τις συνεργατικές 2v2 μάχες και τα 4v4 modes που αποτελούν ίσως το πιο διασκεδαστικό μέρος του multiplayer. Το πιο ενδιαφέρον ίσως mode είναι το Dominion (4v4) που στην ουσία αποτελεί το γνωστό από τα άλλα multiplayer παιχνίδια Domination, όπου η κάθε ομάδα καλείται να κρατήσει συγκεκριμένα σημεία στον χάρτη προκειμένου να νικήσει. Στις μάχες δύο εναντίον δύο μπορείτε να βρείτε δύο ακόμη επιλογές, τα Skirmish και Elimination, με το δεύτερο να χωρίζεται σε 3 γύρους και να μην διαθέτει respawns παικτών.

3110644-052851

Αφήνοντας πίσω τα διαθέσιμα modes, περνάμε στις επιλογές χαρακτήρων. Υπάρχουν 3 διαφορετικά σετ χαρακτήρων (Vikings, Samurai και Knights) με το καθ’ ένα να περιλαμβάνει τέσσερις χαρακτήρες που χωρίζονται σε επιμέρους κατηγορίες (σας μπέρδεψα). Έτσι, για κάθε σετ χαρακτήρων έχουμε έναν Vanguard (Warden, Kensei, Raider), έναν Heavy (Conqueror, Shugoki, Warlord), έναν Assassins (Orochi, Berseker, Peacekeeper) και έναν Hybrid (Lawbringer, Nobushi, Valkyrie). Οι πρώτοι αποτελούν τους πιο ισσοροπημένους χαρακτήρες με σχετικά καλά επιθετικά και αμυντικά χαρακτηριστικά, που μπορεί να βοηθήσουν σημαντικά σε ομαδικά modes όπως το Dominion. Οι Heavies όπως προδίδει το όνομά του αποτελεί το βαρύ πυροβολικών του κάθε σετ, αφού διαθέτει ασπίδα και ενισχυμένα αμυντικά χαρακτηριστικά, χρίζοντάς τους την ιδανική επιλογή για κατάκτηση ή υπεράσπιση σημείων του χάρτη. Tέλος, οι Assassins είναι θανατηφόροι χαρακτήρες με πολύ καλά επιθετικά στοιχεία, αυξημένη ταχύτητα αλλά υστερούν αμυντικά, ενώ το Hybrid λίγο απ’ όλα αλλά αρκετά πιο δύσκολο να τους χειριστείς (τουλάχιστον αυτήν την εντύπωση μου έδωσαν καθ’ όλη την διάρκεια ενασχόλησής μου με το παιχνίδι, μπορεί να είμαι απλά άχρηστος – θα δείξει). Η Ubisoft έχει δηλώσει πως θα προσθέτει χαρακτήρες, οπότε μένει να δούμε αν θα προστεθούν και νέες κατηγορίες ηρώων, αλλά προς το παρών οι 12 διαθέσιμοι επαρκούν για να δώσουν την ποικιλία που απαιτείται.

Αυτό που με εντυπωσίασε στο For Honor είναι το σύστημα μάχης. Απλό, αλλά συνάμα με μεγάλο βάθος και απαλλαγμένο από button smashing τεχνικές ή quick time events όπως στην περίπτωση του αντίστοιχου Ryse: Son of Rome. Το λεγόμενο Art of Battle δουλεύει εξαιρετικά και δίνει μεγάλο βάθος στις μονομαχίες, που αποτελούν και την βασικότερη μεταβλητή του gameplay. Όταν μπαίνετε σε θέση μάχης, η κάμερα κλειδώνει στον στόχο σας και πλέον μπαίνετε στην διαδικασία να επιτεθείτε και να αμυνθείτε σωστά. Όλα αυτά γίνονται με τον δεξί αναλογικό μοχλό όπου μπορείτε να εξαπολύετε επιθέσεις στις τέσσερις διαφορετικές κατευθύνσεις. Ακούγεται απλό αλλά τα πράγματα περιπλέκονται όταν καθ’ ένας από τους 12 χαρακτήρες διαθέτει μοναδικές κινήσεις που εξαπολύονται μετά από διαδοχικές άμυνες, αποφυγές επιθέσεων και χτυπήματα, με αποτέλεσμα να επικρατεί μία μεγάλη σύγχυση αφού το παιχνίδι σε πετάει στα βαθιά με ένα σύστημα μάχης πολύ πιο δύσκολο από ότι ακούγεται. Και εδώ κολλάει το single player.

Το single player του παιχνιδιού πρόκειται επί της ουσίας για ένα μεγάλο tutorial που καλείται να σας μάθει τα βασικά χαρακτηριστικά του παιχνιδιού μέσα από μία υποτυπώδη ιστορία που κρίνεται επιεικώς μέτρια, αν όχι αδιάφορη, και σίγουρα θα ξεχαστεί άμεσα. Αν έπρεπε να κρατήσουμε τα θετικά στοιχεία για ένα δεύτερο τίτλο του franchise θα κρατάγαμε σίγουρα μερικές σκηνές που η κλίμακα εντυπωσιάζει και συγκεκριμένες στιγμές άξιες αναφοράς όπως η μάχη με έναν ελέφαντα (!). Ουσιαστικά, η Ubisoft επέλεξε να περιληφθεί ένα story mode που θα διδάξει τους παίκτες πως να πολεμάνε, να αμύνονται και να εκτελούν, χωρίς να χρειάζεται να περνάνε χρόνο στις online αρένες και να οδηγούνται σε διαδοχικούς θανάτους από μερικούς πιο μυημένους παίκτες. Σημειώνεται πως αν αγοράσετε το παιχνίδι μαζί με κάποιον φίλο σας (το οποίο και προτείνεται ανεπιφύλακτα, αφού η εμπειρία πηγαίνει σε άλλο επίπεδο), μπορείτε να τελειώσετε το single player συνεργατικά, λειτουργία που δεν υποστηρίζεται σε split screen επίπεδο. Σημειώνεται πως παίζοντας το Story Mode αποκτάται και Steel, το “νόμισμα” του παιχνιδιού για customization.

055411

Και μιας και πιάσαμε το Customization, πρέπει να πούμε ότι το παιχνίδι διαθέτει σύστημα μικροσυναλλαγών μέσα από DLC πακέτα Steel. Με τα συγκεκριμένα πακέτα οι παίκτες μπορούν εύκολα να αποκτήσουν πρόσβαση σε αντικείμενα που “φτιάχνουν” τα χαρακτηριστικά του ήρωά τους, αποκτώντας σαφές προβάδισμα έναντι όσων προσπαθήσουν να χτίσουν κάποιον χαρακτήρα με το Steel που επιβραβεύει το παιχνίδι μετά από κάθε αγώνα. Μάλιστα, με το ρυθμό που το παιχνίδι ανταμείβει τους ήρωες με “ρευστό” είναι σχεδόν αδύνατο να ασχοληθεί κανείς σοβαρά με την παραμετροποίηση περισσότερων από 2-3 χαρακτήρων, οπότε κρίνεται σκόπιμο να αποφασίσετε με ποιους ήρωες θα ασχοληθείτε και να δώσετε μεγαλύτερη έμφαση στην παραμετροποίηση αυτών.

Στον οπτικό τομέα, το παιχνίδι στέκεται πολύ καλά, όπως περιμέναμε άλλωστε από την AnvilNext που βρισκόταν πίσω από το τελευταίο κεφάλαιο της σειράς Assassin’s Creed, το Rainbow Six: Siege και το πιο πρόσφατο Steep. Το For Honor διαθέτει εξαιρετικά μοντέλα χαρακτήρων, υφές επιπέδου 2017, ενώ εντύπωση προκάλεσε το εξαιρετικά φυσικό animation κατά την διάρκεια των μαχών, με τους χαρακτήρες να συμπεριφέρονται σε κάθε χτύπημα ή να αντιδρούν σε μία επιτυχημένη απόπειρα άμυνας. Στον αντίποδα, το framerate του παιχνιδιού είναι κλειδωμένο στα 30 καρέ ανά δευτερόλεπτο, κι αυτό αφορά και την έκδοση του PS4 Pro, η οποία περιλαμβάνει βελτιώσεις στα υπόλοιπα τεχνικά τμήματα όπως υφές και anti aliasing. Ο ήχος είναι πολύ καλός, δένει με το παιχνίδι, τα εφέ χτυπήματος καλύπτουν τις όποιες απαιτήσεις θα είχε κάποιος, όχι όμως και τα voice overs του single player τα οποία κυμαίνονται στην μετριότητα του υπόλοιπου mode.

Κλείνοντας, θέλω να τονίσω ότι το For Honor δεν είναι παιχνίδι για όλους. Το σύστημα μάχης, αν και φαινομενικά απλό, απαιτεί πολύ χρόνο εξάσκησης προκειμένου κάποιος να καταφέρει να σταθεί σε ένα ανταγωνιστικό επίπεδο προκειμένου να “χωθεί” στις online αρένες. Το single player δεν εντυπωσιάζει, λειτουργεί πρακτικά σαν tutorial για το σύστημα μάχης, και για tutorial κάνει σωστά την δουλειά του, αλλά από ένα παιχνίδι που έχει μπει στον κόπο να πλασάρει ένα story mode θα είχαμε περισσότερες απαιτήσεις από ένα σχετικά αδιάφορο campaign. Αντιθέτως, το competitive multiplayer κρίνεται καλοδουλεμένο, με μεγάλη ποικιλία χαρακτήρων και μερικά ενδιαφέροντα modes που απαιτούν στρατηγική προσέγγιση πέρα από άριστη γνώση των μηχανισμών, δίνοντας επιπλέον βάθος σε ένα ήδη περίπλοκο τίτλο. Ελπίζουμε η κατάσταση με τις μικροσυναλλαγές να μην στοιχίσουν στην ανταγωνιστικότητα του παιχνιδιού, και ουσιαστικά να μην μετατρέψουν το παιχνίδι σε ένα ακόμη “Pay 2 Win”. Κατά τ’ άλλα όποιος έχει όρεξη να ασχοληθεί σοβαρά με το παιχνίδι να είναι σίγουρος ότι θα ξοδέψει αρκετές ώρες μαζί του, αρκεί να διαθέτει την υπομονή για την εκμάθησή του.

For Honor

60€
7.5

Βαθμός

7.5/10

Θετικά

  • Απλό αλλά βαθύ σύστημα μάχης
  • Μεγάλη ποικιλία χαρακτήρων
  • Εξαιρετικός τεχνικός τομέας
  • Customization χαρακτήρων

Αρνητικά

  • Αδιάφορο single player
  • Μικροσυναλλαγές

Νίκος Μπούγας

Γεια σας! Ονομάζομαι Νίκος Μπούγας, γνωστός εδώ μέσα σαν Scof. Είμαι ο εμπνευστής και δημιουργός του XGamers και γενικά αυτός που βάζει την τάξη στα ρεμάλια που θέλουν να αποκαλούνται συντάκτες.. Στον ελεύθερό μου χρόνο πίνω τζιν τονικ.