The Crow’s Eye

Ξυπνάς σε ένα δωμάτιο, μια κάμερα στη γωνία σε παρακολουθεί και από ένα ηχείο ακούς πως πρέπει να αποδράσεις. Βρίσκεσαι στο εγκαταλειμμένο Ιατρικό Πανεπιστήμιο του Crowswood. Τα πράγματα όμως δεν είναι απλά. Τα εμπόδια είναι πολλά, σε κάθε γωνία καραδοκεί το σκοτάδι και η φωνή στα ηχεία μόνο εύκολη δεν κάνει τη ζωή σου.

Το The Crow’s Eye είναι μια μείξη παιχνιδιών. Θυμίζει Portal, θυμίζει Amnesia, έχει στοιχεία από το βαρύ Call of Cthulhu DCotE και μια δόση old school puzzles, σαν Myst θα λέγαμε (αλλά στο πολύ πιο εύκολο). Πρόκειται, λοιπόν, για ένα παιχνίδι adventure πρώτου προσώπου με δόσεις darkίλας και τρόμου που βασίζεται κυρίως στο άγνωστο. Ο χαρακτήρας καλείται να αποδράσει από ένα τεράστιο μισογκρεμισμένο κτήριο γεμάτο δωμάτια, εργαστήρια, γραφεία, κλειστές πόρτες και παράξενες κλειδαριές. Παράλληλα με την προσπάθεια αυτή θα ανακαλύψουμε ένα μυστήριο 20 ετών με θύματα πρώην σπουδαστές και εργαζόμενους του ιδρύματος.

Τo gameplay έχει καλό ρυθμό, παίζει αρκετά με ένα υποτυπώδες crafting και βασίζεται κυρίως στην κίνηση μέσα στους χώρους αλλά και τα puzzles. Αυτά είναι είτε διακριτικά ραμμένα στο ύφος ή άλλοτε (δυστυχώς συχνότερα) στουμπωμένα άγαρμπα σε βαθμό που λες πως οι devs απλά ήθελαν εκεί ένα puzzle και δε τους ένοιαζε και τόσο να το εναρμονίσουν, οπότε απλά το πέταξαν και πάρτο. Σε άλλες φάσεις θα χρειαστεί να παίξουμε αρκετά έντονα, με ενέσεις αδρεναλίνης – κυριολεκτικά- ώστε να περάσουμε εμπόδια και να κάνουμε άλματα – που δεν είναι και τόσο καλά φτιαγμένα και θέλουν παράξενο συγχρονισμό.

Εκεί που ο τίτλος κερδίζει τον παίκτη είναι η ατμόσφαιρα. Αν και τα γραφτά είναι σχετικά λίγα, περιέχουν όλα όσα χρειαζόμαστε για να συνθέσουμε ένα αποκρουστικό και τρομακτικό lore στα πρότυπα των διηγήσεων του H.P.Lovecraft. Εξαφανίσεις, πειράματα, παράνοια. Τα ξεχασμένα από το χρόνο δωμάτια του ιδρύματος είναι όσο σκοτεινά και μουντά πρέπει και ο ήχος αρκετά χαμηλός για να ξεχνιέται αλλά να δίνει παράλληλα ένταση. Κάθε πόρτα είναι και αφορμή για μια δεύτερη σκέψη.

Τεχνικά ο τίτλος είναι αρκετά απλός, χωρίς φανφάρες και περιττά πράγματα. Για κάποιο λόγο αυτό το στυλ παιχνιδιού έτσι κι αλλιώς δε θέλει πολλά, ούτε βασίζεται σε εξεζητημένα εφέ για να κρατήσει την προσοχή μας, οπότε όλα καλά. Μοναδικό παράπονο που είχαμε ήταν η κίνηση του ποντικιού που έχει μια παράξενη επιτάχυνση αλλά συνηθίζεται μετά από λίγο.

Το The Crow’s Eye είναι ένα μέτριο παιχνίδι με καλή ατμόσφαιρα και puzzles (όχι γρίφους όμως) που ίσως μας είχε λείψει για αρκετό καιρό.