Nintendo Switch, ένα χρόνο μετά

Σαν χθες, 3 Μαρτίου, κυκλοφόρησε το Nintendo Switch παγκοσμίως, με την κονσόλα να καταφέρνει πλέον να εδραιωθεί και να πουλάει –όπως μας ενημέρωσε στο πρόσφατο blog post του ο Πάνος– σαν σουβλάκια σε Τσικνοπέμπτη. Φυσικά όλα αυτά έρχονται σε αντίθεση με όσα ισχυριζόμουν πριν ένα χρόνο, όταν σας έλεγα ότι το Nintendo Switch είναι καταδικασμένο να αποτύχει. Ή μήπως όχι;

Κατά γενική ομολογία το Nintendo Switch στην πρώτη του χρονιά σε κυκλοφορία είναι επιτυχημένο. Πουλάει ασταμάτητα από την πρώτη μέρα, αφήνοντας πίσω τις σκοτεινές εποχές του Wii U όταν η Nintendo προσπαθούσε μάταια να σώσει μία κονσόλα που δεν έκανε το αναμενόμενο γκελ στον κόσμο. Ωστόσο, αφήστε με να συμπληρώσω, ότι η εμπορική επιτυχία είναι μόνο το ένα σκέλος της επιτυχίας μίας κονσόλας.

 

Γιατί, το προσωπικό αγαπημένο μου Wii, που έχει γράψει άπειρες ώρες gameplay στην εξαετία 2007-2013 και δεκάδες αξιομνημόνευτες gaming στιγμές, ήταν η πιο εμπορικά επιτυχημένη κονσόλα μετά το Playstation 2. Μην ξεχνάτε ότι το Wii είχε ίσως την μεγαλύτερη γκάμα first-party τίτλων της εποχής, ποικιλία που θα ζήλευαν όλοι ακόμα και σήμερα. Αν ρωτήσετε όμως τον μέσο κάτοχο της κονσόλας, αν τον κάλυπτε η ποικιλία αυτή, μάλλον θα σας απαντήσει αρνητικά. Καλώς ή κακώς, η Nintendo για τρίτη συνεχόμενη γενιά αποτυγχάνει να παραδώσει ένα μαραφέτι στην αγορά που θα πείσει τους developers να εκδώσουν τους multiplatform τίτλους τους και εκεί. Και δεν είναι και λίγοι οι τίτλοι που οι κάτοχοι (αποκλειστικά) Switch έχουν ήδη χάσει. Destiny 2, The Evil Within 2, LiS: Before the Storm, Assassin’s Creed Origins, Call of Duty WWII και South Park είναι μερικά από τα παιχνίδια που ενώ θα μπορούσαν να τρέξουν στην πλατφόρμα της Nintendo, οι developers τους επέλεξαν να την αγνοήσουν και μία ακόμη φορά.

Η Nintendo, με στεναχωρεί που το λέω, έχει καταφέρει να κάνει τον εαυτό της κομπάρσο της gaming βιομηχανίας. Γιατί ναι, έχει φανατικό κοινό, με τον υποφαινόμενο να περιλαμβάνεται σε αυτό, αλλά αδυνατεί να προσελκύσει νέο κοινό και τον λεγόμενο “hardcore gamer*”. Ναι, δεν αντιλέγω. Το Nintendo Switch για πρώτη χρονιά τα πήγε καλά και σε επίπεδο παιχνιδιών, φαινομενικά. Γιατί οι τίτλοι που ξεχώρισαν στην κονσόλα της Nintendo είναι το Zelda: Breath of the Wild, το Mario Kart 8 Deluxe, το Super Mario Odyssey και ας βάλω μέσα το Splatoon 2 που αρέσει στον Πάνο. Κατά τ’ άλλα οι υπόλοιποι τίτλοι του Switch περιορίζονται προς το παρόν σε remasters παιχνιδιών πενταετίας (Skyrim, LA Noire, Dark Souls), ενώ το μεγαλύτερο χαρτί της κονσόλας (Zelda) κυκλοφορεί και για Wii U. Προσωπικά δεν το λέω και ολοκληρωμένο lineup για έναν μέσο gamer που έπαιζε πέντε έξι παιχνίδια τον χρόνο για την περασμένη δεκαετία.

Η όλη κατάσταση, δυστυχώς, δεν θα αλλάξει στην χρονιά που διανύουμε. Η Nintendo έχει προγραμματίσει εκ νέου αρκετές παιχνιδάρες της για κυκλοφορία (Metroid Prime 4, νέο Pokemon, Bayonetta 3, No More Heroes 3), έχουμε μερικά multiplatforms που καθυστέρησαν στην ανάπτυξη (Wolfenstein 2, Steep, Syberia 3) αλλά και πάμπολλες κυκλοφορίες που δεν θα δούμε ποτέ στο Switch. Μεταξύ άλλων, τα Far Cry 5, Red Dead Redemption 2, Vampyr, Metro Exodus, DarkSiders 3 θα παραμείνουν όνειρο μακρινό για τους κατόχους της κονσόλας.

Συμφωνούμε πως τον πρώτο του χρόνο, το Switch τα πήγε περίφημα εμπορικά, τα πάει εξαιρετικά από ποικιλία τίτλων, αλλά από… βάθος ρόστερ για να μιλήσω ποδοσφαιρικά, είναι σα να παίζεις με χαφ τους Ιμπαγάσα και Ζιλμπέρτο Σίλβα. Καλοί για το 2011, ανεπαρκείς για το 2018.

https://youtu.be/lXZiKYpRCa0

Τι θα ήθελα σαν Νίκος το 2018 να φέρει στο Switch η μαμά Ninty; Virtual Console με όλους τους τίτλους του Gamecube τουλάχιστον, να τελειώσει το αστειάκι με τα υπερκοστολογημένα ports του 2010, και να ψήσει καμιά εταιρία να κυκλοφορήσει τα multiplatform παιχνίδια και στην κονσόλα της. Τότε ναι, το Nintendo Switch θα είναι επιτυχημένο, δεν θα τυπώνει απλά λεφτά για τον Ιαπωνικό κολοσσό. Το να πληρώνεις 50άρικα για το LA Noire το 2018 δεν είναι μαγκιά είναι αυτοταπείνωση.

Νίκος Μπούγας

Γεια σας! Ονομάζομαι Νίκος Μπούγας, γνωστός εδώ μέσα σαν Scof. Είμαι ο εμπνευστής και δημιουργός του XGamers και γενικά αυτός που βάζει την τάξη στα ρεμάλια που θέλουν να αποκαλούνται συντάκτες.. Στον ελεύθερό μου χρόνο πίνω τζιν τονικ.