Divinity: Original Sin

Με ένα rain spell έσβησα τη φωτιά σε ένα φλεγόμενο πλοίο βοηθώντας τους ναύτες χωρίς να μου έχουν ζητήσει βοήθεια. Μετά έβρεξα τους εχθρούς μου ώστε να τους πιάσει καλύτερα ο κεραυνός που εξαπέλυσα εναντίον τους ενώ λίγο μετά το χρησιμοποίησα για να κατευνάσω τους fire servants ενός necromancer. Στο divinity τα στοιχεία λειτουργούν, είναι σαν οι μηχανισμοί του BioShock να συνάντησαν τα turn based rpgs. Όλα γίνονται, όλα έχουν σημασία και όλα αλληλεπιδρούν. 

Ξεκινάμε φτιάχνοντας 2 χαρακτήρες. Από εμφάνιση και class μέχρι προσωπικότητα. Οι 2 αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές της ιστορίας και είναι Source Hunters που πάνε στη Cyseal για να λύσουν ένα φόνο αρχικά. Τα πράγματα γρήγορα περιπλέκονται μιας και στην πόλη υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με undeads και επιδρομές orcs. Τα quests δίνουν και παίρνουν και τις περισσότερες φορές η λύση του ενός απαιτεί ενασχόληση με κάποιο άλλο. Φυσικά το πως θα προσεγγίσουμε κάθε npc παίζει ρόλο, όπως και το τι θα κάνουμε σε όλη τη διάρκεια του τίτλου. Μιλάμε για ένα πραγματικό παιχνίδι ρόλων.

Στο στοιχειωμένο φάρο.

Το role playing είναι ένας όρος άρρηκτα δεμένος με το είδος. Πολλοί τίτλοι ως τώρα το παραμελούσαν αλλά ο νέος τίτλος της Larian φέρνει τα πράγματα στη θέση τους. Το πως μιλάμε με κάθε npc επηρεάζει όχι μόνο τη συμπεριφορά του προς εμάς. Θα αλλάξει τις πληροφορίες που μας δίνει, το πως φαίνονται γενικά οι ήρωές μας, το πως οι ίδιοι σκέφτονται και εν τέλει τον ίδιο τους το χαρακτήρα. Οι τελευταίοι πολλές φορές συζητούν μεταξύ τους για τις επιλογές τους ή διαπληκτίζονται για το πως θα χειριστούν μια κατάσταση. Οι διαμάχες λύνονται με ένα σύστημα πέτρα-ψαλίδι-χαρτί που χρησιμοποιεί τα personal traits των 2 ηρώων για να βγάλει το νικητή. Οι χαρακτήρες λυπούνται, χαίρονται, εκνευρίζονται και απελπίζονται με όσα συμβαίνουν και με τον εαυτό τους, αλλάζοντας τη ροή της σχέσης τους.

Όπως είπαμε τα πάντα αλληλεπιδρούν. Μπορούμε να ενεργήσουμε πέρα από τα quests με μοναδική ανταμοιβή τη δημιουργία καλής ή κακής εικόνας προς τους npcs και τα άλλα μέλη του party. Να προδώσουμε ή να βοηθήσουμε ένα χαρακτήρα ανάλογα με την κρίση μας με τις ανάλογες συνέπειες. Να σπάσουμε πόρτες, να κλέψουμε το κλειδί ή να το ζητήσουμε. Να καταδώσουμε μια σέκτα ή να γίνουμε μέλος της. Να προσεγγίσουμε φιλικά ένα ορκ για να δούμε τι θέλει ή να του επιτεθούμε και να χάσουμε το Lore και το πιθανό quest. Όλα παίζουν στο Divinity: Original Sin. Οτιδήποτε κι αν κάνουμε όμως θα είναι καλά σχεδιασμένο, με καλογραμμένους διαλόγους και κάθε λεπτομέρεια. Ακόμα και το quest με τον ερωτευμένο αλητόγατο είναι ποιοτικό και περιπλέκεται τόσο που είναι όντως ενδιαφέρον και σε κάνει να θες να δεις το τέλος του.

Συζήτηση μεταξύ των ηρώων.

Στα της μάχης τώρα. Τα Spell synergies τα είπαμε στην αρχή. Τα 4 μέλη του party μπορούν να πάρουν διάφορους σχηματισμούς και ρόλου και σε πολλές μάχες η κατάσταση αρχίζει να θυμίζει περισσότερο σκάκι παρά μάχη με ορκ. Ο κάθε ήρωας και npc έχει ένα ρόλο τον οποίο αν αγνοήσουμε έρχεται η καταστροφή. Τα wipes έρχονται συχνά αλλά είναι καλοδεχούμενα. Γιατί; Μα φυσικά επειδή κάθε θάνατος διδάσκει κάτι. Από την τακτική του εχθρού, τη μορφολογία του εδάφους, τα buffs/debuffs κτλ. Η εξοικείωση είναι σύντομη, μέσα στο σύντομο tutorial θα έχετε μάθει χειρισμό και λογική αλλά η τέχνη του πολέμου έρχεται σιγά σιγά. Για παράδειγμα ορισμένοι necros όχι μόνο έχουν ανοσία στη φωτιά αλλά αν φάνε fire spell θα γιατρευτούν για το αντίστοιχο damage. 

Εννοείται επίσης πως το party σπάει σε ό,τι συνδυασμό θέλουμε οποιαδήποτε στιγμή για σχεδιασμό στρατηγικών και πολλαπλά μέτωπα στη μάχη, επίλυση γρίφων, παράλληλες “εξωτερικές δουλειές” κτλ κτλ.

Τεχνικά τώρα. Η προοπτική είναι κλασσική σχεδόν-god-view ενώ γίνεται και top-down. Τα γραφικά και τα εφέ και τα όλα είναι άρτια σχεδιασμένα με πάρα πολλές λεπτομέρειες και σωστά mechanics. Εκεί που το “έχασε” λίγο η Larian είναι το interface του inventory που είναι κάπως δύσχρηστο και “τζαναμπέτικο”. Ηχητικά ο τίτλος προσφέρει ωραία εφέ και μουσική υψηλού επιπέδου χωρίς να αγγίζει το 10άρι όμως. Ο χειρισμός είναι απλός.

Κλείνοντας, το Divinity: Original Sin είναι ένας τίτλος που σε κερδίζει από τα πρώτα του λεπτά όση επαφή κι αν έχεις με το είδος, όση γνώση medieval lore κι αν κατέχεις. Είναι ένα πραγματικό διαμάντι που όμοιό του ίσως δεν έχουμε ξαναδεί και αξίζει την προσοχή και το σεβασμό όλων. Ακόμη περισσότερο γιατί έγινε πραγματικότητα μέσω crowd funding χωρίς μεγαλοσυμβόλαια και φανφάρες. Μπράβο στη Larian.

Θετικά: Ελευθερία στις επιλογές, πολυχρηστικά spells, καλογραμμένα questlines

Αρνητικά: Παράξενο Inventory

Βαθμός: 9.3

Πάνος Αλεξόπουλος

Παίζω, γράφω, κριτικάρω και σχεδιάζω παιχνίδια. H συλλογή μου μια μέρα δε θα χωράει σε μουσείο.