Heavy Rain

Αναμφίβολα λίγα παιχνίδια είναι στις μέρες μας τόσο πρωτοποριακά όσο το Heavy Rain. Το να είναι όμως ένα παιχνίδι πρωτοποριακό δεν σημαίνει ότι θα είναι ποιοτικό και θα έχει ανάλογη εμπορική επιτυχία. Έχουμε δει πολλούς τίτλους στο παρελθόν οι οποίοι τελικά αποδείχτηκαν αποτυχημένες προσπάθειες πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Το Heavy Rain δεν είναι σαν αυτά. Συνδυάζει την πρωτοπορία του με την ακατάπαυστη ποιότητα, συνοχή και δράση. H Quantic Dreams έχει δημιουργήσει ένα Project διαφορετικό από τα υπόλοιπα.

Πολλοί θα το παρομοίαζαν με έναν παλαιότερο εξίσου καλό τίτλο που κυκλοφόρησε για το PS2, το ξακουστό Fahrenheit. Ωστόσο ο εν λόγω τίτλος δεν είναι εμπνευσμένος από αυτό, ούτε έχει σκοπό να γίνει η PS3 αντιγραφή του. Η Quantic Dreams δημιούργησε ένα εκπληκτικό παιχνίδι βαλμένο σε ένα διαδραστικό περιβάλλον, κάνοντάς το να μοιάζει με Film Noire, όπου είναι δυνατόν να χρησιμοποιήσουμε 4 διαφορετικές προσωπικότητες, τέσσερις διαφορετικές ζωές. Τέσσερις ζωές που θα αλλάξουν ριζικά όπως εσείς επιλέξετε.

Οι αποφάσεις σας είναι αυτές που μετράνε. Αυτές θα αλλάξουν την τροπή της πλοκής. «Έως που θα έφτανες για να σώσεις κάποιον που αγαπάς» είναι σε ελεύθερη μετάφραση το ρητό του τίτλου. Η απάντηση συνδέεται στενά με τον βασικό πρωταγωνιστή, Ethan Mars, ο γιος του οποίου είναι το τελευταίο θύμα του Origami Killer. Ταυτόχρονα, καλείστε να χειριστείτε και άλλους τρεις χαρακτήρες, οι ιστορίες των οποίων γυρίζουν γύρω από την βασική: Τον ερευνητή και πράκτορα του FBI, Norman Jayden, τον αδέξιο ντετέκτιβ Scot Shelby, και μία φιλόδοξη δημοσιογράφο με αϋπνίες εν ονόματι Madison Page.

 

To παιχνίδι αργεί να πάρει μπροστά. Όταν όμως το κάνει, γίνεται εκπληκτικό. Σας ρουφάει μέσα του και σας γίνεται εμμονή, που έχει ως συνέπεια να μην θελετε να το παρατήσετε. Στην αργεί πρέπει να φέρετε εις πέρας, απλές καθημερινές εργασίες, όπως να βουρτσίσετε τα δόντια σας ή να παίξετε με τα παιδιά σας. Μπορεί να ακούγονται βαρετές, αλλά είναι αυτές που του δίνουν ένα επιπλέον νόημα, μια alternative και πιο χαλαρή πινελιά. Αλλά ακόμα και η στάση σας απέναντι σε αυτές καθορίζουν ένα μέρος της προσωπικότητας σας και έχει τα ανάλογα αποτελέσματα. Όταν θα παίζεται ως Ethan Mars, θα χρειαστεί να προσπαθήσετε να φτιάξετε την σχέση σας με τον μικρό σας γιο. Το αν θα του δίνεται σημασία θα τον κάνει είτε να σας αγαπά, είτε να σας μισεί και να μην θέλετε να τον πλησιάσετε.
Από μόνο του σαν γεγονός, ότι δηλαδή οι κινήσεις σας καθορίζουν την τροπή του παιχνιδιού είναι εκπληκτικό. Πολλές φορές οι ενέργειές σας θα οδηγήσουν σε έκατα γεγονότα, αλλαγές και ανατροπές. Ουσιαστικά, το παιχνίδι δεν έχει συγκεκριμένο τρόπο να ολοκληρωθεί. Δεν παίζεις λάθος και σωστά. Όλα είναι τόσο καλά σχεδιασμένα, ώστε να μην υπάρχουν εμπόδια, φραγμοί ή Game overs. Λογικά όποιος το άκουγε αυτό, θα το θεωρούσε εύκολο παιχνίδι. Δεν είναι όμως έτσι. Όπως προαναφέραμε το παιχνίδι είναι περισσότερο μια διαδραστική ταινία, η οποία θα σε αγχώσει και θα σε διασκεδάσει. Το παιχνίδι θα προσαρμοστεί στις πράξεις σου, θα συνεχίσει και θα ολοκληρωθεί διαφορετικά κάθε φορά. Όλα είναι πιθανά. Ακόμη και ο θάνατος είναι μέρος του. Τίποτα δεν εμποδίζει τους πρωταγωνιστές από το να πεθάνουν.
Σε όλα αυτά το μαγικά χαρακτηριστικά έρχεται να χωθεί και ο αλλοπρόσαλλος χειρισμός του. Αν και σχετικά απλός είναι σχεδιασμένος να ανταποκρίνεται στις συνθήκες. Με το δεξιό μοχλό κινείτε το κεφάλι των ηρώων και συνεπώς την κάμερα. Με τον ίδιο μοχλό κάνετε και τις διάφορες ενέργειές σας. Επιπλέον, το παιχνίδι κάνει χρήση και του αισθητήρα tilting, Sixaxis για διάφορες ενέργειες, κυρίως στα Interactive Cutsecenes. Στις πιο περίπλοκες ενέργειες πρέπει να πατάμε μια αλληλουχία κουμπιών γρήγορα, είτε να κρατήσετε πολλά πλήκτρα πατημένα μαζί. Ωστόσο τα πλήκτρα αυτά κινούνται ανάλογα την συναισθηματική κατάσταση του ήρωα στην οθόνη μας. Για παράδειγμα όταν ο χαρακτήρας είναι αγχωμένος και πρέπει να δράσει γρήγορα, τα εικονίδια των ενεργειών, θα κινούνται άτακτα γυρω από τον χαρακτήρα.
Βέβαια δεν λείπουν και κάποια ψεγάδια, μερικά από αυτά είναι σημαντικά, όπως ότι μερικές φορές η κίνηση του χαρακτήρα μας είναι λίγο αδέξια. Επιπλέον, το γενικά αργό Framerate υποβαθμίζει τον οπτικό τομέα που έχει γενικά άριστο επίπεδο. Ενώ κάποια αντικείμενα και σώματα όπως τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι υπερβολικά καλά σχεδιασμένα, η αρχιτεκτονική του Cell, απαιτεί κάποια άλλα να έχουν μικρότερο αριθμό πολυγώνων και χαμηλότερης ανάλυσης Textures. Επιπλέον οι αλλαγές των σκηνών είναι υπερβολικά απότομες που χαλάνε την ηρεμία που κυριαρχεί στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού. Τα διαφορετικά φινάλε δεν είναι πάρα πολλά, αλλά είναι αρκετά προσεγμένα. Αρκετά, αφού σε πολλά από αυτά αφήνονται άλυτα μυστήρια. Οι δέκα μόλις ώρες παιχνιδιού, μπορεί να μην φαίνονται αρκετές, αλλά θα είναι δέκα από τις πιο ευχάριστες ώρες της ζωής σας. Τέλος, το παιχνίδι είναι γεμάτο με bugs. Έτσι καλό θα ήταν να κατεβάσετε το patch από το PSN, αφού θα κάνει το παιχνίδι πιο ομαλό.

Τελικά συμπεράσματα

Για να τελειώνουμε, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι παρά τα μικροπροβληματάκια, αλλά σύνολο είναι από κάθε άποψη μαγευτικό. Δεν ήταν λίγες οι φορές που συγκινηθήκαμε –ειδικά στο φινάλε- ούτε λίγες αυτές που κάναμε υποθέσεις για την συνέχεια του παιχνιδιού και για τους χαρακτήρες. Πολύ πιο μακριά από την πρώτη ματιά, είναι ένα καθαρά ενήλικο παιχνίδι –με κάποιες γυμνές σκηνές- που θα σας καθηλώσει. Δεν πρέπει να λείπει από την συλλογή κάποιου κατόχου PS3, εφόσον επιθυμεί να λέγεται Gamer. Βρέχει φωτιά στις στράτες μας…