Total War: Rome II
“How far will you go for Rome?”. Όταν είδα αυτή τη φράση στο announcement trailer του παιχνιδιού αμφιταλαντεύτηκα… Από τη μια η αγαπημένη μου CA επέστρεφε στο καλύτερο παιχνίδι της (Rome), αλλά από την άλλη έβαζε και ένα μεγάλο στοίχημα. Ποιο είναι αυτό; Μα φυσικά να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ανάγκες των απανταχού υποστηρικτών της (και φυσικά και να προσελκύσει και νέους) και να δημιουργήσει ένα τέτοιο παιχνίδι που να μπορεί να ανταγωνιστεί και -γιατί όχι στην τελική- να ξεπεράσει το αρχικό Rome δεδομένου της μεγάλης πλέον εμπειρίας της αλλά και του κατά 40% αυξημένου budget της.
Ξεκινώντας το παιχνίδι έρχομαι σε επαφή με ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια του κάθε τίτλου TW: το εισαγωγικό βίντεο. Επειδή δεν θέλω να το χαλάσω με οποιαδήποτε ανάλυση σε τυχόν αγοραστές, θα αναφερθώ μόνο στο κύριο σημείο του, το οποίο δεν είναι άλλο από το χάρτη. Πολύ γρήγορα καταλαβαίνω ότι το παιχνίδι θέλει να με βάλει στο κλίμα του αυτοκράτορα, του κατακτητή .
Τι χάρτης όμως και αυτός… εμπεριέχει όλη την Ευρώπη, την Βόρεια Αφρική αλλά και ένα μεγάλο κομμάτι της Ασίας μέχρι και τις αρχές της σημερινής Ινδίας. Ποιο από όλα τα συνολικά 8 κράτη να επιλέξω; Να ακολουθήσω το δρόμο που μου δίνει το παιχνίδι, και συνεπώς, τη Ρώμη, η οποία σύμφωνα με την περιγραφή της θα κατακτήσει όλον τον κόσμο όπως και να ΄χει; Να πάρω τους Ικένους οι οποίοι βρίσκονται στη νότια Βρετανία όπου εκτός του ότι είναι απομονωμένοι από της άλλες φυλές είναι και πολεμοχαρείς; Ή απλά να επιλέξω την Μακεδονία μας, 50 περίπου χρόνια μετά από το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και να την επαναφέρω στην παλιά της δόξα; Όλα οι λαοί είναι: Ρωμαίοι,Καρχηδόνιοι, Μακεδόνες, Αιγύπτιοι, Πόντιοι ή Παρθοι (day one free dlc), Αρβέρνοι, Ικένοι, Σουηβοί και υπάρχει φυσικά και το Greek States Culture Pack που εμπεριέχει τους Σπαρτιάτες, τους Ηπειρώτες και τους Αθηναίους. Το γεγονός ότι αυτοί οι λαοί έρχονται δωρεάν με προπαραγγελία αλλά μετά είναι διαθέσιμοι για 8€ μόνο ατυχές μπορεί να χαρακτηριστεί για μια μεγάλη εταιρεία όπως η Creative Assembly και η SEGA.
Το παιχνίδι μας τοποθετεί στον 3ό αιώνα , ειδικότερα στο 272 π.Χ και συνεχίζει μέχρι και 300 χρόνια μετά, δηλαδή από την άνοδο μέχρι και την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Μιας που αναφέρθηκα στις συνθήκες νίκης, αυτές μπορεί να σχετίζονται είτε με στρατιωτική, είτε με οικονομική, είτε με πολιτιστική νίκη. Φυσικά η κάθε μια έχει τους δικούς της όρους( π.χ στην στρατιωτική νίκη πρέπει να έχεις περισσότερους οικισμούς απ ‘ ότι στην οικονομική, αλλά με την οικονομική πρέπει να ελέγχεις κάποιες συγκεκριμένες οικονομικές περιοχές ). Φτάνει όμως ο πρόλογος, σιγά σιγά πρέπει να μπούμε στο ζουμί του τίτλου.
Gameplay
Προτού προχωρήσουμε σε οποιαδήποτε ανάλυση του gameplay θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε την ιδιαιτερότητα των τίτλων Total War (τουλάχιστον για αυτούς που δεν είχαν την τύχη να έρθουν σε επαφή με κάποιον ακόμα). Συντονίζετε τον λαό σας (που θα γίνει και αυτοκρατορία αν τον διαχειριστείτε σωστά) από ένα (πλέον) 3D πανέμορφο και γιγάντιο, όπως προαναφέραμε, χάρτη όπου αποτελείται από 173 περιοχές (!) και 117 διαφορετικούς πολιτισμικά λαούς. Αφού ολοκληρώσετε όλες τις πιθανές κινήσεις σας (π.χ το χτίσιμο μιας φάρμας ,την μετακίνηση ενός στόλου/στρατού κ.ο.κ) περνάει ένας γύρος και ταυτόχρονα ένα in-game έτος. Κάπως άσκοπο και βαρετό για τα γούστα σας; Μπορεί και να ήταν, άμα σε κάθε μάχη το παιχνίδι δεν μετατρεπόταν σε 3D Real Time Strategy (RTS) και σας έδινε την δυνατότητα να χειριστείτε χιλιάδες στρατιώτες (και δεν υπερβάλλουμε στον αριθμό) σε πραγματικό χρόνο.
Φυσικά, άμα απλά δεν έχετε διάθεση ή ο στρατός σας είναι κατά πολύ μεγαλύτερος του αντιπάλου, υπάρχει και η δυνατότητα η μάχη να γίνει προσομοίωση χωρίς να χρειαστεί καθόλου να χάσετε χρόνο ή να κουραστείτε. Όσων αναφορά αυτό το κομμάτι στο Rome II υπάρχει και η δυνατότητα να επιλέξετε πως θα πολεμήσει ο στρατός σας (αμυντικά , επιθετικά ή ισορροπημένα) βλέποντας, ουσιαστικά, ποιά θα είναι η έκβαση της μάχης και πόσο στρατός/στόλος θα σας υπολείπεται μετά από αυτή.
Για αυτούς που είχαν την τύχη να παίξουν κάποια από τα παιχνίδια του franchise οι αλλαγές είναι αρκετές και ενδιαφέρουσες επί το πλείστον. Αρχικά, κάθε στρατός σας αποτελείται και από έναν στρατηγό. Άμα πεθάνει για οποιοδήποτε λόγο διαλέγετε έναν από τους διαθέσιμους αναπληρωτές του, που είτε ανήκει στην κυρίαρχη οικογένεια του λαού σας (επομένως δεν πληρώνετε και τίποτα ) ή από μία άλλη οικογένεια και πληρώνετε ένα συγκεκριμένο ποσό. Κάθε στρατός μπορεί να έχει μέχρι και 20 μονάδες ενώ όσων αναφορά το μέγεθος που μπορεί να έχει γενικά ένας λαός , αυτό εξαρτάται από την αντίστοιχη περιοχή. Με αυτή την κίνηση της η CA έχει, φυσικά, προσφέρει αρκετό ρεαλισμό.
Συνεπώς ο στρατηγός σας μπορεί να χτίζει νέες μονάδες (και βέβαια να προσλαμβάνει μισθοφόρους) απλά με το να είναι σε μια δική σας περιοχή, αφαιρώντας σας έτσι το χρονοβόρο πήγαινε-έλα. Επιπλέον, ο στρατός σας μπορεί να ταξιδεύει στη θάλασσα χωρίς να έχετε δημιουργήσει πλοία από πριν (δηλαδή δημιουργούνται πλοία αποτελούμενα μόνο από τις εκάστοτε μονάδες σας). Σκέφτεστε μήπως είναι too overpowered ε; Καθόλου, καθώς ένας καλός στόλος αποτελούμενος και από λιγότερες μονάδες θα μπορούσε κυριολεκτικά να αφανίσει τον -πρώην- στρατό σας.
Κάνοντας ακόμα πιο αληθοφανές το παιχνίδι οι δημιουργοί πρόσθεσαν την δυνατότητα των stances. Για παράδειγμα θέλετε να μεταβείτε αρκετά γρήγορα σε μια περιοχή; Επιλέγετε το March stance και μπορείτε να καλύψετε το διπλάσιο έδαφος απ’ ότι φυσιολογικά. Θέλετε να στήσετε ενέδρα στον εχθρό; Ambush stance και οι φλεγόμενοι κύλινδροι είναι όλοι δικοί τους! Μήπως είμαστε ολιγάριθμοι παρόλα αυτά έχουμε ανώτερες ατομικές μονάδες; Δώστε τους να καταλάβουν τι σημαίνει κλειστός χώρος με το Fortified stance. Τέλος, τι λέτε να στεγνώσουμε τον εχθρό μας από λεφτά που βγάζει από τους εμπορικούς δρόμους παίρνοντας τα εμείς; Raiding stance, παρακαλώ.
Επιπροσθέτως , δεν θα γινόταν να ξεχάσουμε τους ανθρώπους μας, ποιους άλλους από τους κατασκόπους. Αυτοί είναι 3 τύπων: ο Ήρωας (Champion) ο/η κατάσκοπος ( Spy ) και ο/η αξιωματούχος ( Dignitary ). Αυτοί προσλαμβάνονται από τις περιοχές μας και ο καθένας εξυπηρετεί και κάτι το διαφορετικό. Όλοι, μπορούν να δολοφονούν και να αναγκάζουν άλλους πράκτορες να έλθουν με το μέρος μας αλλά ο καθένας έχει και μια ειδική ικανότητα. Ο Ήρωας μπορεί να ανανεώνει τον εξοπλισμό και να δίδει εμπειρία, με το πέρασμα του χρόνου, στις μονάδες μας. Ο Αξιωματούχος να μειώνει το κόστος συντήρησης τους, ενώ ο Κατάσκοπος να προστατεύει τον πολύτιμο στρατηγό μας από άλλους πράκτορες.
Επίσης , έχουν γίνει κάποια θετικά βήματα αναφορικά της διπλωματίας (π.χ οι σχέσεις σας με ένα λαό με τον οποίο ανταλλάσσετε προϊόντα για ένα αρκετό χρονικό διάστημα θα βελτιωθούν αυξάνοντας, ακόμα περισσότερο, την αξία του μεταξύ σας εμπορίου, έχοντας όμως αντίκτυπο στις σχέσεις σας με άλλους λαούς). Πλέον η A.I δεν σκέφτεται μόνο με τις επιλογές του πολέμου ή της ειρήνης , αλλά λαμβάνει υπόψη όλες τις παραμέτρους. Κάποιες επιπλέον προσθήκες στο σύστημα της διπλωματίας είναι αυτή του Non Aggression -Pact, δηλαδή την ηθική εγγύηση που δίνουν δύο λαοί (και λέω ηθική γιατί ανά πάσα στιγμή ο ένας λαός γίνεται να προδώσει τον άλλον, έχοντας έτσι επιπτώσεις στη διπλωματική τους ικανότητα) αλλά και της δυνατότητας να δώσετε εντολή στους συμμάχους σας να βοηθήσουν σε μία δύσκολη μάχη ή στην κατάκτηση μιας περιοχής .
Συνεχίζοντας, η CA προσδίδει επιπλέον ρεαλισμό στο παιχνίδι με τα διαθέσιμα είδη μαχών τα οποία συνολικά είναι αρκετά, ώστε να ικανοποιήσουν τις οποιεσδήποτε επιθυμίες σας. Από τις μάχες για τη διάβαση ενός μεγάλου ποταμού, μέχρι αυτές που σχετίζονται με το fortified stance, από τις κλασσικές ναυμαχίες μέχρι τις ενέδρες, από τις κλασσικές – Kill ’em all- που μπορούν να διεξαχθούν παντού μέχρι αυτές που γίνονται σε μικρές πόλεις. Δύο όμως κλέβουν την παράσταση. Οι combined naval/land battles που ένας εισάγει ένα νέο επίπεδο δυσκολίας αλλά και ευχαρίστησης, καθώς διαχειρίζεστε τον στρατό και συνάμα τον στόλο σας, αλλά και οι siege battles σε μεγάλες πόλεις με πολλαπλές εισόδους και με πολλαπλά capture points. 5 μεγάλες πόλεις έχουν σχεδιαστεί εντελώς διαφορετικά από τις υπόλοιπες και αυτές είναι: Αλεξάνδρεια, Αθήνα, Βαβυλώνα, Καρχηδόνα και Ρώμη. Οι πόλεις αυτές έχουν σχεδιαστεί με φοβερή λεπτομέρεια και επιδεικνύουν την δύναμη της μηχανής γραφικών που χρησιμοποιεί το παιχνίδι.
Ακόμα, υπάρχουν τα technological trees για κάθε χώρα (δηλαδή υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον Πόντο με την Αίγυπτο) που μας επιτρέπουν να αναπτύξουμε νέες επιστήμες που είναι χωρισμένες σε στρατιωτικές και κοινωνικές, η καθεμία από τις οποίες μας βοηθάει σε ένα συγκεκριμένο τομέα -όπως π.χ. τον οικονομικό. Με λίγα λόγια το παιχνίδι παίζεται στις λεπτομέρειες, και πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο χτίσιμο, καθώς υπάρχει ένας συγκεκριμένος αριθμός κτιρίων που μπορούν να υπάρχουν σε μία πόλη. Αποτέλεσμα είναι να εισαχθεί ένα πολύπλοκο σύστημα το οποίο επιτρέπει στον καθένα να δημιουργήσει όπως αυτός θέλει την δικιά του αυτοκρατορία (και γιατί όχι δημοκρατία). Ωστόσο είναι κάπως δύσχρηστο για αυτούς που δεν θα μείνουν στις λεπτομέρειες και δεν θα σπαταλήσουν τόσο αρκετό χρόνο στο παιχνίδι όσο κάποιοι άλλοι.
Τέλος, όσον αφορά το multiplayer υπάρχουν μάχες κάθε είδους, οπότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα σε θέματα ποικιλίας. Σε αυτές επιλέγουμε ξεχωριστές μονάδες δημιουργώντας, έτσι, τον στρατό μας(ή τον στόλο). Τα διαθέσιμα χρήματα (funds), μονάδες αλλά και ο χάρτης στον οποίο θα παίξουμε καθορίζονται -κλασσικά- από τον host. Φυσικά, μπορούμε να παίξουμε 1 vs 1 αλλά και 2 vs 2 , 3 vs 3. Tα προβλήματα εντοπίζονται στο περιορισμένο έως μηδαμινό αριθμό παιχνιδιών (τουλάχιστον μέχρι τώρα, αφού το παιχνίδι μόλις κυκλοφόρησε), οπότε σας προτείνω το quick battle, αλλά και τους παίκτες οι οποίοι προτιμούν μόνο ένα είδους μονάδας (πχ μόνο άλογα)
Τεχνικός Τομέας
H Creative Assembly φημίζεται για τις εξαιρετικές μηχανές γραφικών που δημιουργεί, και για μία ακόμη φορά επιβεβαιώνει την φήμη της. Η μηχανή γραφικών του Rome 2, αν και βασισμένη σε αυτή του Shogun 2, καταφέρνει να εντυπωσιάσει με τα ρεαλιστικότερα περιβάλλοντα που δημιουργήθηκαν ποτέ, όχι μόνο σε παιχνίδι της σειράς, αλλά γενικότερα σε παιχνίδια του είδους αυτού. Θα δείτε εξαιρετικά textures, καλοδουλεμένα animations (των οποίων ο αριθμός έχει αυξηθεί κατά 500 σε σχέση με τα προηγούμενα Total War παιχνίδια), αλλά και πανέμορφα εφέ φωτός και physics νερού. Το τίμημα φυσικά για όλα αυτά είναι το παιχνίδι να έχει γίνει αρκετά βαρύ (όχι πως το Shogun 2 θεωρείται ελαφρύ, κάθε άλλο), με την Creative Assembly να μην πετυχαίνει τον στόχο της (όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξη που πήραμε στην Gamescom, σκοπός της εταιρίας είναι να βελτιώσει την μηχανή γραφικών χωρίς να αυξάνονται οι απαιτήσεις συστήματος). Έτσι, για να απολαύσετε το παιχνίδι στις μέγιστες δυνατές ρυθμίσεις, θα χρειαστείτε όχι απλά καλό PC, αλλά υπολογιστή που να υπερκαλύπτει τις προτεινόμενες απαιτήσεις. Απαιτήσεις φυσιολογικές, αν κρίνουμε ότι στην οθόνη μπορούν να πολεμάνε χιλιάδες στρατιώτες ταυτόχρονα, κάτι που δεν το βλέπεις σε πολλά παιχνίδια.
Όταν έχεις να κάνεις με 117 λαούς-κράτη μόνο δύσκολα μπορεί να είναι τα πράγματα όταν πατάς το End Turn, αφού ο παίκτης καταλήγει να κάνει δίλεπτα διαλειμματάκια από το πουθενά περιμένοντας τους υπόλοιπους λαούς να ολοκληρώσουν τις κινήσεις τους. Όσων αναφορά τα loading screens, αυτά συνεχίζουν ακόμα να εμπλουτίζονται από γνωμικά της εποχής και λίγο πιο παλιά (όπως του Σωκράτη “Εν οίδα ότι ουδέν οίδα” αλλά και φράσεις λαών όπως “διαίρει και βασίλευε”).
Ο ηχητικός τομέας είναι πολύ καλός αφού η CA συνεργάστηκε με την καταπληκτική συμφωνική ορχήστρα της Μπρατισλάβας, αλλά κατά την άποψη μου δεν πιάνει το επίπεδο του Shogun 2. Όσων αναφορά το voice acting , έχει δοθεί προσοχή στην λεπτομέρεια και μεταδίδεται το συναίσθημα το οποίο πρέπει να μεταδοθεί σε κάθε περίσταση. Συναισθήματα επίσης εγείρονται και από τους ήχους κατά τη διάρκεια της μάχης. Αυτά μπορεί να είναι αγχωτικά όπως η ανησυχία, το δέος (όταν ακούς τις ασπίδες να συγκρούονται και σπαθιά να βρίσκουν τον στόχο τους) αλλά και προτρεπτικά (όταν ακούς τον εκάστοτε στρατηγό σου να ρωτάει τον Ποσειδώνα γιατί δεν έπνιξε τους εχθρούς όταν είχε την ευκαιρία).
Τέλος, το παιχνίδι κατά το gameplay κράσαρε δύο φορές, πρόβλημα το οποίο βλέπω να αντιμετωπίζουν και άλλοι παίκτες στα διάφορα forums. Βέβαια, το πρώτο patch κυκλοφορεί την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, και το πιθανότερο είναι να διορθώσει το εν λόγω πρόβλημα μεταξύ άλλων.
How far will you go for Rome?
Σχετικά με διάφορα ζητήματα που αφορούν τα γραφικά και μη, θα υπάρχει άμεση λύση (με patches και συνεχή updates) και γρήγορα το παιχνίδι δεν θα ταλανίζεται από κανένα πρόβλημα, καθώς η CA είναι γνωστή ότι δέχεται το feedback από το community και διορθώνει τυχόν θέματα που προκύπτουν άμεσα. Δεν ξέρω στην τελική αν το Rome 2 είναι το καλύτερο παιχνίδι της σειράς κατά την άποψη μου σίγουρα είναι το πιο ολοκληρωμένο Total War μέχρι σήμερα έχοντας κάνει κάποιες σωστές επιλογές και καινοτομίες, χαράζοντας έτσι ένα νέο δρόμο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όποιος παίξει το παιχνίδι θα το ευχαριστηθεί και θα συνεχίζει να το παίζει για πολύ καιρό ακόμα.
Θετικά: Τεράστιος χάρτης, εξαιρετικά γραφικά, μεγάλη ποικιλία, ευπρόσδεκτες αλλαγές, μεγάλη διάρκεια
Αρνητικά: Υπερβολικά βαρύ για το μέσο PC, μερικοί παίκτες θα το βρουν “αργό” και πολύπλοκο
Βαθμός: 9.6
