Dear Esther

“I’ve begun my voyage in a paper boat without a bottom. I will fly to the moon in it. I have been folded along a crease in time, a weakness in the sheet of life.

Όλοι εσείς που διαβάζετε αυτό το review θεωρείτε τα video games ως κάτι οικείο. Έχετε μάθει πως να λειτουργείτε σε ένα FPS, πως σε ένα αθλητικό παιχνίδι, πως σε ένα παιχνίδι στρατηγικής και γι αυτό, άλλωστε, χαρακτηρίζετε τον εαυτό σας ως “gamer”. Αυτό που σας διακρίνει είναι το γεγονός ότι απολαμβάνετε τα video games και τα επιλέγετε κυρίως με κριτήρια το gameplay, το σενάριο και την πλοκή. Πως θα σας φαινόταν, όμως, αν σας έλεγα ότι υπάρχει ένα παιχνίδι που “επιβάλετε” να παίξετε, το οποίο, όμως, δεν έχει gameplay(τουλάχιστον όπως το ξέρουμε σήμερα) και του οποίου το σενάριο δεν έρχεται στο πιάτο όπως στα περισσότερα παιχνίδια, αλλά απαιτεί την σκέψη σας για να το “λύσετε”; Αυτός είναι ο ορισμός του Dear Esther!

Το Dear Esther κυκλοφόρησε το 2008 ως ένα add-on του Half Life 2. Τώρα, επανακυκλοφορεί με αρκετές βελτιώσεις και αλλαγές ως ένα ανεξάρτητο παιχνίδι. Την ανάπτυξη έχει και είχε αναλάβει η thechineseroom, νεοσύστατη στον χώρο των video games και η οποία αποτελείτε από 6 φοιτητές και 1 καθηγητή ενός πανεπιστημίου της Αμερικής. Ξεκίνησε τη δράση της ως ένα πειραματικό project σχετικά με το πόσο καλά μπορεί ένα παιχνίδι να δράσει και να αφηγηθεί όπως ένα βιβλίο. Να καθηλώσει τον παίχτη στην πλοκή. Τι ακριβώς, όμως, είναι το Dear Esther;

Μία φορά και έναν καιρό…

Το παιχνίδι ξεκινάει με εσάς να βρίσκεστε στο μόλο ενός νησιού. Μπροστά σας αντικρίζετε ένα φάρο. Ο ήχος των κυμάτων να προσκρούουν στους βράχους είναι ο μόνος που ακούγετε. Ξαφνικά, στο background ακούτε μία φωνή. Κάποιος διαβάζει ένα γράμμα που απευθύνετε σε κάποια Esther. Κανείς δεν σας λέει που να πάτε. Δεν υπάρχει objective. Το νησί είναι πλήρως εξερευνήσιμο και εσείς θα πρέπει να βρείτε τον δρόμο σας. Καθώς, όμως, το μόνο που βλέπετε στο νησί είναι μία κεραία η οποία αχνοφαίνεται πολύ μακριά στον ορίζοντα, σύντομα καταλαβαίνετε ότι εκεί είναι ο δρόμος σας. Το “objective” σας. Καθώς προχωράτε, σε κάποια σημεία ακούγετε και πάλι η φωνή του αφηγητή. Ποιος είστε, όμως, εσείς; Ποιος διαβάζει το γράμμα που έγραψε; Ποια είναι η Esther; Ποιος ο Donnelly του οποίου τα αποσπάσματα φαίνεται να αναφέρει στο γράμμα του ο αφηγητής; Ποιος είναι ο Paul και τι έπαθε; Πως βρεθήκατε σε αυτό το νησί και κυρίως, γιατί βρεθήκατε; Ποιος έχει κάνει τα σχέδια στους βράχους και στην άμμο; Ποιος έχει αναμμένα τα κεριά και τι είναι η φιγούρα που φαίνεται στον ορίζοντα; Άνθρωπος ή κάτι άλλο; Αυτά είναι τα κύρια ερωτήματα που θα σας δημιουργηθούν. Κανένα από αυτά δεν θα σας απαντηθεί ευθέως. Θα πρέπει να συγκεντρώσετε τα κομμάτια του παζλ που θα συμπληρώνονται σιγά σιγά και να το φτιάξετε ώστε να λυθούν οι απορίες σας.

Αρχικά, αυτά που λέει ο αφηγητής θα σας φαίνονται άσχετα με το όλο σκηνικό. Όλα, όμως, συνδέονται μεταξύ τους με σωστή παρατήρηση τελικά. Γι’ αυτό και πολύ εύκολα παρομοιάζετε με παζλ. Καμία όμως παρομοίωση δεν θα μπορούσε να χαρακτηρίσει το Dear Esther. Είναι από τα παιχνίδια τα οποία σας κάνουν να ξεχνάτε την καθημερινότητα και να χάνεστε στον κόσμο του. Όταν το τελειώσετε, θα νιώσετε σαν να χάσατε έναν πολύ καλό σας φίλο. Γι’ αυτό το λόγο, άλλωστε, δεν θα μπορούσαμε να το κατατάξουμε σε κάποια από τις γνωστές κατηγορίες παιχνιδιών. Το Dear Esther δεν θα μπορούσε να αποτελεί μέρος “φακελώματος”. Εάν όμως έπρεπε, θα το ονομάζαμε FPE, First Person Experience, γιατί στην πραγματικότητα αποτελεί μία εμπειρία. Μία διαδραστική ιστορία. Μία κατηγορία παιχνιδιών που μέσα από τον κορεσμό άρχισε να γεννιέται.

…Ήταν ένα νησί…

Όπως προανέφερα, gameplay δεν υπάρχει. Ή τουλάχιστον όπως το έχουμε μάθει. Το μόνο που καλείτε ο παίχτης να κάνει είναι να κινεί τον παίχτη. Να πατάει το W. Ο παίκτης κινείτε με ένα αργό και σταθερό βήμα. Δεν τρέχει γιατί δεν υπάρχει λόγος να τρέχει, δεν πυροβολάει γιατί δεν υπάρχει λόγος να πυροβολάει, δεν αλληλεπιδρά με κάτι άλλο γιατί δεν υπάρχει λόγος να το κάνει. Δεν υπάρχουν γρίφοι, δεν υπάρχουν διάλογοι, δεν υπάρχουν μάχες, δεν υπάρχει τίποτα. Είστε εσείς και το νησί. Το παιχνίδι δεν στηρίζετε σε κάτι γνώριμο για να αναδειχθεί. Αναδεικνύεται μέσα από τη μοναδικότητα και την ποιότητα του και καταφέρνει αυτό που θέλει. Σας επικεντρώνει στο νησί και στην αφήγηση και παίζει το πραγματικό παιχνίδι μέσα στο μυαλό σας.

Στο νησί δεν υπάρχει τίποτα άλλο ζωντανό. Εσείς, τα κύματα και οι -πολλοί λίγοι- γλάροι. Αυτό, όμως δεν κάνει το νησί νεκρό. Η Source φτάνει στο απόγειο της σε θέμα γραφικών θέτοντας το ως ένα από τα ομορφότερα και πιο ατμοσφαιρικά παιχνίδια των τελευταίων χρόνων και με πολύ χαμηλές απαιτήσεις. Ο ήχος παίρνει άριστα με τις μοναδικές δημιουργίες της Jessica Curry να αναδεικνύουν έναν άλλο τόνο σε αυτό το αριστούργημα και να σας εντάσσουν στο κλίμα της απομόνωσης και της μελαγχολίας. Τα ηχητικά εφέ κινούνται στα ίδια επίπεδα, ενώ η μοναδική ερμηνεία του Nigel Carrington ξεχωρίζει.

Κλείνοντας, θα πρέπει να σας προειδοποιήσω ότι το Dear Esther δεν είναι για όλους. Σε αρκετούς θα φανεί χάσιμο χρόνου, καθώς, καθ’ όλη τη διάρκεια του, η οποία δεν ξεπερνάει τις 3 ώρες, πατάτε το W. Όσοι, όμως, χαθούν στον κόσμο του, θα απολαύσουν ένα παιχνίδι που όμοιο του δεν έχουν ξαναπαίξει. Ένα παιχνίδι που μετά το πέρας του, θα παίζετε στο μυαλό τους. Η διάρκεια δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωσή να θεωρηθεί ως ένα από τα αρνητικά του παιχνιδιού. Είναι ακριβώς όση πρέπει για να μην κουράζετε ο παίχτης, αλλά να του έρχεται η αίσθηση της ξεκούρασης στο τέλος του. Άλλωστε, η τιμή του στο Steam είναι 6,99€, ίδια δηλαδή με μίας ταινίας στο σινεμά. Άξιο αναφοράς είναι, επίσης, το γεγονός ότι στο κάθε playthrough θα σας φαντάζει ως ένα διαφορετικό παιχνίδι, αφού κάθε φορά αλλάζουν τα λόγια του αφηγητή προσθέτοντας όλο και περισσότερα κομμάτια στο παζλ. Όσο για τον βαθμό που συνοδεύει το παρόν review, καλό θα ήταν(όπως και σε κάθε review), να αναζητήσετε τι κρύβεται πίσω από αυτόν και να μην βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα, καθώς αυτό το παιχνίδι, αποτελεί την επιτομή των video games.

10

Βαθμός

10.0/10

Θετικά

  • Μοναδικό παιχνίδι
  • ατμόσφαιρα
  • μουσική, σενάριο
  • γραφικά
  • χαμηλές απαιτήσεις & τιμή

Αρνητικά

  • Δεν είναι για όλους