The Walking Dead Episode 1: A New Day

Η Telltale Games τα τελευταία χρόνια έχει καθιερωθεί ως μία από τις μεγαλύτερες εταιρίες δημιουργίας adventure παιχνιδιών. Ξεκίνημα της “καριέρας” της ήταν τα πολύ καλά Sam & Max, ενώ με το Back to The Future κατέκτησε επάξια τον παραπάνω τίτλο. Η καλή, ωστόσο πορεία της, κατρακύλησε με το μετριότατο Jurrasic Park, επομένως είναι λογικό η ανακοίνωση του The Walking Dead να παραξένεψε πολλούς φαν των κόμικ και της τηλεοπτικής σειράς. Ήταν προφανές ότι οι action καταστάσεις που λαμβάνουν χώρα στα δύο αυτά μέσα, θα δημιουργούσαν προβλήματα στο στούντιο. Το The Walking Dead, όμως, επιτέλους κυκλοφόρησε. Μπορεί να σταθεί και να συγκριθεί με τις δύο άλλες εκδόσεις;

Κατ’ αρχάς, οφείλουμε να περιγράψουμε το σύμπαν του The Walking Dead. Το παιχνίδι είναι βασισμένο στο ομώνυμο κόμικ του Robert Kirkman που πρόσφατα μεταφέρθηκε στη μικρή οθόνη αποσπώντας μεγάλα ποσοστά τηλεθέασης, πράγμα που φυσικά ανέβασε τη δημοτικότητα του franchise. Στο κόμικ(όπως και στην τηλεοπτική σειρά) περιγράφεται η ζωή μίας ομάδας επιζώντων της αποκάλυψης που δημιούργησε ένας άγνωστος ιός του οποίου η επίδραση ανασταίνει τους νεκρούς ενεργοποιώντας τα ζωώδη ένστικτα τους, δηλαδή την αναζήτηση τροφής, όαση που βρίσκεται στην ανθρώπινη σάρκα.

Έχοντας διαβάσει τα κόμικ και δει την τηλεοπτική σειρά, μπορώ με σιγουριά να πω ότι τα The Walking Dead δεν στοχεύουν στη άμεση δράση και στα καραγκιοζιλίκια που συχνά προβάλλονται στα άλλα franchise που συμπεριλαμβάνουν ζόμπι. Στα The Walking Dead τα ζόμπι παίζουν δευτερεύοντα ρόλο. Αυτό που ουσιαστικά επιδεικνύεται είναι η κτηνωδία στην οποία μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος υπό συνθήκες “ο θάνατος σου, η ζωή μου”. Στα ίδια μοτίβα κινείται και το βιντεοπαιχνίδι, στοχεύει δηλαδή, στην επίδειξη των χαρακτήρων του, ενώ αφού είναι adventure, δεν περιλαμβάνει πολλές σκηνές δράσης. Όσοι, λοιπόν, περιμένουν να παίξουν ένα βιντεοπαιχνίδι γεμάτο δράση και αίμα, καλύτερα να κλείσουν από τώρα τη σελίδα, καθώς τα 4/5 του παιχνιδιού αποτελούνται από διαλόγους και αναζήτηση με την απουσία κάθε ίχνους δράσης.

Days Gone Bye

Οι χαρακτήρες και το σενάριο του παιχνιδιού, ωστόσο, διαφέρουν από του κόμικ. Στο παιχνίδι δεν εμφανίζεται ούτε ο Ρικ(!), ούτε η Λόρι, ούτε ο Κάρλ, ούτε ο Τιρέζ, ούτε ο Σέιν. Αντίθετα, ο πρωταγωνιστής(και αυτός που χειριζόμαστε) ονομάζεται Lee Everett και στο ξεκίνημα του παιχνιδιού βρίσκεται στη θέση του κρατουμένου σε ένα περιπολικό οδεύοντας προς την καταδίκη του κατηγορούμενος για τη δολοφονία ενός προσώπου με εξουσία, ο οποίος φαίνεται να είχε παράνομη σχέση με τη γυναίκα του, έγκλημα που υπονοείτε ότι(ο Lee) δεν είχε διαπράξει. Όταν γίνεται ένα ατύχημα και το περιπολικό αναποδογυρίζει καταλήγοντας σε ένα δάσος, η ζωή του αλλάζει για πάντα, αφού ο αστυνομικός που οδηγούσε αρχίζει να του επιτίθεται. Ο Lee στο ορίζοντα διακρίνει ένα κοριτσάκι και όταν κατευθύνεται προς το σπίτι της, αντιλαμβάνεται(από κάποια μηνύματα στον τηλεφωνητή) ότι οι γονείς της είχαν φύγει για διακοπές πριν ο εφιάλτης γίνει πραγματικότητα καταλήγοντας στα σύνορα όπου και εμποδίζονταν από την εθνοφρουρά. Ο Lee υποθέτοντας ότι είναι νεκροί, φεύγει από το σπίτι σε αναζήτηση μίας σωτηρίας. Εκεί, βρίσκει μία ομάδα επιζώντων. Τα υπόλοιπα τα αφήνουμε σε εσάς, αφού η εμπειρία(όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω) ενδέχεται να διαφέρει στον καθ’ ένα από εμάς. Αξίζει, πάντως, να αναφέρουμε ότι τρεις χαρακτήρες από το κόμικ κάνουν την εμφάνιση τους. Συγκεκριμένα, ο Χέρσελ, η Λίλη και ο Γκλεν παρόλο που δεν παίζουν κάποιο μεγάλο ρόλο μας υπενθυμίζουν ότι ο τίτλος του παιχνιδιού είναι The Walking Dead.

Αυτό ακριβώς είναι το πρώτο μας πρόβλημα. Το μόνο κοινό του τίτλου με το κόμικ είναι τα ζόμπι, οι τρεις αυτοί χαρακτήρες και το ύφος του. Το βασικό σενάριο γυρίζει γύρω από τον Lee που προσπαθεί να επιβιώσει έχοντας υπό τη φροντίδα του την Clementine(το όνομα της μικρής). Με λίγα λόγια, ξεχάστε την ιστορία με τον αστυνομικό που ξυπνάει από κώμα και ετοιμαστείτε για κάτι νέο. Από τη μία, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί θετικό στοιχείο του τίτλου, αφού οι φαν θα έχουν ενδιαφέρον και αγωνία για την πλοκή, όμως περιστρέφοντας το νόμισμα εντοπίζουμε κάποια λάθη στο σενάριο από τη στιγμή που το παιχνίδι κινείτε σε συνάρτηση με το κόμικ. Μελετώντας, παράλληλα τα γεγονότα που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του τίτλου, αντιλαμβανόμαστε ότι το βιντεοπαιχνίδι αποτελεί prequel του κόμικ, οπότε ευελπιστούμε για μία δεύτερη σεζόν που εκτυλίσσεται ταυτόχρονα με αυτό.

We’ ve got beds, we ‘ve got water and most importantly, we ‘ve got light. There are worse places to call home…

Αυτό που εντυπωσιάζει στον τίτλο είναι αν μη τι άλλο το gameplay του. Σε αυτόν τον τομέα, η Telltale δίνει ρεσιτάλ βάζοντας σε εφαρμογή ένα ολοκαίνουριο σύστημα παιχνιδιού που συνδυάζει διάφορους τρόπους παιξίματος. Συγκεκριμένα, τον χαρακτήρα μας τον βλέπουμε σε τρίτο πρόσωπο, ενώ με τον δεξιό μοχλό(ή ποντίκι, αντίστοιχα) μπορούμε να αλληλεπιδράμε με το περιβάλλον. Παράλληλα, οι λιγοστές σκηνές δράσης, είτε εμφανίζονται σε τρίτο πρόσωπο με διάφορα QTE’s, είτε σε πρώτο πρόσωπο,αν και η δεύτερη περίπτωση είναι σπάνια. Για να μην πολυλογώ, το gameplay του είναι τόσο ίδιο όσο και διαφορετικό με του Heavy Rain. Πάντως σίγουρα επηρεάζεται απ’ αυτό.

Ένα ακόμα στοιχείο που ξεχωρίζει στον τίτλο του Καλιφορνέζικου στούντιο, είναι η δομή του σεναρίου. Όταν κάποιος απευθύνεται σε εσάς, το παιχνίδι σας δίνει διάφορες επιλογές για να απαντήσετε, οι οποίες, μάλιστα πρέπει να γίνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Οι επιλογές αυτές πολλές φορές είναι βαρύνουσας σημασίας και μπορούν να επηρεάσουν τη γνώμη και συμπεριφορά των υπόλοιπων χαρακτήρων για εσάς. Επιπροσθέτως, πολλές φορές θα σας ζητηθεί να πάρετε κάποιες σημαντικές αποφάσεις όπως να επιλέξετε ποιος χαρακτήρας να σωθεί και ποιος όχι, πράγμα που όπως λέει και η Telltale, θα οδηγήσει σε μία εντελώς διαφορετική κατάληξη ανάλογα με τις επιλογές σας, ενώ ενδέχεται να επηρεάσει εξ’ ολοκλήρου τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στα υπόλοιπα επεισόδια. Αυτά τα δύο στοιχεία, σας δίνουν μερικούς ακόμα λόγους για να ξαναπαίξετε το παιχνίδι και προσθέτουν έναν αληθοφανή τόνο στον τίτλο.

Στον τεχνικό τομέα, ο τίτλος αναδεικνύεται. Τα γραφικά έχουν υφή σαν του κόμικ, πράγμα που θα εκτιμήσουν οι οπαδοί, ενώ όλα φαίνονται ζωγραφισμένα στο χέρι. Τα ηχητικά εφέ είναι πολύ καλά, ενώ το voice acting δίνει σεμινάρια. Παράλληλα, οι κινήσεις των νεκροζώντανων είναι αρκετά αληθοφανείς, ενώ το παράπονο μας αφορά κυρίως τους ελάχιστους γρίφους οι οποίοι, μάλιστα είναι και χαζοί, ειδικά όταν το παιχνίδι προσπαθεί να μας πείσει ότι μία ενήλικη γυναίκα δεν ξέρει πως μπαίνουν οι μπαταρίες σε ένα ραδιόφωνο. Ένα τεχνικό πρόβλημα του τίτλου που εντοπίσαμε στην PC έκδοση, είναι τα κολλήματα που είχαμε συχνά πυκνά τα οποία αφαιρούν ένα πολύ σημαντικό μέρος της διασκέδασης.

http://www.youtube.com/watch?v=pyhGa8kDC3I

A New Day

Ολοκληρώνοντας το παρών review, δηλώνω ικανοποιημένος με το The Walking Dead. Η Telltale κατάφερε κάτι που λίγοι πίστευαν ότι θα κατάφερνε. Παρέδωσε έναν τίτλο που αξίζει να έχει αυτή την επωνυμία αφού συνδυάζει την απίστευτη πλοκή και την αληθοφανή ατμόσφαιρα που τόσο επιτυχημένα έχει συνδυάσει το κόμικ. Παρέδωσε ένα adventure παιχνίδι με ζόμπι που δεν πέφτει στις “λούπες” της δράσης και του “μπαμ μπουμ”. Βλέποντας, λοιπόν τους τίτλους τέλους του πρώτου επεισοδίου ύστερα από τρεις περίπου ώρες παιχνιδιού, μείναμε ξεκρέμαστοι περιμένοντας με αγωνία το επόμενο επεισόδιο που αναμένεται να επεκτείνει την επική ιστορία. Επομένως, τα λέμε σε έναν μήνα…