Spec Ops: The Line

Ένα από τα παιχνίδια που είχα βάλει στο μάτι το τελευταίο χρονικό διάστημα ήταν το Spec Ops: The Line. Αν και το μικρό σε διάρκεια demo που έγινε διαθέσιμο σε Xbox Live και PSN πριν λίγους μήνες δεν έδωσε πολλές πληροφορίες για το παιχνίδι, κατάφερε να δώσει μία μικρή γεύση από την ατμόσφαιρα και το setting του παιχνιδιού, τα οποία μεταξύ άλλων πρέπει να συγκαταλέγονται στα θετικά του τίτλου.

Πριν μπούμε στην κλασσική, μπανάλ ανάλυση των επιμέρους τομέων του παιχνιδιού, πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι το Spec Ops: The Line είναι ένα από τα λίγα shooters που απόλαυσα καθ’ όλη την διάρκεια του single player, το οποίο τελείωσε εκεί που προσωπικά θα με κούραζε. Τώρα ας περάσουμε στην ανάλυση που λέγαμε!

Το παιχνίδι διαδραματίζεται έξι μήνες μετά από μία τεράστια καταστροφή, μία κατακλυσμική αμμοθύελλα, η οποία έχει σβήσει το Ντουμπάι από τον παγκόσμιο χάρτη, μετατρέποντάς το σε ερημική περιοχή. Χιλιάδες ζωές χάθηκαν, συμπεριλαμβανομένου και αυτών των Αμερικανικών δυνάμεων, οι οποίες είχαν σταλεί για να εκκενώσουν την περιοχή. Η αποστολή τους όμως ήταν αποτυχημένη, και πλέον η πόλη έχει καλυφθεί κάτω από την χρυσή άμμο της ερήμου. Σήμερα, μία μυστηριώδης μετάδοση, η οποία εκπέμπει από το Ντουμπάι οδηγεί τον Martin Walker και την ομάδα του στο πιο σύγχρονο ερείπιο της πρόσφατης ιστορίας. Συνολικά, η ιστορία είναι ενδιαφέρουσα, αν και πολλές φορές προβλέψιμη, αλλά σίγουρα καλύτερη από την πλειοψηφία των shooters των τελευταίων ετών.

Η ατμόσφαιρα του παιχνιδιού είναι μοναδική, και έρχομαι και εγώ με την σειρά μου να επιβεβαιώσω αυτό που έχει αναφερθεί πάμπολες φορές ήδη: το παιχνίδι ακολουθεί τα χνάρια της επικής ταινίας “Αποκάλυψη Τώρα”, θυμίζοντας σε πολλά σημεία αυτή (δεν είναι τυχαίο άλλωστε που μεγάλα καταστήματα του εξωτερικού έχουν πακέτο το παιχνίδι με το… blu ray της ταινίας!). Δεν θα απογοητεύσει κανέναν, αφού μιλάμε για μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις που σε ένα shooter που η ατμόσφαιρα είναι άξια σχολιασμού.

Περνώντας στο ζουμί του παιχνιδιού, το gameplay δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τα συνηθισμένα, χωρίς αυτό φυσικά να είναι ιδιαίτερα κακό. Ο χειρισμός είναι ο κλασσικός, ο σκοπός σας είναι να καθαρίσετε την περιοχή πριν προχωρήσετε στην επόμενη και φυσικά να πραγματοποιείτε τα objectives που τίθενται κάθε φορά. Τα όπλα παρουσιάζουν ιδιαίτερα μεγάλη ποικιλία, με αυτά που θα βρείτε χρησιμότερα κατά το playthrought είναι για άλλη μία φορά τα rifles. Φυσικά, αναλόγως την κατάσταση πρέπει να αλλάζετε και ανάλογα τα όπλα σας, αφού μπορείτε να κουβαλάτε μόνο δύο μαζί σας. Άρα, όταν θα κληθείτε να πάρετε το sniper και να εκτελέσσετε στόχους από απόσταση, πρέπει να θυσιάσετε ένα από τα δύο σας όπλα. Και καλά θα κάνετε να αφήσετε αυτό που έχει τα λιγότερα πυρομαχικά, αφού το βασικό πρόβλημα που θα συναντήσετε στο Spec Ops The Line είναι η έλλειψη πολλών σφαιρών, κάνοντάς σας να ακολουθείτε πολιτικές.. μνημονίου! Τα καταστρέψιμα περιβάλλοντα συμβάλλουν στην ανάπτυξη στρατηγικής, αφού ρημάζοντας μερικά εμπόδια μπορείτε να δημιουργήσετε αμμοστιβάδες (χιονοστιβάδες άμμου :P) και να ζαλίσετε τους εχθρούς σας.

Οι συμπολεμιστές είναι αρκετά χρήσιμοι, αφού εκτελούν αρκετά καλά το έργο τους. Αν φυσικά δεν το κάνουν, μπορείτε να τους δώσετε εντολή ώστε να επικεντρώσουν την προσοχή τους σε ένα στόχο, απλά πατώντας και στοχεύοντας με το “RB” (λογικά «L2» στο PS3). Με το ίδιο πλήκτρο δίνετε και άλλες εντολές στους συμμάχους σας, όταν σας γραφεί στην οθόνη, όπως η ιατρική περίθαλψη κάποιου τραυματία.

Ένα από τα ελάχιστα προβλήματα του παιχνιδιού είναι αυτό της κάλυψης, και γενικότερα του χειρισμού. Αν και υιοθετεί ένα διαδεδομένο σύστημα χειρισμού, αυτό του Spec Ops The Line δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας. Ένα από τα βασικά μειονεκτήματα είναι η χρήση του ίδιου πλήκτρου για Sprint και Κάλυψη, δημιουργώντας ιδιαίτερες awkward καταστάσεις και οδηγώντας πολλές φορές σε ανούσιους θανάτους. Το θετικό είναι ότι μετά από αρκετές… αποτυχημένες προσπάθειες, συνηθίζεις στον τρόπο χειρισμού και το πρόβλημα δεν υφίσταται πια!

Κατά την διάρκεια του ταξιδιού σας στο ρημαγμένο Ντουμπάι θα κληθείτε να κάνετε πολλές ηθικές επιλογές, οι οποίες είναι αρκετά συγκινητικές και θα σας αγγίξουν. Ανάλογα τις αποφάσεις που θα πάρετε, η ιστορία θα εξελιχθεί διαφορετικά και θα οδηγηθείτε στο ending που σας αρμόζει. Φυσικά δεν μιλάμε για ολοκληρωτικές αλλαγές στην πορεία του παιχνιδιού, όπως γίνεται στο Heavy Rain, αλλά το ότι υπάρχουν και επηρεάζουν έστω και ελάχιστα την υπόθεση είναι πολύ καλό!

Στα του τεχνολογικού τομέα, το παιχνίδι τα πηγαίνει περίφημα, προσφέροντας ένα αξιοθαύμαστο θέαμα, διατηρώντας το framerate σταθερό στα περισσότερα σημεία. Ακόμα και όταν ολόκληρα κτήρια καταστρέφονται (σε πραγματικό χρόνο παρακαλώ, όχι scripted καταστροφές), τα καρέ δεν πέφτουν σε λιγότερα από 30 το δευτερόλεπτο. Η υλοποίηση της ερήμου θα μπορούσε να είναι λίγο καλύτερη, αφού μοιάζει υπερβολικά στατική, και έχουμε δει αρκετά ανώτερες υλοποιήσεις αναλόγων περιοχών, όπως η έρημος του Uncharted 3 που φάνταζε ζωντανή και δυναμική. Τέλος, αυτό που θα ήθελα ήταν λίγο καλύτερα εφέ εκρήξεων, αφού το βρήκα ολίγον τι… ξενερωτικό! Τέλος, σε 1-2 περιπτώσεις παρατήρησα αργή φόρτωση των textures των χαρακτήρων, με αποτέλεσμα τα πρόσωπα και τα ρούχα τους να είναι χωρίς πολλές λεπτομέρειες και ιδιαίτερα θολά. Μιλάμε δηλαδή για τα κλασσικά προβλήματα της Unreal Engine 3, η οποία κρύβεται κάτω από το καπό του παιχνιδιού.  Ο ηχητικός τομέας κινείται σε ακόμη καλύτερα επίπεδα με τα voice overs να είναι εξαιρετικά (Nolan North στον πρωταγωνιστικό ρόλο), όπως επίσης και τα εφέ πυροβολισμών. Τέλος, το soundtrack δένει με το κλίμα του παιχνιδιού και είναι αριστουργηματικό, ενώ περιλαμβάνει και ποικίλα lincensed κομμάτια από διάσημα συγκροτήματα της rock και όχι μόνο σκηνής!

Το multiplayer είναι αρκετά καλό, ενώ έχει ένα υποτυπώδες σενάριο. Κάθε ομάδα αναλαμβάνει διαφορετική παράταξη σε έναν εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των λιγοστών πλέον κατοίκων του Ντουμπάι. Καλό αυτό, αλλά στα υπόλοιπα θέματα το multiplayer προσφέρει τα ίδια που προσφέρουν και άλλοι 20 τίτλοι που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στα ράφια των καταστημάτων. Επίσης, αμφιβάλλω ότι σε βάθος χρόνου το multiplayer του Spec Ops: The Line θα καταφέρει να κρατήσει αρκετούς παίκτες ενεργούς σε κάθε mode του. Ο χρόνος θα δείξει..

Κλείνοντας, θα ήθελα να σημειώσω ότι το Spec Ops: The Line, αν κυκλοφορούσε τον Νοέμβριο, πιθανώς να μην έβρισκε την επιτυχία που του αρμόζει, αλλά η κυκλοφορία του στις αρχές του καλοκαιριού είναι σωστά επιλεγμένη από την 2K. Αναλογιζόμενος την γενική ξηρασία που επικρατεί σε νέες κυκλοφορίες τους θερινούς μήνες, και δεδομένου ότι ενδιαφέρεστε να περάσετε 7 με 8 μπροστά από την τηλεόρασή σας, πρωτείνω ανεπιφύλακτα το Spec Ops: The Line. Δεν μιλάμε για παιχνίδι που θα λάβει τα αμέτρητα βραβεία στα τέλη της χρονιάς, αλλά σίγουρα η προσπάθεια της Yager Entertainment είναι αξιέπαινη! Τέλος, έχετε στο νου σας ότι τον Αύγουστο θα προστεθεί και co-op λειτουργίες δωρεάν για όλους μέσω update από τις ψηφιακές υπηρεσίες της πλατφόρμας που θα αγοράσετε το παιχνίδι :)