Titanfall

Η ιστορία ξεκινάει κάπου στο 2010, όταν μετά την κυκλοφορία του Modern Warfare 2 οι West και Zampella “τα σπάνε” με την Activision και μεταπηδούν στην EA, δημιουργώντας ένα νέο studio, την Respawn Entertainment. Τέσσερα ακριβώς χρόνια πήρε στην νεοσύστατη ομάδα ανάπτυξης να ολοκληρώσει την δημιουργία του πρώτου της παιχνιδιού, που δεν είναι άλλο από το Titanfall, το οποίο έγινε πρόσφατα διαθέσιμο για Xbox 360, Xbox One και Windows υπολογιστές.

Στο παρών κείμενο θα ασχοληθούμε με την έκδοση για υπολογιστές, αλλά και με αυτή για το Xbox 360, για όσους ενδιαφέρεστε να αποκτήσετε την εν λόγω έκδοση.

Αρχικά τονίζουμε εξ’ αρχής πως το παιχνίδι είναι αποκλειστικά online, και κατ’ επέκταση απαιτεί και Gold συνδρομή όσοι το αποκτήσετε σε κάποια από τις κονσόλες της Microsoft. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως το campaign με την κλασσική έννοια δεν υφίσταται πλέον, αν και προσωπικά δεν βρίσκω τα τελευταία χρόνια λόγο να υπάρχει (απλά για να λέμε πως υπάρχει βασικά). Το “Campaign” που περιλαμβάνει πλέον το παιχνίδι είναι multiplayer αγώνες που πλαισιώνονται από υπόθεση, και βασικός στόχος (έτσι το κατάλαβα εγώ τουλάχιστον) είναι να εισάγει τον παίκτη στην νοοτροπία, τον τρόπο παιχνιδιού και να τον εξοικειώσει με τα διάφορα modes που περιλαμβάνει το κλασσικό Multiplayer μέρος.

Το καθαρόαιμο Multiplayer περιέχει όλο το ζουμί και τοποθετεί δώδεκα παίκτες (6 για κάθε ομάδα) σε μία εκ των 15 πιστών που υπάρχουν να πολεμούν για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων. Θα βρείτε πολλά οικεία modes, ειδικά όσοι είστε σχετικά γνώριμοι με first person shooters, όπως το κλασσικό deathmatch ή το αντίστοιχο Domination των Call of Duty. Τα πέντε στο σύνολο modes δεν ικανοποιούν τη δίψα μας για ποικιλία, ειδικά όταν την ίδια ώρα τα άλλα παιχνίδια της κατηγορίας μας προσφέρουν μέχρι και τριπλάσιο αριθμό επιλογών.

Στα πρότυπα των Call of Duty, θα κληθείτε να φτιάξετε μια σειρά από classes, τόσο για τον πιλότο σας (βασικό και δευτερεύον όπλο, attatchments, εξοπλισμό κ.α.) όσο και για τον τιτάνα σας. Υπάρχουν τρεις κατηγορίες Τιτάνων, η καθε μία με τα δικά της προτερήματα, ανάλογα με τον τρόπο και το στυλ παιχνιδιού σας.

Και μιας και αναφερθήκαμε στο στυλ παιχνιδιού, εδω πρέπει να τονίσουμε τον γρήγορο ρυθμό που χαρακτηρίζει το παιχνίδι. Όσοι βρήκατε τα Call of Duty γρήγορα, καλύτερα να μην ασχοληθείτε με το παιχνίδι, αφού τα πάντα γίνονται σε πολύ περιορισμένο χρόνο. Η κίνηση του χαρακτήρα είναι πολύ γρήγορη, όπως επίσης και το “παρκούρ” που μπορείτε να κάνετε σε τοίχους και σκεπές. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την απαίτηση λίγων σχετικά σφαιρών για τον θάνατο του αντιπάλου δημιουργούν ένα χαοτικό πεδίο μάχης όπου τα αντανακλαστικά θα παίξουν κυρίαρχο ρόλο για τη νίκη. Και μπορεί οι 12 παίκτες να φαίνεται ξενερωτικό, αλλά σκεφτείτε πως μέσα στον χάρτη υπάρχουν και botάκια για κάθε ομάδα, αλλά και οι τιτάνες που μόνο εύκολο να αντιμετωπιστούν δεν είναι.

Αυτό που ξεχωρίζω όμως στο παιχνίδι και βγάζω το καπέλο στους δημιουργούς είναι ο σχεδιασμός των πιστών. Η κάθε πίστα είναι άρτια δημιουργημένη, για να καλύπτει τόσο τους πιλότους, όσο και την πρόσβαση στους τιτάνες στα διάφορα μέρη. Τα γραφικά είναι εξαιρετικά, με τους φωτισμούς να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για τα υπόλοιπα next-gen παιχνίδια. Ένα παράπονο για τις απαιτήσεις συστήματος το έχω βέβαια κύριε Ζαμπέλα μου, γιατί η GTX 660 μου ζορίζεται λιγουλάκι στα High και δεν έχω καλό framerate και με πιάνουν τα κλάματα χρονιάρες μέρες. Λίγο καλύτερο optimization για εμένα που σας στηρίζω από το πρώτο το Call of Duty σας;;;;; (και μετά αναρωτιέμαι γιατί δεν διαβάζει κανείς πλέον τα δικά μου τα reviews…)

Ο χειρισμός με πληκτρολόγιο δεν ξέρω κατά πόσο βολεύει, αλλά τα παιχνίδι υποστηρίζει πλήρως Xbox Controller στον υπολογιστή και έτσι σώθηκα, αφού με ποντίκι-πληκτρολόγιο είμαι πιο ανάπηρος και από Έλληνα DJ-ποδοσφαιριστή-δημοτικό σύμβουλο. Όσον αφορά την έκδοση του Xbox 360, τρέχει αρκετά καλά, αλλά σαφώς κατώτερα από αυτή των PC/Xbox One. Το framerate είναι σε καλά επίπεδα, ενώ στο μενού μπορείτε να το κλειδώσετε στα 30 για μία πιο smooth εμπειρία.

Κλείνοντας, το Titanfall είναι ένα παιχνίδι που κάνει αυτό ακριβώς που περιμέναμε. Σε διασκεδάζει και αποτελεί κάτι διαφορετικό μέσα στην μάζα των FPS που έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Εξαιρετικά προσεγμένο και σίγουρα μία καλή λύση για όσους δεν πτοηθούν από την έλλειψη offline modes.