The Amazing Spider-Man 2

Ακόμη ένα τρανό παράδειγμα παιχνιδιού που βγήκε στην αγορά ίσα ίσα για να προλάβει την κινηματογραφική προβολή. Αλλά με ορισμένα καλά στοιχεία.

Η ιστορία του τίτλου δεν έχει καμία σχέση με της ταινίας. Στο παιχνίδι ψάχνουμε ένα δολοφόνο με το nickname “Carnage Killer” ενώ μαχόμαστε με διάφορους super κακούς όπως τοο Shocker και τον Κingpin.

Εκεί που ο τίτλος αξίζει είναι η πόλη και το πως ο αραχνούλης ταξιδεύει σε αυτή. Για πρώτη φορά στα χρονικά, ο ιστός χρειάζεται κτήριο για να πιαστεί και δεν προσκολλάται στον αέρα. Αυτό σε συνδυασμό με τις σκανδάλες του χειριστηρίου που αντιστοιχούν στα χέρια του ήρωα δίνουν μια πολύ καλή αίσθηση του πως είναι να είσαι ο Spider-Man. Για αρκετές ώρες εξερευνούσα την πόλη μαζεύοντας comics και παρατηρώντας τα τοπία.

Εκεί έρχονται όμως οι αποστολές. Πέρα από την ιστορία, έχουμε τα side quests του sandbox κομματιού του τίτλου. Σώσε τον όμηρο από το κυνηγητό αυτοκινήτων, σώσε τον πολίτη από τη φωτιά ή το δύσκολη κατάσταση, αφόπλισε τους κακοποιούς. Και όλα αυτά θα ήταν καλά αν δεν έμπαιναν στη μέση δύο άσχημα mechanics. Αρχικά η μάχη. Είναι βαρετή.  Χτυπάς το attack button μέχρι να ανάψει η αραχνοαίσθηση οπότε πρέπει να πατήσεις το dodge. Και μετά η μπάρα ηρωισμού. Όσο κάνεις καλές πράξεις η μπάρα γεμίζει και ο λαός σε βλέπει σαν ήρωα. Όσο όμως δεν κάνεις κάτι η μπάρα αδειάζει και αρχίζει να γεμίζει το κομμάτι της απειλής οπότε και η φρουρά σε παίρνει στο κατόπι με όχι και τόσο καλές προθέσεις. Το πρόβλημα εδώ είναι πως η καλή μπάρα αδειάζει τόσο γρήγορα που περνάει το μεταίχμιο ακόμη και κατά το χρόνο που χρειάζεται να ταξιδέψει ο Spidey από το ένα side quest στο επόμενο.

Ακόμη ένα καλό στοιχείο του τίτλου είναι οι γιάφκες της μαφίας. Εκεί μπαίνουμε με σκοπό να καθαρίσουμε το boss αλλά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε stealth – το οποίο είναι σχετικά καλά σχεδιασμένο. Επίσης στο τέλος κάθε hideout μας περιμένει μια νέα στολή. Οι στολές δίνουν διαφορετικά bonuses στον ήρωα προσδίδοντας έτσι στο rpg στοιχείο του τίτλου. Στο rpg στοιχείο είναι όμως και ο Peter Parker. Οι διάλογοι με επιλογές είναι ανούσιοι και κάθε κομμάτι του nerd alter ego αργό. Το να δούμε το πρόσωπο πίσω από τη μάσκα θα ήταν ενδιαφέρον αν οι “αποστολές” δεν είχαν τόσο μικρό νόημα και δείκτη διασκέδασης μιας και το να βγάζεις φωτογραφίες δεν είναι και ό,τι πιο ενδιαφέρον όταν μπορείς να αιωρείσαι πάνω από την πόλη.

Τεχνικά ο τίτλος είναι μέτριος. Τα γραφικά από μακριά φαίνονται υπέροχα αλλά από κοντά χάνουν αρκετά. Ο ήχος δεν έχει κάτι ιδιαίτερο, είναι απλά καλός, όπως και ο χειρισμός. Επίσης τα μερικά bugs και glitches αφαιρούν από τη βαθμολογία, όπως και η διάρκεια που είναι περί τις 7 ώρες. Καλός αριθμός, αλλά μαζί με τα Peter Parker κομμάτια δε γίνεται δουλειά.

Εν κατακλείδι, το The Amazing Spider-Man 2 είναι ταινιάρα. Το παιχνίδι είναι σεβαστό και αρκετά διασκεδαστικό και θα το χαρεί και ο average Joe αλλά και ο hardcore Spidey fan (όπως ο γράφων). Απλά δεν είναι κάτι συνταρακτικό. Δείτε το.

Θετικά: Η πόλη, πολλές στολές

Αρνητικά: Μάχες, το σύστημα με τα quests

Βαθμός: 8.3

Πάνος Αλεξόπουλος

Παίζω, γράφω, κριτικάρω και σχεδιάζω παιχνίδια. H συλλογή μου μια μέρα δε θα χωράει σε μουσείο.