Crypt of the NecroDancer

Roguelike rpgs έχουμε παίξει. Rythm games έχουμε παίξει. Και τα δύο μαζί όμως; Τo Crypt of the NecroDancer είναι και τα δύο!

Ο ρυθμός χτυπάει και σε κάθε beat πρέπει να κάνουμε κίνηση. Όσο καλύτερος ο συγχρονισμός τόσο καλύτερος ο πολλαπλασιαστής των κερμάτων, δηλαδή τόσο καλύτερο το loot. Το παιχνίδι είναι απλό γενικά. Από το lobby έχουμε αρκετές επιλογές. Νέο dungeon, ξεκλείδωμα και αντικατάσταση αντικειμένων, εξάσκηση. Απλά πράγματα.

Αλλά το gameplay είναι εξαιρετικό. Θυμίζει σε αρχές το Desktop Dungeons αλλά με την εισαγωγή του beat πάει σε άλλο επίπεδο. Όσο κατεβαίνουμε ορόφους προς τον NecroDancer o ρυθμός επιταχύνει και ο εχθροί δυσκολεύουν. Βέβαια άπαξ και μάθεις τις κινήσεις τους τα πράγματα γίνονται λίγο πιο χαλαρά, αλλά παραμένουν δύσκολα. Σαν το Binding of Isaac.

Ακόμα καλύτερα; Μπορεί ο καθένας να περάσει τα δικά του κομμάτια και να παίζει πάνω στα αγαπημένα του licks, riffs ή beats (ή Μποφίλιου, δεν κρίνουμε εμείς). Όχι βέβαια πως το soundtrack είναι κακό. Το αντίθετο. Τα σπάει. Εξαιρετικές μουσικές, και πολλές. Προσοχή όμως, αν το track τελειώσει χάνεται το run! Roguelike είπαμε. Μια ζωή, μπαμ και κάτω.

Στα άλλα τεχνικά, τα γραφικά είναι χαριτωμένα και ο χειρισμός απλός, δε δυσκολεύει καθόλου είτε με πληκτρολόγιο ή με gamepad. Η δυσκολία είναι στο ρυθμό που πρέπει να κρατηθεί, και τύποι άρρυθμοι σαν την αφεντιά μου θα τα βρουν σκούρα.

Κλείνοντας, να πω πως σπατάλησα πολλές ώρες στο παιχνίδι αυτό. Είναι εθιστικό, γρήγορο, όμορφο και απολαυστικό.