Dragon’s Dogma: Dark Arisen |Review

Το Dragon’s Dogma είναι ένα RPG στημένο σε έναν fantasy κόσμο, όπως τα περισσότερα παιχνίδια του είδους του. Γι’ αυτό και το στοίχημα ήταν εξ’ αρχής αν θα καταφέρει να φτάσει τον πήχη που έχει τεθεί από τίτλους όπως το Skyrim, το Diablo III και πολλούς ακόμα. Στο νέο retail πακέτο του που κυκλοφορεί για PS4 και Xbox One, έρχεται παρέα με ένα ανανεωμένα και καλύτερης ευκρίνειας textures, ιαπωνικούς διαλόγους που απουσίαζαν από το αρχικό παιχνίδι και ολόκληρο το expansion “Dark Arisen”.

 Το παιχνίδι ξεκινάει μ’ ένα μικρό πρόλογο, μια μάχη που συνέβη πολλά χρόνια πριν τη δικιά μας ιστορία, δίνοντας έτσι μια γεύση από το τι μας περιμένει στο μέλλον. Ύστερα, πριν ξεκινήσει κανονικά η αφήγηση, έχουμε τη δυνατότητα να διαμορφώσουμε πλήρως την εμφάνιση του χαρακτήρα μας αν και συνήθως οι custom χαρακτήρες φαίνονται λίγο αλλοπρόσαλλοι.

 Όπως θα φανταζόταν κανείς, ο βασικός άξονας της ιστορίας είναι ένας πελώριος κακός δράκος, ο οποίος αναγεννάται κι έρχεται να ρημάξει τη γη. Μετά από μια μάταιη απόπειρα να τον κατατροπώσουμε, μας τρώει την καρδιά και φεύγει. Παρ’ αυτά επιζούμε και ξεκινάμε την αναζήτηση του δράκοντα ούτως ώστε να πάρουμε πίσω την καρδιά μας.

 Φυσικά με το που εγκαταλείψουμε την πρώτη πόλη, η αναζήτηση αυτή μας ωθεί σε ένα κάρο άσχετες αποστολές, οι οποίες είναι ξεκάθαρα κατασκευασμένες απλά και μόνο για να μας προσφέρουν experience και φράγκα και ουδεμία σχέση έχουν με το σκοπό μας. Απ’ την άλλη, το grinding δεν είναι εύκολη υπόθεση και η αποφυγή μαχών δε σπανίζει στον ανοιχτό κόσμο του DD, οπότε τα quest μοιάζουν ελκυστικά. Δυστυχώς ο τίτλος αποδεικνύεται πιο γραμμικός κι από FPS, καθώς τη θέση των διαλόγων έχουν πάρει οι μονόλογοι των NPC και οι επιλογές μας είναι πρακτικά ανύπαρκτες. Όσο κι αν προσπάθησε η Capcom να δώσει μια μεσαιωνική χροιά στη στιχομυθία, χρησιμοποιώντας στοιχεία της αρχαΐζουσας αγγλικής γλώσσας, το κενό που αφήνει η απουσία των επιλογών δε γίνεται να καλυφθεί και ο μέσος χρήστης θα προσπεράσει τα κείμενα χωρίς να δώσει σημασία. Με το τέλος του main campaign έχουμε την επιλογή να πάμε στο Bitterblack, ένα νησί που εμφανίστηκε δίπλα στο αρχικό χωριό Cassardis. Εκεί μας περιμένει ένα σκοτεινό dungeon γεμάτο ισχυρούς εχθρούς. Αν και η τοποθεσία είναι ανοιχτή και σε new game, αν δεν έχετε ήδη ένα save από τερματισμένο το main campaign μην σκεφτείτε καν την είσοδο στο Bitterblack. Αρνητικό αντίκτυπο έχει (και) εδώ το κακογραμένο σενάριο καθώς το νησί μετατρέπεται περισσότερο σε τεστ αντοχής παρά σε ενδιαφέρον κομμάτι της ιστορίας.

 Ο τίτλος μυρίζει Ιαπωνία από το main theme μέχρι και τις μάχες. Γι αυτό και δε θα γινόταν να αντιμετωπίσουμε τους ανελέητους εχθρούς μας χωρίς τη βοήθεια των Pawns. Τα πιόνια, λοιπόν, είναι μια ομάδα που είναι ταγμένη να βοηθούν τους εκλεκτούς (Arisen), ένας εκ των οποίων είμαστε κι εμείς. Εδώ ο τίτλος πάει να κάνει τη διαφορά, εισάγοντας ένα πρωτότυπο σύστημα “multiplayer”. Οκ, τεχνικά δεν είναι πραγματικό multiplayer, αλλά κάθε παίκτης δημιουργεί ένα επιπλέον avatar, το κυρίως πιόνι του, και μετέπειτα έχει τη δυνατότητα να μισθώνει τα κυρίως πιόνια των υπολοίπων χρηστών, ούτως ώστε να συμπληρώσει μια ομάδα τριών συμμάχων. Τα πιόνια κυκλοφορούν ελεύθερα μέσα στις πόλεις αλλά και έξω, στην άγρια φύση, και τα στατιστικά κι ο εξοπλισμός τους ανανεώνονται κάθε φορά που ο δημιουργός τους πηγαίνει για ύπνο σε κάποιο πανδοχείο ή στρατόπεδο. Κατά τ’ άλλα το experience από τις μάχες μοιράζεται στον κυρίως χαρακτήρα και το κυρίως πιόνι του.

 Οι μάχες είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσες, για την ακρίβεια, είναι το στοιχείο που θα μας κρατήσει στο παιχνίδι παρά τα βαρετά quest και τις ανιαρές διαδρομές πέρα-δώθε στο χάρτη (σύστημα τηλεμεταφοράς δεν υπάρχει, ούτε άλογο και το fast-travel είναι πολυτέλεια, καθώς γίνεται με ειδικά αντικείμενα μίας χρήσης). Πολλοί κάνουν συγκρίσεις με άλλους ασιατικούς τίτλους όπως το Devil May Cry της ίδιας της Capcom αλλά και το Shadow of the Colossus, επειδή υπάρχει η δυνατότητα αναρρίχησης πάνω στους μεγαλύτερους αντιπάλους. Οι μάχες λαμβάνουν χώρα σε ανύποπτο χρόνο και πολλές φορές στη μορφή ενέδρας, με βράχους να πέφτουν από ψηλά σημεία κατά πάνω μας και εχθρούς να μας περικυκλώνουν στα χειρότερα σημεία. Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί η ύπαρξη αδύνατων σημείων σε πολλούς αντιπάλους, όπως για παράδειγμα στους Κύκλωπες, των οποίων το μονάκριβο μάτι μπορεί να καταστραφεί και να τους αφήσει τυφλούς στο έλεος μας. Επίσης η εναλλαγή μέρας-νύχτας επιφέρει και διαφορές στα πεδία της μάχης, με τη νύχτα να κρύβει επιπλέον κινδύνους και να δημιουργεί ένα κλίμα τρόμου. Πολλές φορές ο παίκτης θα πιάσει τον εαυτό του να αναρωτιέται αν έχει αρκετό λάδι για το φανάρι του ή μήπως προτιμά να γυρίσει πίσω μέχρι την ανατολή. Δυστυχώς την ένταση και την καταπληκτική χορογραφία της μάχης έρχεται να καταστρέψει η κακογραμμένη τεχνητή νοημοσύνη, που πολλές φορές αφήνει τους αντιπάλους να περιφέρονται ανέμελα μπροστά μας με βέλη καρφωμένα στο κεφάλι και τους συντρόφους τους σφαγμένους.

 Το επίπεδο δυσκολίας του παιχνιδιού είναι αρκετά υψηλό και χρειάζεται τακτικό saving αλλιώς ο παίκτης θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος να χάσει ακόμα και ώρες από την πρόοδό του. Η έκβαση μιας μάχης, ακόμα και με ένα κοπάδι λύκων, μπορεί να είναι μοιραία με τη λάθος σύνθεση στην ομάδα. Θα πρέπει να έχουμε διαλέξει πολύ προσεκτικά τους συμμάχους μας ούτως ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι για κάθε μάχη. Κάθε χαρακτήρας εξασκεί ένα vocation, όπως ονομάζονται οι κλάσεις στο DD. Ανάλογα με το πόσες μάχες έχει κερδίσει χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες αυτού του vocation, ανεβαίνει και ο βαθμός (rank) του σ’ αυτό. Τα αρχικά τρία vocation είναι: Fighter, Strider και Mage, αλλά άσχετα με την αρχική επιλογή, ο παίκτης μπορεί να αλλάξει σε οποιοδήποτε vocation μετέπειτα, ξοδεύοντας κάποια discipline points, τα οποία προορίζονται για την εκμάθηση των διαφόρων skill. Το κακό με τα vocation είναι ότι απαιτούν διαφορετικό εξοπλισμό το καθένα φτάνοντας σε υπερβολικούς παραλογισμούς όπως το ότι ο Ranger μπορεί να χρησιμοποιεί Longbow αλλά όχι Shortbow και αναγκάζοντας τον παίκτη να πουλήσει όλα του τα υπάρχοντα για να μπορεί να αντεπεξέλθει στις μάχες, καθώς τα πάντα είναι πανάκριβα.

 Το DD διαθέτει κι ένα υποτυπώδες crafting που γίνεται με συνδυασμούς αντικειμένων μέσα από το Inventory, αλλά όχι τελείως ελεύθερα, κάθε αντικείμενο επιτρέπει συνδυασμούς μόνο με συγκεκριμένα πράγματα. Δε βοηθά ιδιαίτερα, παρά μόνο στην παρασκευή μαντζουνιών που θα μας κρατήσουν ζωντανούς λίγο ακόμα όταν ο μάγος της ομάδας μας δεν μπορεί με τίποτα να καταλάβει ότι πρέπει να μας γιατρέψει, παρά τις απεγνωσμένες κραυγές μας για βοήθεια.

Τα γραφικά του παιχνιδιού δεν είναι κάτι ιδιαίτερα για το έτος 2017, όπως επίσης δεν ήταν κάτι το εντυπωσιακό για το 2012 που είδαμε την πρώτη κυκλοφορία του τίτλου στα Xbox 360 και PS3. Σίγουρα υπάρχουν βελτιώσεις, αλλά στην βάση του το Dragon’s Dogma δεν θυμίζει νέο παιχνίδι. Ωστόσο, τα κολλήματα και τα άπειρα framedrops της παλιότερης έκδοσης αποτελούν παρελθόν. Πρέπει να σημειώσουμε πάντως πως ο τίτλος φαίνεται να παραμένει κλειδωμένος στα 30 FPS, με τα 60 να ήταν μία καλοδεχούμενη βελτίωση.

Το soundtrack είναι άψογο και σίγουρα αρεστό σε κάθε λάτρη της γιαπωνεζοδυτικής κουλτούρας. Προσφέρει πολύ στην ατμόσφαιρα, στις μάχες, ακόμα και στο menu του παιχνιδιού. Τις τελευταίες μέρες δεν ήταν λίγες οι φορές που άφησα το main menu ανοιχτό ακόμα κι αφού έκλεισα το παιχνίδι, απλά και μόνο για να ακούσω το main theme. Μεγάλη βελτίωση στην ατμόσφαιρα και την ποιότητα του φέρνει η επιλογή για τους αυθεντικούς ιαπωνικούς διαλόγους! Πέραν της προφανούς βελτίωσης στο lip και motion sync των διαλόγων, το παιχνίδι φαίνεται να αποκτά τον φυσικό του ήχο. Η επιλογή αυτή έπρεπε να υπάρχει από την αρχή.

Κλείνοντας πρέπει να ειπωθεί πως αν και το DD δεν είναι ο καλύτερος τίτλος του είδους, αξίζει το χρόνο κάθε αξιόλογου gamer και μπορεί να προσφέρει αρκετές ώρες διασκέδασης στους λάτρεις των hack n’ slash. Για την ακρίβεια η βασική γραμμή του υπολογίζεται γύρω στις 40 με 50 ώρες και τα διάφορα vocation πολλαπλασιάζουν τις ώρες αυτές στο replayability. Αν σε αυτά προσθέσουμε την τιμή που έχει οριστεί στα 30€, τότε ναι, αποτελεί μία value for money επιλογή που δεν είναι και διαφορετική ωστόσο από την αντίστοιχη του 2012.

Dragon's Dogma Dark Arisen

7.5

Βαθμός

7.5/10

Θετικά

  • Pawn System
  • Όμορφες, εντυπωσιακές μάχες
  • Ατελείωτος κόσμος
  • Αμέτρητα quests

Αρνητικά

  • Γραφικά 2012
  • 30FPS
  • Bugs και μέτριο AI
  • Μερικά ανιαρά quests

Πάνος Αλεξόπουλος

Παίζω, γράφω, κριτικάρω και σχεδιάζω παιχνίδια. H συλλογή μου μια μέρα δε θα χωράει σε μουσείο.