NBA 2K19 |Review

Ήρθε και πάλι αυτή η μαγική στιγμή που έρχεται κάθε χρόνο και είναι όμορφη αλλά λίγο διαφορετική από την προηγούμενη. Ο Σεπτέμβριος εκτός από τα σχολεία έχει και τα αθλητικά παιχνίδια. Με το NBA Live να είναι νεκρό το μόνο μπασκετικό πράγμα στη ζωή του gamer είναι η σειρά NBA 2K. Κάθε χρόνο το παιχνίδι μας έχει συνηθίσει να είναι καλύτερο σε κάποιους τομείς. Φέτος το μοτίβο ακολουθείται, με μερικές όμως παρασπονδίες που δεν περιμέναμε. Πάμε να δούμε αν το NBA 2K19 καρφώνει ή κανει…airball!

Ξεκινάμε με το κυριότερο στοιχείο ενός αθλητικού τίτλου. Το gameplay και την πιστότητα στο άθλημα. Η σειρά έχει καλές βάσεις και το NBA 2K19 δεν απέχει από την πραγματικότητα. Η φυσικότητα των παικτών στα offline modes είναι απίστευτη, από κίνηση με και χωρίς μπάλα, εφέ, εκφράσεις, ρεαλισμό, όλα είναι στο θεό. Εκεί που σπάει λίγο η “μαγεία” είναι το animation της κίνησης, που για άγνωστο λόγο δεν είναι 100% συγχρονισμένο με την ταχύτητα ορισμένων παικτών, κάτι που θα φτιαχτεί σίγουρα σύντομα με κάποιο update. Οπότε το μπασκετικό κομμάτι είναι άρτιο.

Συνεχίζοντας, το δεύτερο σημαντικότερο σημείο. Online modes. Εδώ έχουμε δύο σοβαρές κατηγορίες. Απλό online και myTeam. Θα εστιάσουμε στη δεύτερη. Το… FUT του NBA 2K19 είναι ένα mode που φτιάχνεις τη δική σου ομάδα με αληθινούς παίκτες που αποκτάς μέσω packs. Κάθε παίκτης έχει -θεωρητικά- στατιστικά που ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Επίσης χρειαζόμαστε έναν προπονητή, γήπεδο, φανέλες, power ups για τους ήρωες παίκτες μας και όλα τα γνωστά πραγματάκια του mode. Ο στόχος είναι σε 12 παιχνίδια να νικήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα. Με νίκες ανεβαίνουμε στο ladder των δώρων με στόχο τα tickets για το μεγάλο τουρνουά με έπαθλο… $250.000! Στις τρεις ήττες όμως η πρόοδος μηδενίζει, παίρνουμε το εκάστοτε pool δώρων και ξεκινάμε από το μηδέν.

Καλό; Καλό.

Εδώ έχουμε έναν βραχνά όμως. Όπως με όλα τα αντίστοιχα modes, οι παίκτες φέρονται λίγο παράξενα σύμφωνα με τα στατιστικά τους. Θα δούμε Legendary κάρτα κοντού παίκτη να “τρώει” στα ριμπάουντ τον Γιάνναρο ας πούμε. Οπότε η αρχή είναι δύσκολη ενάντια στα donate boys που δυστυχώς δε μπορούμε να αποφύγουμε. Το θέμα του NBA 2K19 είναι γνωστό, όπως και όπου έχουμε packs. Με τα τίμια λεφτά μας αγοράζουμε εικονικά packs, οπότε όσο περισσότερα σκας τόσο καλύτερη ομάδα φτιάχνεις (θεωρητικά, αφού παίζουμε τζόγο με τα chances πάντα). Αυτό το φαινόμενο έχει εξοργίσει τεράστια μερίδα των παικτών, ενώ ήδη χώρες (Βέλγιο πχ) έχουν κινηθεί νομικά ενάντια στο τζόγο των packs. Αλλά αυτό είναι θέμα για ζουμερό editorial.

Τρίτο πιο βαρύ Mode, myPlayer. Εδώ η κατάσταση είναι λίγο διφορούμενη. Το mode είναι καλοστημένο και προσεγμένο όσο δεν πάει. Αυτό δε μπορεί να το αντικρούσει κανείς. Παίρνουμε έναν πιτσιρικά αμερικάνο παίκτη, που τον φωνάζουν A.I (το εξηγεί στο στόρι γιατί, αρχικά ακούγεται άκυρο, προφανώς) ο οποίος ξεκινά ως ταλεντάκι στο κινέζικο πρωτάθλημα και από εκεί Αμερική και NBA και τα ρέστα. Τα cutscenes όμως, αν και καλοφτιαγμένα, είναι σχεδόν κουραστικά μακροσκελή και πυκνά. Πάλι καλά το skip είναι εκεί να μας σώσει. Δεύτερο φάουλ του mode πως μερικά από τα σημαντικά ματς έχουν μια αίσθηση λίγο στημένη. Σαν να περιμένουν οι άλλοι τον παίκτη μας να σώσει την παρτίδα. Έχει την πλάκα του όμως.

Εδώ να πω το παράπονό μου, ο παλιόγερος. Το πρώτο 2K ήταν το NBA 2K στο ιστορικό και ηρωικό SEGA DreamCast. Ωραία; Ωραία. Στο myPlayer κάπου σε ένα cutscene ο ήρωας παίζει σε ένα arcade coin-op τον εν λόγω τίτλο. Στην πραγματικότητα όμως παίζει το NBA 2K19 περασμένο από φίλτρο instagram ώστε να φαίνεται πιξελιασμένο. Καταλαβαίνω πως το κοινό δεν είναι απαραίτητα γνώστες, αλλά στους όσους έχουμε παίξει και θυμόμαστε τον πρώτο τίτλο χτυπάει άσχημα. Φαίνεται λίγο πρόχειρο. Αλλά αυτό είναι προσωπικό σχόλιο. 

Τι άλλο… myLeague επίσης ένα ενδιαφέρον mode, χωρίς όμως κάτι τρελό. Φτιάχνεις το πρωταθληματάκι σου όπως το θες και παίζεις. Το mode που είσαι μάνατζερ θα κάνουμε πως δεν υπάρχει καν. Ας πάμε παρακάτω πριν συγχυστώ.

Τεχνικά ο τίτλος έχει να δώσει πολλά πράγματα στο είδος των αθλητικών παιχνιδιών. Όπως είπαμε τα γραφικά είναι από άλλο πλανήτη. Ο ήχος είναι κι αυτός στα ίδια επίπεδα, με άκρως ρεαλιστικά εφέ και περιγραφές. Ο χειρισμός μοιάζει ένα κλικ πιο laggy από όσο θα θέλαμε, με τους παίκτες να αφήνουν την αίσθηση πως κρατάνε το momentum τους για μισό δευτερόλεπτο παραπάνω. Αν και μπορεί να μην ακούγεται σημαντικό φαίνεται αρκετά. Ελπίζουμε να φτιαχτεί γιατί στο Online με το κανονικό (και αναπόφευκτο Lag) τα πράγματα ίσως δυσκολέψουν πολύ για μερικούς παίκτες.

Κλείνοντας την παρουσίαση του NBA 2K19, ο τίτλος τα πηγαίνει πάρα πολύ καλά. Χάνει σε μερικά σημεία το τέλειο μα είναι πράγματα που φτιάχνονται, και έχουμε πίστη στους developers. ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΓΙΑΝΝΑΡΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ!!!