Just Cause 4 | Review

Το Just Cause 3 ήταν χωρίς αμφιβολία, ένα μέτριο παιχνίδι, με αρκετές δόσεις χιούμορ και αρκετή δράση, που ίσως να έσωζε κάπως τα πράγματα. Πριν από τρία χρόνια ήταν η τελευταία φορά που είδαμε τον Rico Rodriguez, όταν επέστρεφε μετά από μία αποχή 5 ετών, αυτή τη φορά για να ελευθερώσει την πατρίδα του, στο νησί του Medici. Ένα ενδιαφέρον setting, αλλά η Avalanche δεν μπόρεσε να το εκμεταλλευτεί στο έπακρο.

Ως συνήθως, ο δικό μας Rico Rodrigeuz θα χρειαστεί να ρίξει έναν ακόμα δικτάτορα, γεγονός που τον καθιστά πρώτο υποψήφιο για να γίνει CEO σε κάποιου είδους start-up που απελευθερώνει περιοχές σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτή τη φορά, το παιχνίδι φεύγει από το μεσογειακό κλίμα του Medici, και μας μεταφέρει στην -φανταστική- χώρα του Solis, κάπου στην Λατινική Αμερική. Εκεί, την εξουσία την έχει ο Oscar Espinosa, ένας δικτάτορας που μπορεί να ελέγχει τα πάντα, ακόμα και τα καιρικά φαινόμενα μέσα από ένα project που ετοιμάζει με τα φιλαράκα του. Το σενάριο παιδιά μου είναι αυτό που διαβάσατε, μην περιμένετε κάτι παραπάνω. Αδιάφοροι χαρακτήρες, αδιάφορες στιχομυθίες, μερικές κλισέ ατάκες που θα σας φέρουν παροδικά ένα cringe χαμογελάκι στο πρόσωπό σας και πίσω στην δράση.

Τουλάχιστον όμως, ρε φίλε, αυτό το κάνει καλά. Πάντα το έκανε θα μου πεις, αλλά συνεχίζει να το κάνει και του βγάζω το καπέλο. Χιλιάδες εκρήξεις, άπειροι πυροβολισμοί και καταδιώξεις είναι αυτό που όσοι έχουν παίξει την σειρά επιζητούν, και το Just Cause 4 το κάνει πολύ καλά. Σύμμαχος στην προσπάθεια αυτή είναι φυσικά ο γάντζος του Rico, αλλά και το wingsuit για γρήγορες μεταβάσεις από περιοχή σε περιοχή

Ωστόσο εδώ έρχεται και ένα στραβοπάτημα. Ίσως σε μία προσπάθεια της ομάδας ανάπτυξης να δώσει μία κάπως μεγαλύτερη ποικιλία ή να προσπαθήσει να πάρει το gameplay λίγο πιο… σοβαρά μονοπάτια, θα κληθείτε πολλές φορές να κάνετε tasks… Assassin’s Creed, όπως να μεταβείτε από την μία περιοχή στην άλλη για κάποιου είδους αγγαρεία ή να συνοδεύσετε έναν χάκερ όσο χακεύει και περιπλανάστε από σημείο σε σημείο που πρέπει να κάνει τα δικά του. Στο Just Cause 3 είχα πει ότι το παιχνίδι θυμίζει ταινία Β’ διαλογής που προβάλλεται στο Star στις 3 τα χαράματα. Η αλήθεια είναι πως θα προτιμούσα και το Just Cause 4 να έκανε απλά αυτό.

just cause 4Εκεί που μας τα χάλασε το Just Cause 3, ήταν ο τεχνικός τομέας. Γιατί, εντάξει, όλοι ξέρουμε τι περιμένουμε από ένα Just Cause, και δεν απαιτεί κανένας κάποιου είδους σεναρίου για Oscar. Εδώ όμως δεν έχουμε τα ίδια προβλήματα. Το παιχνίδι είναι πανέμορφο, σχεδόν αψεγάδιαστο. Εξαιρετικά εφέ φωτισμού, εκπληκτικό draw distance και σταθερό framerate, που από ότι διαβάζουμε είναι εξίσου σταθερό σε όλες τις διαθέσιμες πλατφόρμες (PS4, PS4 Pro, Xbox One, Xbox One X). Εκεί που μείναμε πραγματικά έκπληκτοι ήταν στα ακραία καιρικά φαινόμενα που κάνουν την εμφάνισή τους, παρασύροντας τα πάντα στο διάβα τους. Μάλιστα η υλοποίησή τους είναι τόσο καλή που αναρωτιόμαστε γιατί ήταν τόσο λίγα μέσα στο παιχνίδι.  Ένας τομέας φαίνεται λίγο στάσιμος (εδώ και σχεδόν μία δεκαετία, επιτρέψτε μου να πω), και είναι φυσικά αυτός της τεχνητής νοημοσύνης των εχθρών. Οι εχθροί μοιάζουν βγαλμένοι από τίτλο περασμένης γενιάς, ενώ το infinte spawn θυμίζει εποχές Call of Duty 4.

Κλείνοντας, το Just Cause 4 κάνει αυτά που πρέπει πάρα πολύ καλά, αλλά κάνει ένα μεγάλο λάθος. Προσπαθεί να πάρει τον εαυτό του λίγο πιο σοβαρά, με αποτέλεσμα να γεμίζει το gameplay με τετριμμένες αποστολές γεμάτες ανούσια objectives. Συνοπτικά, το παιχνίιδ είναι αυτό που περιμέναμε από όταν ανακοινώθηκε. Κάποιος δικτάτορας θα πέσει, δεκάδες εκρήξεις ανά σεκοντ θα συμβούν, και άπειρες χρήσεις του γάντζου που αψηφούν τους κανόνες της φυσικής θα αποτελέσουν πηγή έμπνευσης στους πάικτες για ακόμη μεγαλύτερες καταστροφές. Καλό, αλλά όχι αρκετό Avalanche.

Just Cause 4

6.5

Βαθμός

6.5/10

Θετικά

  • Ακατάπαυστη δράση
  • Εξαιρετικά γραφικά
  • Καιρικά φαινόμενα

Αρνητικά

  • Αδιάφορα και επαναλαμβανόμενα objectives
  • Υπόθεση
  • Ελάχιστες προσθήκες από τα προηγούμενα

Νίκος Μπούγας

Γεια σας! Ονομάζομαι Νίκος Μπούγας, γνωστός εδώ μέσα σαν Scof. Είμαι ο εμπνευστής και δημιουργός του XGamers και γενικά αυτός που βάζει την τάξη στα ρεμάλια που θέλουν να αποκαλούνται συντάκτες.. Στον ελεύθερό μου χρόνο πίνω τζιν τονικ.