Anthem | Review

Βρισκόμαστε σε έναν πλανήτη χωρίς όνομα. Ήρωάς μας ένας Freelancer που με τη χρήση του Javelin (exosuit) έχει το ρόλο της προστασίας του κάστρου από τους εχθρούς. Πρόκειται για πλάσματα που μέσω της ενέργειας του Anthem of Creation, μιας πηγής ενέργειας που υπάρχει στο σύμπαν, μεταλλάσσονται και γίνονται επιθετικά. Οι Freelancers βασίζονται στους Cyphers, άτομα που έχουν την ικανότητα να συντονίζονται με το Anthem και να το χρησιμοποιούν ώστε να βοηθούν τους Freelancers στις αποστολές τους. Απώτερος σκοπός είναι να καταστρέψουμε το Cenotaph, μια πόλη που θεωρείται πως παίζει κομβικό ρόλο ανάμεσα στις εκρήξεις του Anthem, τους Shapers και όλα όσα μας συμβαίνουν. Ποιο είναι πάλι οι Shapers, ακούω να ρωτάτε. Είναι, ή μάλλον ήταν, ανώτερες οντότητες που έπλασαν τον κόσμο, είχαν τους ανθρώπους σε σκλαβιά μα έφυγαν ξαφνικά χωρίς κανείς να ξέρει γιατί. Αυτό βέβαια οδήγησε και σε όλα τα δεινά που είπαμε παραπάνω. Και αυτό είναι λίγο-πολύ το σενάριο του Anthem.

Αλλά εντάξει, ας μην τα ρίχνουμε όλα στο σενάριο. Και το gameplay είναι εξίσου ακατανόητο. Μιλάμε για ένα online shooting παιχνίδι τρίτου προσώπου με στοιχεία rpg. Δηλαδή αλλάζουμε gear. Ξεκινάμε από την Tarsis και το τυπικό hub πριν κάθε αποστολή. Εκεί βρίσκονται όλοι οι βασικοί npcs, τα καταστήματα, το forge και μερικοί παρατρεχάμενοι για να δείχνει λίγο δραστήριος ο χώρος. Μόνο που κινούμαστε πολύ, πολύ αργά. Εν τέλει μπαίνουμε σε αποστολή, με δικούς μας είτε με random matchmaking και ξεκινάμε. Οι αποστολές, στο 101% τους έχουν την ακόλουθη μορφή: Πήγαινε ως το σημείο Α, σκότωσε ό,τι σου επιτεθεί, πήγαινε ως το σημείο Β, σκότωσε ό,τι σου επιτεθεί, πήγαινε ως το σημείο Γ, σκότωσε ό,τι σου επιτεθεί. Και συνήθως αυτό γίνεται στην ίδια περιοχή με τις άλλες αποστολές. Τέλειο. Μες τις αποστολές μαζεύουμε gear, το οποίο μπορούμε να φορέσουμε μόνο στο hub.

Εδώ να σημειωθεί πως το reddit έχει φτάσει στο συμπέρασμα οτι τα διάφορα όπλα, είτε lootable είτε craftable είναι άχηστα και πως το αρχικό όπλο του παιχνιδιού είναι το καλύτερο από όλα, ακόμα και από τα χρυσά craftables…

Το αλατοπίπερο του Anthem είναι βέβαια οι μηχανισμοί της μάχης, βέβαια. Η πτήση είναι καλοσχεδιασμένη και δίνει την αίσθηση πως πιλοτάρουμε κάποια στολή του Tony Stark. Όπως και η μάχη, που με τα abilities κάθε class έχει πλάκα. Αν βέβαια υπήρχε synergy και με το περιβάλλον θα ήταν ακόμα καλύτερα. Παραδείγματος χάρει ο κεραυνός δεν απλώνεται στο νερό παρά μένει μόνο στο area of effect που σημαδέψαμε. Αναφορικά με τα classes, έχουμε τέσσερα. Το dps, το tank, τον mage, και τον rogue. Οκ έχουν άλλα ονόματα, αλλά αυτά είναι. Πάνω κάτω όλα κάνουν το ίδιο μιας και οι μάχες είναι ανιαρές εκτός από το τελευταίο επίπεδο δυσκολίας.

Τεχνικά το Anthem πάει καλά. Βέβαια τα περιβάλλοντα είναι τόσο άδεια που δεν υπάρχει ευκαιρία για stress test. Τα γραφικά είναι καλοσχεδιασμένα με όμορφα textures αλλά και πάλι η πλειοψηφία των εχθρών μοιράζεται σε 5-6 μοντέλα και καταντάει μονότονη. Ο ήχος είναι απλά οκ. Ο χειρισμός, πολύ καλός και ειδικά στην πτήση εν ώρα μάχης.

Συνοψίζοντας, το Anthem έχει καλές ιδέες αλλά χάνεται στην υλοποίηση. Ο κόσμος του παραείναι άδειος, έχει μηδενικό fun to play value, το replayability είναι βαρετό λόγω αυτών των δύο και το endgame δεν αρκεί για να κρατήσει τη φάση του ζωντανή. Ίσως με μερικά free dlc/updates που θα προσθέτουν… πανίδα και βαβούρα να μπορέσει να γίνει ένα καλό παιχνίδι.

Anthem

5.3

Βαθμός

5.3/10

Θετικά

  • Καλοσχεδιασμένη μάχη
  • Ωραία textures

Αρνητικά

  • Άδειος κόσμος
  • Μηδενικό endgame
  • Ανούσια περίπλοκο σενάριο

Πάνος Αλεξόπουλος

Παίζω, γράφω, κριτικάρω και σχεδιάζω παιχνίδια. H συλλογή μου μια μέρα δε θα χωράει σε μουσείο.