Alan Wake’s American Nightmare

“Leaving this place could be hard. Maybe impossible. It wouldn’t take much for my thoughts to stray again. It was too easy to get lost in the Dark Place. Before, I was ready to curl up and die, let myself slip away. But here I was, the yet unwritten future waiting to unfold before me. A sequel to “Departure”. My name is Alan Wake, and I’m a writer.”

Με το παραπάνω quote τελείωσε πρίν ενάμιση χρόνο ένα από τα πιο άρτια παιχνίδια του 2010, το Alan Wake. Οι πωλήσεις του τίτλου είναι απαράδεκτες αν τις συγκρίνουμε τις άλλες αποκλειστικότητες του Xbox360. Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι. Πολλοί κατηγορούν την Microsoft που κανόνισε την κυκλοφορία την ίδια μέρα με το Red Dead Redemption. Άλλοι -ξανά- την Microsoft γιατί δεν έκανε αρκετή διαφήμιση του τίτλου. Η μέτρια πορεία δεν πτόησε την Remedy, η οποία είχε κάνει από την αρχή κατανοητό ότι το Alan Wake σαν franchise δεν τελειώνει στο πρώτο παιχνίδι και φτάνουμε στο σήμερα όπου ένας ακόμη τίτλος του franchise βρίσκεται διαθέσιμος στο κοινό να τον απολαύσει. Η κίνηση της Remedy να δημιουργήσει ένα ακόμα παιχνίδι του franchise ήταν νομίζω η καλύτερη κίνηση marketing. Δημιουργεί έναν τίτλο χαμηλού budget, τον εκδίδει μαζί με την Microsoft στην online πλατφόρμα, φέρνει νέο κοινό στο franchise -ενώ καταπολεμά μεγάλο μέρος της πειρατείας, και αποτελεί την ιδανική διαφήμιση ώστε να υπάρχουν περισσότεροι αγοραστές για το Alan Wake 2.

Προσοχή. Το Alan Wake’s American Nightmare δεν είναι το Alan Wake 2. Διαθέτει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να μπορεί να χαρακτηριστεί συνέχεια του παιχνιδιού, αλλά δυστυχώς δεν είναι. Αν θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω θα έλεγα πως μιλάμε για έναν ενδιάμεσο τίτλο, ο οποίος εκτυλίσσεται μετά από τα γεγονότα των δύο DLC του πρώτου παιχνιδιού, Signal και Writer και πριν από αυτά που θα μας διηγηθεί η πένα του Sam Lake στο next big thing της εταιρίας. Άλλωστε, μιλάμε για ένα παιχνίδι που κοστίζει λιγότερο από 15€ (1200MS points) και καταλαμβάνει μόλις 1.33GB στους σκληρούς δίσκους των κονσόλων μας. Αναφέρω από τώρα ότι το American Nightmare θα κριθεί για αυτό που είναι, όχι για αυτό που θα θέλαμε να είναι. Στο review θα προσπαθήσω να γράψω όσο το δυνατόν λιγότερα spoilers, παρόλο που ψήνομαι να αρχίζω να κάνω αναλύσεις και θεωρίες (χμ.. ίσως σε κάποιο άρθρο..).. Μπορεί να υπάρχουν μερικά spoilers ωστόσο σχετικά με τα γεγονότα του πρώτου παιχνιδιού.

 

 

…in Night Springs!

Το backstory ακολουθεί τον Alan Wake, ο οποίος όταν ήταν στις αρχές της καριέρας ήταν σεναριογράφος για μερικά επεισόδια της σειράς Night Springs. Στο American Nightmare βρίσκεται παγιδευμένος σε ένα επεισόδιο που είχε γράψει ο ίδιος.. ή μήπως όχι!; Τα γεγονότα του παιχνιδιού μπορούμε να αντιληφθούμε ότι συμβαίνουν ακριβώς μετά από τον εγκλωβισμό του χαρακτήρα στον πάτο της Cauldron Lake (ή αλλιώς Dark Place). Εκεί έρχεται αντιμέτοπος με το Alter Ego του, τον Mr. Scratch, του οποίου την ύπαρξη γνωρίζαμε από τα τέλη του έκτου επεισοδίου στον αρχικό τίτλο. Ο μυστήριος αυτός χαρακτήρας, θα αναπλήρωνε θεωρητικά τον Alan ενώ βρισκόνταν παγιδευμένος, δηλώνοντας το παρών στους φίλους του ώστε να γίνει αισθητή η απουσία τους. Ή τουλάχιστον έτσι είπε ο.. Tom Zane (χμ.. με φέρνει σε σκέψεις για νέες θεωρίες..) Στην ουσία ο Mr. Scratch πρόκειται για τον νέο εκπρόσωπο του Dark Presence, ο οποίος έχει το πλεονέκτημα ότι είναι κλώνος του Alan Wake εμφανισιακά.

Η υπόθεση του τίτλου είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, αλλά ένας φαν της σειράς θα βρει περισσότερο ενδιαφέρον στα βίντεο του Scratch, αλλά ιδιαίτερα και στις ραδιοφωνικές εκπομπές ορισμένες “παρεμβολές από τον πραγματικό κόσμο” οι οποίες δίνουν αρκετές πληροφορίες για την μοίρα των χαρακτήρων που συναντήσαμε στον πρώτο τίτλο. Αν πάλι δεν έχετε παίξει το Alan Wake, πραγματικά προτείνω ανεπιφύλακτα την αγορά του πριν κατεβάσετε το American Nightmare, ώστε να απολαύσετε στο έπακρο την υπόθεση. Το νέο παιχνίδι υιοθετεί επίσης και διαφορετικό στυλ. Ενώ το Alan Wake ήταν εμπνευσμένο από τον Stephen King, το AN στρέφεται σε πιο pulp  καταστάσεις όπως οι ταινίες του Tarantino. Λογικό, αφού αυτό είναι και το στυλ της σειράς Night Springs

Παράλληλα με τις ραδιοφωνικές εκπομπές και τα βίντεο, ο Alan βρίσκει και διάσπαρτα Manuscripts, όπως ακριβώς και στον προηγούμενο τίτλο. Τα manuscripts είναι μία από τις βασικότερες πηγές εξέλιξης της ιστορίας, δηλώνοντας πολλά πράγματα για το παρελθόν, τις σκέψεις και τα συναισθήματα του πρωταγωνιστή. Γιατί όμως μέσα από τα manuscripts; Γιατί ο Alan εδώ παραμένει επί των πλείστων σιωπηλός (εκτός από τα σημεία που μιλάει με τους NPCs) με την αφήγηση να έχει αναλάβει ο ομιλητής της σειράς Night Springs, προσφέροντας περισσότερο στο κλίμα του παιχνιδιού. Εκεί που θέλω να σταθώ είναι στο γεγονός ότι ο Alan μένει ανέκφραστος σε πολλές καταστάσεις όπου θα περίμενε κανείς να σχολιάσει ή να νευριάζει. Μπορεί να βλέπεις ένα βιντεο του Scratch όπου να βρίζει την Alice και τον Alan να κοιτάει αδιάφορος δεξιά και αριστερά σαν να μην συμβαίνει τίποτα…

Η υπόθεση για να είμαστε αντικειμενική δεν πιάνει το βάθος του πρώτου τίτλου και είναι λιγότερο εντυπωσιακό όντας παραγωγή χαμηλού budget. Ωστόσο, ένας νέος παίκτης σίγουρα δεν θα την βρει ανούσια και ριχή. Αλλά όπως είπα, ο παλιός θα το απολαύσει στο έπακρο! Και ναι, το τέλος ειναι mindfuck.

It’s not a lake. It’s an ocean

Το American Nightmare διαδραματίζεται σε ένα εντελώς διαφορετικό σκηνικό. Ξεχάστε το μαγευτικό Bright Falls με τα ποτάμια, τα βουνά, την πυκνή βλάστηση και την λίμνη του. Πλέον έχουμε μεταφερθεί στην Arizona, ένα ερημικό τοπίο χωρίς ιδιαίτερη χλωρίδα . Αυτό είχαν στο μυαλό τους οι ψυχοπαθείς σεναριογράφοι της Remedy με την παραπάνω φράση που ανέφερε ο Alan στον πρώτο τίτλο. Η αλλαγή σκηνικού δεν με πολυχάλασε, αλλά πραγματικά μου έλειψαν τα μαγευτικά τοπία που συνόδευαν τον πρώτο τίτλο.

Οι περιοχές που επισκέπτεται ο Alan είναι τρεις: μία ερημική περιοχή με ένα motel, ένα αστεροσκοπείο και έναν θερινό κινηματογράφο. Τις τρεις περιοχές αυτές ο Alan επισκέπτεται για αρκετές φορές, αλλά η πανούργα Remedy κάλυψε έντεχνα το ελάττωμα εξαιτίας των περιορισμών του XBLA (συγκεκριμένο μέγεθος) μέσω σεναριακών τεχνικών. Γενικά, το gameplay βρίσκεται στα μονοπάτια του πρώτου παιχνιδιού, με ορισμένες επιπλέον αλλαγές και προσθήκες.

Αρχικά, γνωρίζουμε αρκετά νέα είδη εχθρών, με τον “Splitter” να ξεχωρίζει. Ο εν λόγω εχθρός όταν πέσει φως πάνω του χωρίζεται στα δύο και συνεπώς με λάθος κινήσεις μπορεί να γίνουν 12 διαφορετικοί εχθροί, κάνοντας τα πράγματα αρκετά δύσκολα! Α ναι.. Και αράχνες.. Στις νέες προσθήκες έχουμε τα περισσότερα όπλα που γίνονται διαθέσιμα στον Alan. Βλέπουμε την εισαγωγή αυτόματων όπλων, περισσότερων καραμπινών, ενός.. πιστόλι καρφώματος και ενός τόξου που είναι one-hit KO για όλους τους εχθρούς. Τα νέα όπλα βοηθάνε αρκετά την επιβίωσή σας, αλλά ο αριθμός των taken επί της οθόνης έχει αυξηθεί αρκετά (αν και ένας καλός παίκτης μπορεί χαλαρά να βγάλει το παιχνίδι με κανέναν θάνατο). Οι μηχανισμοί shooting και dodge παραμένουν στα άρτια επίπεδα που τους γνωρίσαμε.

Μπορούμε να πούμε πως το American Nightmare μπορεί να γίνει λίγο κουραστικό και επαναλαμβανόμενο εξ’ αιτίας της ανακύκλωσης των επιπέδων (αν και πάλι η Remedy καλύπτει την βαρεμάρα του να κάνεις των ίδιων quest για δεύτερη και τρίτη φορά εντέχνως!). Όμως το ξαναλέω. Δεν γίνεται να απαιτεί κάποιος την ποικιλία ενός παιχνιδιού 8GB που κοστίζει 60€ (για το πρώτο Alan μιλάω) και ενός που κοστίζει λιγότερο από το ένα τέταρτο της τιμής αυτού και έχει μέγεθος λιγότερο από 2GB.  Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού θα πρέπει να ξαναγράψετε την πραγματικότητα, αναπαριστώντας τα σκηνικά  όπως αναφέρουν οι σελίδες manuscript που βρίσκετε!

Η διάρκεια του παιχνιδιού κυμαίνεται από 3 εώς 6 ώρες. Ένας παίκτης που θα παρακολουθήσει όλες τις εκπομπές, θα διαβάσει ολα τα manuscripts, θα ψάξει όλες τις περιοχές και θα αλληλεπιδράσει με τους χαρακτήρες σίγουρα θα τον κρατήσει πολύ περισσότερο. Ωστόσο, το παιχνίδι μπορεί να ολοκληρωθεί και σε 3 ώρες, εφόσον απλά πηγαίνεται στα objectives, αδιαφορώντας για τα υπόλοιπα (εδώ αυτομάτως πρέπει να καταλάβετε ότι τα Alan Wake δεν είναι για εσάς). Παράλληλα, έχουμε και την προσθήκη του Fight Till Dawn, όπου καλείστε να επιβιώσετε για δέκα λεπτά σε κύματα taken αυξανόμενης δυσκολίας στις 10 διαθέσιμες πίστες. Αρκετά καλή προσθήκη, που σίγουρα επεκτείνει την αξία του τίτλου.

Alan Wake, τώρα και σε HD!

Το Alan Wake ηταν νομίζω ένα από τα πιο όμορφα παιχνίδια του 360, παρά την sub-HD ανάλυση που έτρεχε το παιχνίδι. Η μηχανή της Remedy ανανεώθηκε, και πλέον το AN τρέχει στα 720p, με σαφώς βελτιωμένη εικόνα. Επίσης υπάρχει και η επιλογή για V-Sync μέσα στο μενού, το οποίο αν ενεργοποιηθεί στο Always είναι πιθανό να επηρεάσει το framerate. Οι φωτισμοί για μία ακόμα φορά βρίσκονται σε αριστουργηματικά επίπεδα.

Τα pre-rendered cutscenes που πλαισίωναν τον πρώτο τίτλο αποτελούν παρελθόν(πιάνουν μεγάλο χώρο), και πλέον οι συνομιλίες γίνονται in-game. Τα ολιγόλεπτα cutscenes είναι live-action, με πρωταγωνιστή των ηθοποιό Ilka Villi, που αποτέλεσε το μοντέλο για τον Alan Wake, και ξεδιπλώνει όλο του το ταλέντο! Ο ήχος βρίσκεται σε εξαιρετικά επίπεδα με τους Poets of the Fall να έχουν ξανά την τιμητική τους! Τα voice-overs είναι φανταστικά όπως άλλωστε σε κάθε παιχνίδι της Remedy, ενώ τα εφέ είναι νομίζω ολόιδια με αυτά του αρχικού τίτλου.

Πραγματικά μιλάμε για τον πιο όμορφο τίτλο που έχουμε δει στο Xbox Live Arcade!

Reality or fiction?

Το Alan Wake’s American Nightmare είναι σίγουρα ένας αξιόλογος τίτλος που προσφέρει πάρα πολλά για τα ευρώ που ζητάει η Remedy και τα Microsoft Studios. Θέτει νέα στάνταρ για τα XBLA παιχνίδια, τα οποία από σήμερα δεν θα πρέπει να θεωρούνται ως “παιχνιδάκια”. Όσον αφορά τα ερωτήματα που γεννά και τις απαντήσεις που -ίσως- να δίνει; Σίγουρα δεν είναι αρκετές, αλλά ο Alan μας έχει εξηγήσει ήδη το γιατί.. Alan, see you soon!

“Stephen King once wrote that ‘Nightmares exist outside of logic, and there’s little fun to be had in explanations; they’re antithetical to the poetry of fear’.”

 

Scof για το XGamers.gr