Just Cause 3 | Review

Just Cause, μία σειρά που την τελευταία δεκαετία έχει αγαπηθεί από αρκετούς gamers εξαιτίας της τρέλας που το χαρακτηρίζει. Ας μην γελιόμαστε, τα Just Cause ποτέ δεν πήραν ποτέ στα σοβαρά τον εαυτό τους, και ποτέ δεν τα πήραν και οι ίδιοι οι παίκτες. Ωστόσο είχαν αυτό το κάτι που έλλειπε από τα υπόλοιπα open world παιχνίδια τύπου GTA. Η υπερβολική υπερβολή ®.

Όσοι έχετε παίξει ένα από τα προηγούμενα παιχνίδια ξέρετε τι πρέπει πάνω κάτω να περιμένετε και από το Just Cause 3. Ο κεντρικός μας χαρακτήρας, Rico, επιστρέφει και στο τρίτο μέρος του franchise, αυτή τη φορά για να ελευθερώσει την πατρίδα του, στο νησί του Medici που εντοπίζεται κάπου στη μεσόγειο. Εκεί την εξουσία την έχει αναλάβει ένας δικτάκτορας, ο Di Ravello και… νομίζω ξέρετε ήδη που θα μας οδηγήσει η πλοκή.

Ναι, μαντέψατε σωστά, ο Rico ελευθερώνει αρχικά την πρωτεύουσα του νησιού-κράτους, ο Di Ravello νευριάζει, στέλνει στρατό να καταστείλει την επανάσταση και πάει λέγοντας. Το σενάριο δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, η ιστορία μπάζει από παντού και φυσικά προσπαθεί να γίνει και αυτή η υπερβολική αφού μαθαίνουμε πως ο δικτάκτορας του μικρού αυτού κράτους έχει εκρηκτικά με τα οποία σκοπεύει να κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο *insert crying emoji*. Το πρόβλημα με το σενάριο δεν είναι ότι είναι κακό, είναι ότι σε σημεία προσπαθεί να γίνει κωμικό, ενώ εν τέλει καταλήγει σε σαπουνόπερα πριν το απογευματινό δελτίο ειδήσεων.

2795962-jc2_screenshot_carstunting1_11_1418315491.12.2014

Δυστυχώς, μαζί με την μέτρια ιστορία που δεν έχει καθόλου ενδιαφέρον (όχι πως είχαμε και ιδιαίτερες προσδοκίες για σοβαρό σενάριο η αλήθεια είναι από ένα Just Cause), εξίσου αδιάφορες είναι και οι αποστολές. Ή μάλλον για να το θέσω καλύτερα, οι αποστολές δεν είναι μόνο αδιάφορες. Είναι επαναλαμβανόμενες, εκνευριστικές και λίγες. Αδιάφορες γιατί εστιάζουν σε objectives τύπου “προστάτευσε αυτόν τον χαρακτήρα”, εκνευριστικές γιατί ο χαρακτήρας αυτός δεν κάθεται στα αυγά του και πεθαίνει συνέχεια και λίγες γιατί είναι λίγες για ένα open world game που θέλει να σταθεί στο ίδιο ράφι μαζί με ένα GTA V με την τιμή πώλησης. Το κακό AΙ των φιλικών χαρακτήρων δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά, αφού το ίδιο, χαζό AI ενσωματώνουν και οι εχθροί κάνοντας το shooting λίγο πιο δύσκολο από training mission σε Call of Duty.

Εντάξει, δεν είναι όλα στο Just Cause 3 άσχημα. Βασικό στοιχείο του gameplay ειναι η απελευθέρωση πόλεων. Και όταν λέμε “απελευθέρωση”, ναι, εννοούμε “πήγαινε στην πόλη, ξεκίνα να πυροβολείς ότι κινείται (και – γιατί όχι – εκρήγνυται) συμπεριλαμβανομένου των ανθρώπων που θέλεις να απελευθερώσεις. Είπαμε, η ελευθερία απαιτεί θυσίες. Και αυτές οι θυσίες έρχονται μέσα από μία θύελλα εκρήξεων που θα έκαναν τον Michael Bay να αποσύρεται από την σκηνοθεσία.

Ο χάρτης του παιχνιδιού είναι τεράστιος, και η μετακίνηση από περιοχή σε περιοχή μπορεί να γίνει είτε με αυτοκίνητο, είτε με ελικόπτερο, είτε με τανκ, είτε με βάρκα, είτε με αλεξίπτωτο, είτε με το νέο wingsuit που διαθέτει ο χαρακτήρας μας. Ο μεγάλος χάρτης ωστόσο δεν περιέχει και πολλές δραστηριότητες για να ασχοληθεί ο παίκτης. Ναι μεν υπάρχουν μερικά side missions και τυχαία encounters, αλλά δεν αρκούν για ένα open world τίτλο που κυκλοφορεί στα τέλη του 2015. Η έλλειψη ποικιλίας μειώνεται από τα πολλά challenges που ξεκλειδώνεις κατά το παιχνίδι αλλά και τις αρκετές περιοχές που χρειάζονται ώρα για να τις ελευθερώσεις.

2807307-jc3_screenshot_reelin1_13_1422545269.02.15_08

Κλείνοντας με τα θετικά, πριν επιστρέψουμε πάλι στο θάψιμο του νέου πονήματος της Avalanche, αξίζει να δώσουμε εύσημα για τον εξαιρετικό οπτικό τομέα του τίτλου. Πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα open world παιχνίδια που έχουμε δει μέχρι σήμερα, πόσο μάλλον όταν σκέφτεται κανείς το μέγεθος του νησιού Medici. Ένα κλικ καλύτερα θα ήθελα να είναι τα εφέ εκρήξεων που μοιάζουν λίγο κολλημένα στην προηγούμενα γενιά και το Just Cause 2, αλλά ενδέχεται να είναι στυλιστική επιλογή της ομάδας ανάπτυξης να μοιάζουν λίγο “παιδικά” και φανταχτερά.

Εκεί που μας τα χάλασε όμως η Avalance είναι στο θέμα απόδοσης του παιχνιδιού. Πέρα του ότι σε πολλά σημεία τα framerates πέφτουν αισθητά κάτω από το αποδεκτό όριο των 30 FPS, το παιχνίδι έχει αρκετά θέματα με το loading. Το αρχικό loading screen είναι πάρα πολύ μεγάλο, αλλά δεν είναι το μόνο. Ακόμα και κατά τη διάρκεια των αποστολών, πριν ή μετά (ή και τα δύο καμιά φορά) τα cutscenes, όταν κάνεις restart μία αποστολή το παιχνίδι θα διακόψει την ροή για αρκετή ώρα προκειμένου να φορτώσει (ένας θεός ξέρει τι). Και δυστυχώς δεν μιλάμε για αμελητέα loading screens, αφού σε περιπτώσεις το loading ξεπερνάει και το ένα λεπτό. Μεγάλο φάουλ της ομάδας ανάπτυξης, αφού μιλάμε για κακό σχεδιασμό της μηχανής γραφικών, γεγονός που εξηγεί και αρκετά υψηλά system requirements του τίτλου για υπολογιστές.

Κλείνοντας, το Just Cause 3 καταφέρνει, όχι απλά να μην εντυπωσιάσει, αλλά να αδικήσει και τον εαυτό του σε πολλά σημεία. Με ένα σενάριο που περνάει κρίση ταυτότητας και ταλαντεύεται μεταξύ μελλοδραματικού και αστείου, έναν πανέμορφο οπτικό τομέα που ξεχνιέται αμέσως όταν αρχίσουν τα προβλήματα framerate, και loading screens που βγάζουν ξινή την ενασχόληση του παίκτη με story missions και challenges.

Just Cause 3

5.5

Βαθμός

5.5/10

Θετικά

  • Μεγάλος χάρτης,
  • πανέμορφα γραφικά

Αρνητικά

  • Αδιάφορες αποστολές και story
  • άπειρα loading
  • ασταθές framerate
  • απαρχαιωμένο AI

Νίκος Μπούγας

Γεια σας! Ονομάζομαι Νίκος Μπούγας, γνωστός εδώ μέσα σαν Scof. Είμαι ο εμπνευστής και δημιουργός του XGamers και γενικά αυτός που βάζει την τάξη στα ρεμάλια που θέλουν να αποκαλούνται συντάκτες.. Στον ελεύθερό μου χρόνο πίνω τζιν τονικ.