L.A. Noire

Το L.A. Noire είναι σαν αυτά τα παιχνίδια που δεν ξέρεις πως να τα αντιμετοπίσεις. Είναι Gran Theft Auto; Είναι Mafia; Ή μήπως Heavy Rain; Η απάντηση δεν είναι εύκολη. Το L.A. Noire συνδυάζει επιτυχώς λίγο απο όλα τα προαναφερθέντα παιχνίδια. Δύσκολο να εξηγηθεί, αλλά προσφέρει το free roam των παιχνιδιών της Rockstar, με την δυνατότητα επιλογών του Heavy Rain, προσαρμοσμένη βέβαια στο gameplay του.

Back to 1947

To παιχνίδι έχει αναπτυχθεί απο την Team Bondi, η οποία είναι στην ουσία η ίδια εταιρία με την Team Soho που κρύβεται πίσω απο το πολλά υποσχόμενο The Getaway στο Playstation 2. Το L.A. Noire, μας μεταφέρει στο Λος Άντζελες του 1947, και μας βάζει στο ρόλο του ντετεκτιβ Cole Phelps. Ενός νεαρού αστυνομικού που εργάζεται στο LAPD και έχει πολεμήσει στον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, κάτι που γίνεται γνωστό στην αρχή του παιχνιδιού, μέσω flashbacks.

la-noire12

Ο τίτλος προσπαθεί να ακολουθήσει πιστά το όνομά του: Noire. Πρόκειται για ένα κλασσικό αστυνομικό θρίλερ, μεγάλου budget. Η Team Bondi για να μας βάλει ακόμη περισσότερο στο πετσί της υπόθεσης, έχει ενσωματώσει και ένα ασπρόμαυρο mode ώστε να μεταφερθεί επ’ ακριβώς το κλίμα της εποχής. Ναι, μπορείτε να παίξετε ολόκληρο το παιχνίδι σε ασπρόμαυρες αποχρώσεις, και πρέπει να σημειώσουμε ότι βελτιώνει πολύ την ατμόσφαιρα του τίτλου, για τους λάτρεις των παλαιών αστυνομικών ταινιών.

Το παιχνίδι ξεκινάει δυναμικά με μια σειρά απο υποθέσεις, οι οποίες παίζουν τον ρόλο του tutorial. Εκεί θα μάθετε τους βασικούς μηχανισμούς χειρισμού, συλλογής στοιχείων, έρευνας και ανάκρισης. Μετά το τέλος των αποστολών αυτών, ο χαρακτήρας σας θα έχει ανεβεί επίπεδο, παίρνοντας προαγωγή και πλέον θα είναι ένας detective και όχι απλός αστυνομικός.

Οι αρχικές υποθέσεις παρουσιάζουν μικρότερο ενδιαφέρον, αφού ο Phelps ειδικεύεται στο τμήμα των αυτοκινητιστικών ατυχημάτων. Στη συνέχεια της ιστορίας όμως, οι υποθέσεις γίνονται πιο σκληροπυρηνικές, με μεγάλη πρόκληση, και αρκετά ενδιαφέρουσες υποθέσεις όπως η εύρεση ενός κατα συρροή δολοφονου.

Στο παιχνίδι αυτό, η μία υπόθεση διαδέχεται αυτομάτων την επόμενη. Το σενάριο όμως, εμπλουτίζεται ακόμη περισσότερο με τις διάφορες εφημερίδες που βρίσκονται κατα την διάρκεια του παιχνιδιού, οι οποίες δείχνουν έναν μυστηριώδη λέκτορα ψυχολογίας, ο οποίος τείνει να βοηθάει τους πάντες. Δεν θα μπούμε σε περισσότερες λεπτομέρειες ελέω spoiler.

Το gameplay είναι πολύ καλά δομημένο. Σε κάθε φόνο, πρέπει να ψάξετε πολύ καλά τον τόπο του εγκλήματος. Κάθε στοιχείο μπορεί να σας φανεί απαραίτητο, αφού τίποτα δεν είναι ότι δείχνει. Όταν είστε κοντά σε στοιχείο, το χειριστήριο θα δονηθεί στιγμιαία. Όσο και αν φαίνεται ξενερωτικό, είναι μάλλον η καλύτερη λύση γιατί είναι μερικές φορές αδύνατο να εντοπίσεις όλα τα αντικείμενα μέσα απο την οθόνη.

Αφού συλλέξετε τα αντικείμενα και ελέγξετε τον τόπο του εγκλήματος, ήρθε η ώρα για μερικές ανακρισούλες στους αυτόπτες μάρτυρες. Εκεί, πρέπει να ερωτήσετε εσείς τους μάρτυρες σχετικά με τα στοιχεία που βρήκατε, μέσω ενός πολύ έξυπνου μηχανισμού: του notebook. Μέσω ενός σημειωματάριου μπορείτε να ορίσετε εσείς τι θέλετε να ρωτήσετε, ενώ μετά την απάντησή τους πρέπει να επιλέξετε το τι πιστεύετε σχετικά με την απάντησή τους. Μπορείτε να τους πιστέψετε, να εκφράσετε αμφιβολία για τα λεγόμενά τους ή να πείτε ξεκάθαρα ότι ψεύδονται. Το τελευταίο είναι καλό να κάνετε μόνο αν έχετε και τις αποδείξεις οτι οι πληροφορίες που σας δίνουν δεν ευσταθούν. Το καλογραμμένο βιβλιαράκι οδηγιών δίνει χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με το πως να αναγνωρίσετε αν κάποιος λέει ψέματα. Αρχικά, θα αποφύγει την άμεση οπτική επαφή μα εσάς. Επιπλέον, θα νιώσει αμηχανία και θα κάνει κινήσεις με τα χέρια του, θα κοιτάξει αλλού στιγμιαία. Επίσης όμως, αναφέρεται χαρακτηριστικά, ότι το πρόσωπο έχει πολλούς μύες, οπότε μόνο με την εμπειρία του καθενός μπορεί να ανακαλύψει κανείς την αλήθεια.

Αν αυτό σας φαίνεται πολύ δύσκολο, το παιχνίδι σας δίνει την δυνατότητα να πάρετε “την βοήθεια του κοινού” ή του “50-50”. Αυτά όμως κοστίζουν intuition points τους οποίους αποκτάτε μετά απο επιτυχημένες ενέργειες.

Οι ανακρίσεις των αυτόπτων μαρτύρων και πιθανώς τα στοιχεία, θα σας οδηγήσουν αλλού, όπου θα πρέπει να πράξετε ανάλογα, ενώ συχνά θα πρέπει να κυνηγήσετε έναν ύποπτο που προσπαθεί να διαφύγει.

Το παιχνίδι έχει και χαρακτηριστικά free roam. Ενδιάμεσα στις υποθέσεις, μπορείτε να εξερευνήσετε ολόκληρο το Los Angeles, ένα ακριβέστατο αντίγραφο του LA του ’47. Ο χάρτης είναι πελώριος, με αρκετά αξιοθέατα, γεμάτος ζωή. Κατα την έρευνα θα χρειαστεί να πάτε απο μέρος σε μέρος, αλλά αν πραγματικά δεν έχετε όρεξη να οδηγάτε, μπορείτε απλά να πατήσετε το “Υ” (ή “Τρίγωνο” στο Playstation3) και να βάλετε τον συνεργάτη να κάνει την σκληρή δουλειά για εσάς. Κατα την περιπλάνησή σας στην πόλη, θα ακούσετε απο τον ασύρματο τις λεγόμενες “Traffic Cases” δηλαδή υποθέσεις που συμβαίνουν εκείνη τη στιγμή και πρέπει να πάτε να ελέγξετε την κατάσταση όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Wathcing Faces, solving cases

Ένα απο τα κύρια χαρακτηριστικά του L.A. Noire, είναι η πρωτοποριακή τεχνολογία εκφράσεων, το MotionScan. Η τεχνολογία αυτή απο σήμερα, πρέπει να βραβευθεί ως η καλύτερη στην καταγραφή των ανθρώπινων εκφράσεων μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια. 400 διαφορετικοί ηθοποιού χρησιμοποιήθηκαν για το παιχνίδι ώστε να ολοκληρωθεί το τέλειο οπτικό αποτέλεσμα. Κάθε χαρακτήρας είναι πολύ καλά προσεγμένος, ενώ όλοι οι διάλογοι καλύπτονται απο το καλύτερο voice over που έχουμε δει ποτέ σε videogame.

Τα γραφικά του τίτλου, είναι αρκετά καλά, χωρίς βέβαια να είναι ότι καλύτερο έχουμε δει και στις κονσόλες που κυκλοφορεί. Η συνολική εικόνα είναι πολύ καλή, αλλά αυτό που δυστυχώς θα έρθει να την χαλάσει είναι τα συχνά framerate drops ειδικά στις απαιτητικές σκηνές, ενώ πολλές φορές το draw distance δεν ικανοποιεί. Εδώ πρέπει να αναφέρουμε πως (στην έκδοση του 360) αν κάνετε install το παιχνίδι, τα προβλήματα ελαττώνονται σημαντικά.

Το Animation είναι πολύ καλό, προσεγμένο σε κάθε κίνηση του χαρακτήρα, προσφέρονται ακόμη περισσότερο στην αληθοφάνεια του παιχνιδιού.

Το soundtrack του παιχνιδιού είναι πολύ καλό, και προσδίδει πολλά στην ατμόσφαιρα της εποχής.

 

Case Closed

Κάπου εδώ πρέπει να κλείνουμε το review. Αν η ερώτησή σας είναι αν πρέπει να αγοράσετε το παιχνίδι, είναι φυσικά ένα μεγάλο “ΝΑΙ”. Πρόκειται για μία απο τις αρτιότερες προσπάθειες που έχουν γίνει στον χώρο της βιομηχανίας, και δίνει νέα πνοή σε ένα είδος που χώλαινε σε πολλούς τομείς. Ναι, το L.A. Noire έχει μερικά προβλήματα. Ναι, το L.A. Noire δεν έχει τα καλύτερα γραφικά που θα μπορούσαμε να δούμε ποτέ (εξαίρεση αποτελεί το animation και οι εκφράσεις του προσώπου). Ναι, το L.A. Noire μπορεί να κουράσει μερικούς, ειδικά στην αρχή. Το σίγουρο είναι ότι μάλλον βρήκαμε έναν υποψήφιο για το παιχνίδι της χρονιάς.

Νίκος Μπούγας

Γεια σας! Ονομάζομαι Νίκος Μπούγας, γνωστός εδώ μέσα σαν Scof. Είμαι ο εμπνευστής και δημιουργός του XGamers και γενικά αυτός που βάζει την τάξη στα ρεμάλια που θέλουν να αποκαλούνται συντάκτες.. Στον ελεύθερό μου χρόνο πίνω τζιν τονικ.