Yesterday

Πριν αρχίσουμε με τα του παιχνιδιού να πούμε λίγα για την Pendulo. To studio, η εταιρία αν θέλετε, δημιουργήθηκε κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 1990 στη Μαδρίτη από τους Rafael Latiegui, Ramón Hernaez και Felipe Gomez Pinilla. Πρώτο της παιχνίδι το Igor: Target Uiokahonia του 1994 ακολουθούμενο από το Hollywood Monsters του 1997. Η επιτυχία όμως ήρθε το 2001 με το αριστουργηματικό Runaway: A Road Adventure το οποίο με μηδενικό promotion και ανύπαρκτο hype ανέβηκε κατακόρυφα στην εκτίμηση των adventure gamers που το αγκάλιασαν αμέσως. Η συνταγή της επιτυχίας είναι παλιά, old school. Όμορφα γραφικά χωρίς φανφάρες, έξυπνοι χαρακτήρες και πλοκή, χιούμορ που σπάει κόκαλα. Αφού πλέον η Pendulo μπήκε στο χάρτη συνέχισε την επιτυχία με το sequel Runaway 2: the dream of the turtle και τελείωσε την τριλογία με το εκπληκτικό Runaway 3: A Twist Of Fate. Με μια πολύ επιτυχημένη τριλογία στην πλάτη, το studio συνέχισε με το κεφάλι χαμηλά και με πολλή δουλειά και μόλις πέρσι μας έδωσε το The Next Big Thing, ένα adventure με χιούμορ ίσως πιο ποιοτικό (αν αυτό είναι δυνατόν) από τα Runaway και χαρακτήρες όλα τα λεφτά. Αξίζει να σημειωθεί πως σε κάθε παιχνίδι υπάρχουν διάφορα μικρά easter eggs – αναφορές στα προηγούμενα παιχνίδια της εταιρίας.  Η Pendulo από ότι φαίνεται έχει πλέον περάσει στην εφηβεία και τo νέο της διαμάντι λέγεται Yesterday, ένα παιχνίδι για τους φίλους των κλασικών adventure, των θρίλερ και όχι μόνο!

Σεναριακά δυστυχώς δε θα γράψω πολλά καθώς δε θέλω να αποκαλύψω το οτιδήποτε για την απίστευτη ιστορία του παιχνιδιού και τις πολλές ανατροπές που θα συμβούν μπροστά στα μάτια όσων επιλέξουν να παίξουν το εξαιρετικό αυτό παιχνίδι. Αρχικά παίρνουμε το ρόλο του Henry White, ενός ήσυχου και μετρημένου νέου που δουλεύει εθελοντικά σε έναν οργανισμό που βοηθάει τους άστεγους. Τα πράγματα όμως σύντομα περιπλέκονται και παίρνουν δρόμους που κανείς δε φαντάζεται. Στην πορεία θα χειριστούμε και τον John Yesterday στην προσπάθειά του να βρει τη μνήμη του και να ξανακερδίσει την αγαπημένη του Pauline. Οι 2 αυτοί ιστορίες μπλέκονται πολύ και καταλήγουν να διακλαδωθούν με σκοτεινές τελετές, μια σειρά φόνων και αλχημικές θεωρίες για το φίλτρο της αιώνιας ζωής. Ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι όμως πως το παιχνίδι μέσα από ηθικές επιλογές που θέτει στον παίκτη προσφέρει και διαφορετικά τέλη. Στην ουσία μιλάμε για ένα έντονο θρίλερ που προσφέρει πολλές ανατροπές στη δράση μέσα από τις σκοτεινές πτυχές του. Βέβαια σήμα-κατατεθέν χιούμορ της Pendulo δε θα μπορούσε να λείπει. Είναι όμως καλά κρυμμένο στους διαλόγους ώστε να μην χαλάει την ατμόσφαιρα του τίτλου.

Συνεχίζοντας, 2 πολύ λειτουργικά και καλά mechanics εμφανίζονται για να κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη μεν αλλά και το παιχνίδι πιο σύντομο δε. Αρχικά το σύστημα που με ένα κλικ εμφανίζει στην οθόνη όλα τα hotspots και μονομιάς εξαφανίζει τον εχθρό κάθε adventure gamer. Το μισητό pixel hunting. Επόμενη προσθήκη είναι το σύστημα hints που ομολογώ δεν περίμενα να λειτουργεί τόσο καλά. Πάλι με ένα κλικ μας δίνεται σε μερικές λέξεις ένα στοιχείο για το τι πρέπει να κάνουμε ώστε να προχωρήσει η ιστορία. Ενίοτε υπάρχουν και 2 παράλληλα hints που εμφανίζονται εναλλάξ. Το καλό είναι πως hint μπορούμε να δούμε μόνο όταν η ειδική μπάρα είναι γεμάτη -και αδειάζει όταν πατάμε για να δούμε ένα hint. Η εν λόγω μπάρα γεμίζει σταδιακά όσο δοκιμάζουμε συνδυασμούς αντικειμένων ή κάνουμε άλλες ενέργειες στο παιχνίδι.

Η δράση παρουσιάζεται με τα γνωστά και μη εξαιρετέα γραφικά που χρησιμοποιεί η Pendulo. Αυτή τη μίξη σκίτσων και cel shaded αντικειμένων με το σχεδόν καρτουνίστικο/κόμικ στυλ. Την μέθοδο αυτή ακολουθούν και οι διάλογοι που εμφανίζονται σε πλαίσια γύρω από το πορτραρισμένο πρόσωπο που μιλάει -όπως και τα hotspots που όταν κλικάρονται εμφανίζεται μια ζουμαρισμένη εικόνα του hotspot με τις πιθανές ενέργειες που μπορούν να εκτελεθούν, αρκετά βολικό να σημειώσω. Εν συνεχεία, οι διάλογοι είναι κλασικές λίστες απαντήσεων ΑΛΛΑ! Οι απαντήσεις είναι κατηγοριοποιημένες σε θέματα και για να μη μπερδευόμαστε αν τις έχουμε ήδη επιλέξει ή όχι εμφανίζεται μπροστά τους και ένα tick, σα λίστα σούπερ μάρκετ. Επίσης βολικό.

Οι γρίφοι από την άλλη είναι όλοι λογικοί και οι πιο πολλοί χρειάζονται να συνδυάσουμε κάποια αντικείμενα ή να θυμόμαστε κάτι από κάποια προηγούμενη σκηνή. Δε θα βρείτε παράλογο γρίφο ή τρομερά δύσκολο, αλλά ακόμα κι αν δυσκολευτείτε το hint system θα σας λύσει τα χέρια.

Ο ήχος είναι στα ίδια καλά επίπεδα και μαζί του το interface, εύκολο στη χρήση και ξεκάθαρο.

Αυτό που με προβλημάτισε ήταν η διάρκεια του τίτλου. Έμεινα έκπληκτος όταν είδα τα credits να τρέχουν σε κάτι παραπάνω από 3 ώρες αφότου άρχισα να παίζω. Ίσως λόγω της συνεχόμενης ενασχόλησής μου με τα διαμάντια που έχει βγάλει η Pendulo μπήκα πολύ γρήγορα στο νόημα, ίσως με απορρόφησε τόσο πολύ που το πέρασα γρήγορα, ίσως είναι απλά σύντομο. Νομίζω πως και τα 3 συνέβησαν ταυτόχρονα. Η λογικότητα των γρίφων και η ατμόσφαιρα συμβάλουν σε γρήγορο παιχνίδι, ακόμα κι αν είναι τόσο μικρό προσωπικά δε με απασχολεί. Με κράτησε σε εγρήγορση και μου πέρασε πολλά συναισθήματα. Τελευταία δε βγαίνουν πολλά (έως καθόλου) adventures και το περίμενα πολύ καιρό το συγκεκριμένο. H Pendulo εξελίσσεται σε adventure mastermind με κάθε τίτλο της πιο ολοκληρωμένο από τον προηγούμενο. Και φανταστείτε πως το -άγνωστο τότε- Runaway: A Road Adventure είναι από τα πιο καλά adventures που έχουν βγει.

Εν κατακλείδι το Yesterday αξίζει από κάθε άποψη και σίγουρα θα το ξαναπαίξετε για να δείτε τα διαφορετικά του τέλη.

[jbox color=”green” title=”Θετικά”]

Μοναδικό σενάριο με πολλές ανατροπές

Έξυπνο χιούμορ

Hint System & Hotspot System

[/jbox]
[jbox color=”red” title=”Αρνητικά”]

Μικρή διάρκεια

[/jbox]
[rating:08/10]